الگو:نوشتار پیشنهادی ۲۵ ذی القعده: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{نوشتار پیشنهادی صفحه اول |عنوان=امام علی علیه السلام |متن= '''دَحْوُ الْأرْض''...» ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نوشتار پیشنهادی صفحه اول | {{نوشتار پیشنهادی صفحه اول | ||
− | |عنوان= | + | |عنوان=دحو الارض |
|متن= | |متن= | ||
'''دَحْوُ الْأرْض''' اصطلاحی برگرفته از [[آیه 30 سوره نازعات|آیه ۳۰ سوره نازعات]] و به معنی گستردن خشکی زمین است: «{{متن قرآن|وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا}}؛ خشکی زمین را پس از آن بگسترد.» | '''دَحْوُ الْأرْض''' اصطلاحی برگرفته از [[آیه 30 سوره نازعات|آیه ۳۰ سوره نازعات]] و به معنی گستردن خشکی زمین است: «{{متن قرآن|وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا}}؛ خشکی زمین را پس از آن بگسترد.» |
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۴۴
دَحْوُ الْأرْض اصطلاحی برگرفته از آیه ۳۰ سوره نازعات و به معنی گستردن خشکی زمین است: «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا؛ خشکی زمین را پس از آن بگسترد.»
در روایات روز بیست و پنجم ماه ذی القعده به نام روز دحو الارض معرفی شده و گفته شده در چنین روزی اولین خشکی های زمین که به طور کامل زیر آب بود در محل کعبه نمایان شد. در آداب اسلامی این روز بسیار پرفضیلت دانسته شده و دعا و عبادات خاصی برای آن بیان شده است.
معنای دحو الارض
علامه شعرانی در کتاب نثر طوبی که یک فرهنگ اصطلاحات قرآنی است می آورد:
«دحو : گستردن . وَ الأرضَ بَعدَ ذَلِکَ دَحَئَهَا ؛ زمین را پس از آن بگسترد. چنان که در لغت ارض گذشت مراد از آن کره زمین نیست، بلکه سطح خشکی است مقابل دریا و کوه، کوه و آب از زمین نیستند و به مقتضای این آیه، خشکی زمین که (آن را) رُبع مسکون می نامند پس از خلقت اوّلین، پدید آمد. ...ادامه