آیه ۲۲۷ شعراء: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ و...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُواالصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوااللَّهَ كَثِیرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ».|سوره=26|آیه=227}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | مگر آنان که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند و خدا را فراوان یاد کردند و چون مورد ستم واقع | + | مگر آنان که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند و خدا را فراوان یاد کردند و چون مورد ستم واقع شدند، انتقام گرفتند و ستمکاران بزودی خواهند دانست که به چه مکانی بازمی گردند. |
| − | == | + | ==نزول== |
عروة گوید: وقتى که آیات 224 و 225 و 226 همین سوره که راجع به شاعران بود، نازل گردید. عبدالله بن رواحة گفت: خداوند خود می‌داند که من از شاعران هستم سپس این آیه نازل گردید.<ref> طبرى صاحب جامع البیان و تفسیر ابن ابى حاتم.</ref> | عروة گوید: وقتى که آیات 224 و 225 و 226 همین سوره که راجع به شاعران بود، نازل گردید. عبدالله بن رواحة گفت: خداوند خود می‌داند که من از شاعران هستم سپس این آیه نازل گردید.<ref> طبرى صاحب جامع البیان و تفسیر ابن ابى حاتم.</ref> | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
ابوحسن البراد گوید وقتى که این آیات نازل گردید، عبداللّه بن رواحه و کعب بن مالک و حسان بن ثابت نزد [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله آمدند و گفتند: یا رسول اللّه این آیات درباره مذمت شاعران نازل گردیده و خدا خود می‌داند که ما نیز از شاعرانیم بنابراین با نزول این آیات حیثیتى از براى ما نخواهد ماند سپس این آیه نازل گردید پس از نزول این آیه پیامبر نامبردگان فوق را نزد خود خواند و این آیه را براى آن‌ها تلاوت فرمود.<ref> طبرى صاحب جامع البیان و حاکم صاحب المستدرک.</ref> | ابوحسن البراد گوید وقتى که این آیات نازل گردید، عبداللّه بن رواحه و کعب بن مالک و حسان بن ثابت نزد [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله آمدند و گفتند: یا رسول اللّه این آیات درباره مذمت شاعران نازل گردیده و خدا خود می‌داند که ما نیز از شاعرانیم بنابراین با نزول این آیات حیثیتى از براى ما نخواهد ماند سپس این آیه نازل گردید پس از نزول این آیه پیامبر نامبردگان فوق را نزد خود خواند و این آیه را براى آن‌ها تلاوت فرمود.<ref> طبرى صاحب جامع البیان و حاکم صاحب المستدرک.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 592. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره شعراء]] | |
| − | + | * [[سوره شعراء/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | *[[سوره شعراء ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره شعراء /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره شعراء]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۱۲
متن آیه
ترجمه
مگر آنان که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند و خدا را فراوان یاد کردند و چون مورد ستم واقع شدند، انتقام گرفتند و ستمکاران بزودی خواهند دانست که به چه مکانی بازمی گردند.
نزول
عروة گوید: وقتى که آیات 224 و 225 و 226 همین سوره که راجع به شاعران بود، نازل گردید. عبدالله بن رواحة گفت: خداوند خود می‌داند که من از شاعران هستم سپس این آیه نازل گردید.[۱]
ابوحسن البراد گوید وقتى که این آیات نازل گردید، عبداللّه بن رواحه و کعب بن مالک و حسان بن ثابت نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند و گفتند: یا رسول اللّه این آیات درباره مذمت شاعران نازل گردیده و خدا خود می‌داند که ما نیز از شاعرانیم بنابراین با نزول این آیات حیثیتى از براى ما نخواهد ماند سپس این آیه نازل گردید پس از نزول این آیه پیامبر نامبردگان فوق را نزد خود خواند و این آیه را براى آن‌ها تلاوت فرمود.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 592.
پیوندها
