آیه 63 مریم: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَ...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِیًّا».|سوره=19|آیه=63}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | این همان بهشتی است که به | + | این همان بهشتی است که به بندگانمان؛ آنها که پرهیزگاری کرده اند، عطا می کنیم. |
| − | == | + | ==نزول== |
عاص بن وائل السهمى مردى را اجیر کرده بود که از براى وى کار بکند ولى بعد از کارکردن آن مرد مزد او را نداده بود و گفت: آنچه که محمد مى گوید: اگر [[حق]] باشد ما سزاوارتر به نعمت‌هاى [[بهشت]] و لذائذ آن مى باشیم و بدیهى است که در چنین هنگامى اجر و مزد آن مزدور را به وى خواهیم داد سپس این آیه نازل گردید.<ref> تفسیر مجمع البیان.</ref> | عاص بن وائل السهمى مردى را اجیر کرده بود که از براى وى کار بکند ولى بعد از کارکردن آن مرد مزد او را نداده بود و گفت: آنچه که محمد مى گوید: اگر [[حق]] باشد ما سزاوارتر به نعمت‌هاى [[بهشت]] و لذائذ آن مى باشیم و بدیهى است که در چنین هنگامى اجر و مزد آن مزدور را به وى خواهیم داد سپس این آیه نازل گردید.<ref> تفسیر مجمع البیان.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 524. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره مریم]] | |
| − | + | * [[سوره مریم/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | *[[سوره مریم ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره مریم /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره مریم]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۴۷
متن آیه
ترجمه
این همان بهشتی است که به بندگانمان؛ آنها که پرهیزگاری کرده اند، عطا می کنیم.
نزول
عاص بن وائل السهمى مردى را اجیر کرده بود که از براى وى کار بکند ولى بعد از کارکردن آن مرد مزد او را نداده بود و گفت: آنچه که محمد مى گوید: اگر حق باشد ما سزاوارتر به نعمت‌هاى بهشت و لذائذ آن مى باشیم و بدیهى است که در چنین هنگامى اجر و مزد آن مزدور را به وى خواهیم داد سپس این آیه نازل گردید.[۱]
پانویس
- ↑ تفسیر مجمع البیان.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 524.
پیوندها
