آیه 1 کهف: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْ...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجَا».|سوره=18|آیه=1}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | سپاس خداوندی را که بر بنده خود این، کتاب را نازل کرد و هیچ کجی و انحراف در آن ننهاد | + | سپاس خداوندی را که بر بنده خود این، کتاب را نازل کرد و هیچ کجی و انحراف در آن ننهاد. |
| − | == | + | ==نزول== |
| − | «[[شیخ طوسى]]» مشرکین از [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله سؤالاتى مى کردند که یهودیان بنى‌قریظه و بنى‌النضیر تلقین کرده بودند و گفته بودند. اگر جواب سؤالات را شنیدند، بدانند این پیامبر همان پیامبرى است که خدا وعده داده است و اگر جواب نشنیدند، بدانند او شخص دروغگو و متقول است. | + | «[[شیخ طوسى]]» گوید: مشرکین از [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله سؤالاتى مى کردند که یهودیان بنى‌قریظه و بنى‌النضیر تلقین کرده بودند و گفته بودند. اگر جواب سؤالات را شنیدند، بدانند این پیامبر همان پیامبرى است که خدا وعده داده است و اگر جواب نشنیدند، بدانند او شخص دروغگو و متقول است. |
اینان نزد پیامبر آمدند و آن سؤالات را مطرح کردند. [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله به آنان وعده داد که در موعد معین به آن‌ها جواب بدهد ولى [[وحى]] خدا نرسید و جواب سؤالات به تأخیر افتاد و [[جبرئیل]] در آن میعاد نیامد. | اینان نزد پیامبر آمدند و آن سؤالات را مطرح کردند. [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله به آنان وعده داد که در موعد معین به آن‌ها جواب بدهد ولى [[وحى]] خدا نرسید و جواب سؤالات به تأخیر افتاد و [[جبرئیل]] در آن میعاد نیامد. | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
دوم سؤال درباره مردى بود که طواف بوده و از اثر طوف و سیر، به مشارق و مغارب زمین رسیده بود و می‌خواستند خبر او را دریافت کنند. سوم از مسئله [[روح]] بوده که چه چیز است، گویند: تأخیر جواب‌هاى مزبور تا پانزده شب به طول انجامید و خداوند در این زمینه چیزى از [[وحى]] نمى فرستاد و [[جبرئیل]] هم نزد وى نمى آمد اهل [[مکه]] به زبان آمدند و اراجیف و بدگوئى را نسبت به پیامبر شروع کردند و این موضوع پیامبر را سخت ناراحت کرد تا این که جبرئیل آمد و [[سوره کهف]] و آیه «یسْئَلُونَک عَنِ الرُّوحِ» را نازل نمود.<ref> طبرى صاحب جامع البیان از طریق ابن اسحق او از شیخى از اهل [[مصر]] و او از ابن عباس نقل نماید که قریش سه نفر را نزد احبار یهود در [[مدینه]] فرستادند و آن‌ها به این سه نفر سؤالات مزبور را تلقین نمودند.</ref> | دوم سؤال درباره مردى بود که طواف بوده و از اثر طوف و سیر، به مشارق و مغارب زمین رسیده بود و می‌خواستند خبر او را دریافت کنند. سوم از مسئله [[روح]] بوده که چه چیز است، گویند: تأخیر جواب‌هاى مزبور تا پانزده شب به طول انجامید و خداوند در این زمینه چیزى از [[وحى]] نمى فرستاد و [[جبرئیل]] هم نزد وى نمى آمد اهل [[مکه]] به زبان آمدند و اراجیف و بدگوئى را نسبت به پیامبر شروع کردند و این موضوع پیامبر را سخت ناراحت کرد تا این که جبرئیل آمد و [[سوره کهف]] و آیه «یسْئَلُونَک عَنِ الرُّوحِ» را نازل نمود.<ref> طبرى صاحب جامع البیان از طریق ابن اسحق او از شیخى از اهل [[مصر]] و او از ابن عباس نقل نماید که قریش سه نفر را نزد احبار یهود در [[مدینه]] فرستادند و آن‌ها به این سه نفر سؤالات مزبور را تلقین نمودند.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 516. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره کهف]] | |
| − | + | * [[سوره کهف/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | *[[سوره کهف ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره کهف /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره کهف]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۲۴
متن آیه
ترجمه
سپاس خداوندی را که بر بنده خود این، کتاب را نازل کرد و هیچ کجی و انحراف در آن ننهاد.
نزول
«شیخ طوسى» گوید: مشرکین از رسول خدا صلى الله علیه و آله سؤالاتى مى کردند که یهودیان بنى‌قریظه و بنى‌النضیر تلقین کرده بودند و گفته بودند. اگر جواب سؤالات را شنیدند، بدانند این پیامبر همان پیامبرى است که خدا وعده داده است و اگر جواب نشنیدند، بدانند او شخص دروغگو و متقول است.
اینان نزد پیامبر آمدند و آن سؤالات را مطرح کردند. رسول خدا صلی الله علیه و آله به آنان وعده داد که در موعد معین به آن‌ها جواب بدهد ولى وحى خدا نرسید و جواب سؤالات به تأخیر افتاد و جبرئیل در آن میعاد نیامد.
مشرکین گفتند: چون محمد جواب سؤالات را به تأخیر انداخته است. پیامبر نیست بلکه دروغگو و متقول است سپس سوره کهف در جواب آن‌ها نازل گشت. ابتداى این سوره تکذیب مشرکین است چنان که محمد بن اسحق از عکرمة او از ابن عباس روایت کنند و مشرکینى که نزد یهودیان رفته بودند تا از وضع پیامبر از آن‌ها بپرسند، عبارت بودند از: نضر بن حرث بن کلده و عقبة بن ابى‌معیط و مسائلى که یهودیان به آنان تلقین کرده بودند؛ سه چیز بوده: اول درباره جوانانى بود که در روزگار نخستین بوده اند و موضوع این جوانان (اصحاب کهف) نزد آنان عجیب می‌نمود که چسان به آنان گذشته است.
دوم سؤال درباره مردى بود که طواف بوده و از اثر طوف و سیر، به مشارق و مغارب زمین رسیده بود و می‌خواستند خبر او را دریافت کنند. سوم از مسئله روح بوده که چه چیز است، گویند: تأخیر جواب‌هاى مزبور تا پانزده شب به طول انجامید و خداوند در این زمینه چیزى از وحى نمى فرستاد و جبرئیل هم نزد وى نمى آمد اهل مکه به زبان آمدند و اراجیف و بدگوئى را نسبت به پیامبر شروع کردند و این موضوع پیامبر را سخت ناراحت کرد تا این که جبرئیل آمد و سوره کهف و آیه «یسْئَلُونَک عَنِ الرُّوحِ» را نازل نمود.[۱]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 516.
پیوندها
