شرف الدین شولستانی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ شرف الدين شـولستانی را به شرف الدین شولستانی منتقل کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | '''علی بن حجت بن شرف الدین شولستانی'''، یکی از علما و نویسندگان بزرگ [[شیعه]] در قرن یازدهم هجری است. او در شولستان بین [[شیراز|شیراز]] و بنا در جنوب به دنیا آمد. | |
| − | + | وی پس از پایان مقدمات علوم، به جوانی عازم [[نجف]] اشرف گردید و از محضر شاگردان مقدس امیر علام امیر فیض الله و شیخ محمد معروف به سبط الشهید سالها بهره مند بود تا خود به درجه [[اجتهاد]] و تألیف رسید. | |
| + | |||
| + | سید شولستانی خود از اساتید و [[مشایخ|مشایخ]] اجازه [[علامه مجلسی]] بوده و استاد خود را به عظمت می ستود. | ||
| + | |||
| + | ==تألیفات == | ||
| + | |||
| + | سید شرف الدین با وجود کسالت ممتد، دست از تدریس و تألیف بر نداشت و آثار مفیدی تدوین کرد، مانند: | ||
| − | # مجلدات | + | #مجلدات توضیح الاقوال در [[فقه]] |
| − | # کنز المنافع در شرح نافع | + | #کنز المنافع در شرح نافع |
| − | # | + | #حاشیه بر [[صحيفه سجاديه (کتاب)|صحیفه کامله]] |
| − | # شرحی بر نصاب | + | #شرحی بر نصاب |
| − | # کتابی در | + | #کتابی در [[دعا|ادعیه]] |
| − | # رسائلی در عصمت | + | #رسائلی در [[عصمت]] انبیاء و [[ائمه اطهار|ائمه]] و در آداب [[حج]] و [[قبله]] و اصول |
| − | نوشته اند سالها به مرض قولنج مبتلا بود و از | + | |
| + | == وفات == | ||
| + | نوشته اند وی سالها به مرض قولنج مبتلا بود و از این کسالت رنج می برد و عاقبت در سال ۱۰۶۰ هجری به حضور اجداد عظامش شتافت. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | پایگاه شعائر | + | |
| + | * پایگاه شعائر | ||
| + | |||
[[رده:علمای قرن یازدهم]] | [[رده:علمای قرن یازدهم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۳
علی بن حجت بن شرف الدین شولستانی، یکی از علما و نویسندگان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری است. او در شولستان بین شیراز و بنا در جنوب به دنیا آمد.
وی پس از پایان مقدمات علوم، به جوانی عازم نجف اشرف گردید و از محضر شاگردان مقدس امیر علام امیر فیض الله و شیخ محمد معروف به سبط الشهید سالها بهره مند بود تا خود به درجه اجتهاد و تألیف رسید.
سید شولستانی خود از اساتید و مشایخ اجازه علامه مجلسی بوده و استاد خود را به عظمت می ستود.
تألیفات
سید شرف الدین با وجود کسالت ممتد، دست از تدریس و تألیف بر نداشت و آثار مفیدی تدوین کرد، مانند:
- مجلدات توضیح الاقوال در فقه
- کنز المنافع در شرح نافع
- حاشیه بر صحیفه کامله
- شرحی بر نصاب
- کتابی در ادعیه
- رسائلی در عصمت انبیاء و ائمه و در آداب حج و قبله و اصول
وفات
نوشته اند وی سالها به مرض قولنج مبتلا بود و از این کسالت رنج می برد و عاقبت در سال ۱۰۶۰ هجری به حضور اجداد عظامش شتافت.
منابع
- پایگاه شعائر
