ولید بن عبدالملک: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | ابوالعباس | + | "ابوالعباس ولید بن عبدالملک بن [[مروان بن حکم|مروان بن حکم]]" که نام مادرش "ولاده بنت عباس بن حزن عبسی" بود، پس از درگذشت پدرش "[[عبدالملک بن مروان|عبدالملک بن مروان]]" و دفن او در بیرونی باب جابیه صغیر واقع در [[دمشق]]، یک راست به [[مسجد]] رفت و پس از سخنرانی از مردم [[شام]] برای خویش [[بیعت]] گرفت. او ششمین خلیفه [[بنی امیه|اموی]] بود و قریب به ده سال حکومت کرد. |
| − | + | پدرش عبدالملک بن مروان پیش از مرگ خود وصیت کرد که پس از او پسرش ولید و پس از ولید پسر دیگرش [[سلیمان بن عبدالملک|سلیمان بن عبدالملک]] به مقام [[خلافت]] نایل آیند. اما هنگامی که ولید بن عبدالملک به خلافت رسید و پایه‌های قدرت خود را مستحکم نمود، با وسوسه‌های [[حجاج بن یوسف|حجاج بن یوسف ثقفی]] و قتیبة بن مسلم که از عاملان و فرماندهان ارشد دستگاه خلافت او بودند، تلاش نمود پسر خویش عبدالعزیز بن ولید را به جای برادر خود سلیمان بن عبدالملک، ولی‌عهد نماید و در این راه کوشش بسیار نمود؛ ولیکن این امر برای او محقق نگردید. | |
| − | + | وی همانند بسیاری از خلفای [[بنی امیه]]، مستبد، سخت‌گیر و خشن بود؛ ابن کثیر درباره‌اش گوید: «و کان جباراً عنیداً».<ref> البدایه والنهایه (ابن کثیر)، ج ۹، ص ۸۵.</ref> شایان ذکر است که [[امام زین العابدین]] علیه‌السلام در ایام خلافت ولید به دستور او و یا به دستور برادرش [[هشام بن عبدالملک|هشام بن عبدالملک]] مسموم و بر اثر آن در [[ماه محرم|محرم]] سال ۹۵ قمری در [[مدینه]] منوره به [[شهادت امام سجاد علیه السلام|شهادت]] رسید.<ref> منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۲، ص ۳۹.</ref> | |
| + | |||
| + | گفته شده ولید بن عبدالملک ساختمان [[مسجد اموی دمشق|مسجد جامع دمشق]] را تجدید بنا کرد و برای ساختمان آن به مدت ده سال تلاش کرد و هنگامی که ساختمان مسجد پایان یافت و به بهره‌برداری رسید، عمر ولید بن عبدالملک نیز پایان یافت.<ref> البدایه والنهایه، ج ۱، ص ۸۴؛ تاریخ الیعقوبی، ج ۲، ص ۲۸۳.</ref> همچنین ساخت گنبد [[مسجد الاقصى|مسجدالاقصی]] و تجدیدبنا و توسعه [[مسجدالنبی]] صلی الله علیه و آله از آثار به جای مانده عصر او می‌باشند. | ||
| + | |||
| + | «ولید بن عبدالملک اموی» سرانجام در نیمه [[جمادی الثانی]] سال ۹۶ قمری و در ۴۳ سالگی و یا ۴۷ سالگی در [[دمشق]] وفات یافت و در بخش بیرونی باب الصغیر و به قولی در گورستان "فرادیس" به خاک سپرده شد. گفته شده که وی دارای نوزده پسر، چند دختر و چندین همسر و [[ام ولد|ام‌ولد]] بود.<ref>تاریخ الطبری، ج ۵، ص ۲۶۵؛ التنبیه والاشراف (مسعودی)، ص ۲۷۴؛ البدایة والنهایة (ابن کثیر)، ج ۹، ص ۱۸۷.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۶: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام. | |
| − | + | * سید تقى واردى، روزشمار تاریخ اسلام، جلد چهارم، ماه جمادی الثانی. | |
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
|سنجش=شده | |سنجش=شده | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۲
"ابوالعباس ولید بن عبدالملک بن مروان بن حکم" که نام مادرش "ولاده بنت عباس بن حزن عبسی" بود، پس از درگذشت پدرش "عبدالملک بن مروان" و دفن او در بیرونی باب جابیه صغیر واقع در دمشق، یک راست به مسجد رفت و پس از سخنرانی از مردم شام برای خویش بیعت گرفت. او ششمین خلیفه اموی بود و قریب به ده سال حکومت کرد.
پدرش عبدالملک بن مروان پیش از مرگ خود وصیت کرد که پس از او پسرش ولید و پس از ولید پسر دیگرش سلیمان بن عبدالملک به مقام خلافت نایل آیند. اما هنگامی که ولید بن عبدالملک به خلافت رسید و پایه‌های قدرت خود را مستحکم نمود، با وسوسه‌های حجاج بن یوسف ثقفی و قتیبة بن مسلم که از عاملان و فرماندهان ارشد دستگاه خلافت او بودند، تلاش نمود پسر خویش عبدالعزیز بن ولید را به جای برادر خود سلیمان بن عبدالملک، ولی‌عهد نماید و در این راه کوشش بسیار نمود؛ ولیکن این امر برای او محقق نگردید.
وی همانند بسیاری از خلفای بنی امیه، مستبد، سخت‌گیر و خشن بود؛ ابن کثیر درباره‌اش گوید: «و کان جباراً عنیداً».[۱] شایان ذکر است که امام زین العابدین علیه‌السلام در ایام خلافت ولید به دستور او و یا به دستور برادرش هشام بن عبدالملک مسموم و بر اثر آن در محرم سال ۹۵ قمری در مدینه منوره به شهادت رسید.[۲]
گفته شده ولید بن عبدالملک ساختمان مسجد جامع دمشق را تجدید بنا کرد و برای ساختمان آن به مدت ده سال تلاش کرد و هنگامی که ساختمان مسجد پایان یافت و به بهره‌برداری رسید، عمر ولید بن عبدالملک نیز پایان یافت.[۳] همچنین ساخت گنبد مسجدالاقصی و تجدیدبنا و توسعه مسجدالنبی صلی الله علیه و آله از آثار به جای مانده عصر او می‌باشند.
«ولید بن عبدالملک اموی» سرانجام در نیمه جمادی الثانی سال ۹۶ قمری و در ۴۳ سالگی و یا ۴۷ سالگی در دمشق وفات یافت و در بخش بیرونی باب الصغیر و به قولی در گورستان "فرادیس" به خاک سپرده شد. گفته شده که وی دارای نوزده پسر، چند دختر و چندین همسر و ام‌ولد بود.[۴]
پانویس
منابع
- مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
- سید تقى واردى، روزشمار تاریخ اسلام، جلد چهارم، ماه جمادی الثانی.
