جنگ یرموک: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
− | {{تقویم|روز= 5 رجب|سال= سال | + | {{تقویم|روز= 5 رجب|سال= سال ۱۵ هجری قمری}} |
− | ''' | + | '''«جنگ یرموک»''' جنگی است که در [[ماه رجب|رجب]] سال ۱۵ هجری قمری و در عصر خلافت [[عمر بن خطاب]]، بین مسلمین و امپراتوری روم شرقی در کنار رودخانه یرموک در حوالی مرز [[سوریه]] و [[اردن]] امروزی رخ داد. مسلمانان در این جنگ بر لشکر امپراطوری روم غلبه کردند و به سلطهٔ روم در [[شام|شامات]] برای همیشه پایان دادند. |
− | جریان این جنگ به این صورت بود که: | + | جریان این جنگ به این صورت بود که: پس از آن که رومیان شکستهای پی در پی از مسلمانان متحمل شده و در حال عقبنشینی کامل از شامات بودند، در صدد جنگ بزرگی دیگر بر علیه مسلمانان برآمدند و تعداد یک صد هزار و به روایتی سیصد هزار رزمنده امپراتوری روم که متشکل از رومیان و عربهای منطقه [[شام]] بودند، در سرزمین یرموک گرد آمده و برای هجوم سیلآسا بر سپاهیان مسلمان آماده شدند. |
− | + | [[ابوعبیده جراح]] که فرمانده مسلمانان در نبرد با رومیان بود، رزمندگان مسلمان را گردآوری و به نبرد آنان فرستاد و سپس سپاهی دیگر به فرماندهی سعید بن عامر به یاری رزمندگان مسلمان اعزام کرد و نبرد سنگینی میان طرفین به وقوع پیوست و دهها هزار تن از نیروهای دو طرف کشته، زخمی و اسیر گردیدند. ولی سرانجام مسلمانان بر رومیان پیروز شده و آنان را به عقبنشینی وادار کردند. | |
− | + | برخی از کشتهشدگان نامدار مسلمان در این جنگ عبارت بودند از: عمرو بن سعید، أبان بن سعید، [[عکرمة بن ابی جهل|عکرمة بن أبیجهل]]، عبدالله بن سفیان، سعید بن حارث، سهیل بن عمرو و هشام بن عاص (برادر [[عمرو بن عاص]]).<ref> تاریخ خلیفه بن خیاط (عصفری)، ص ۸۸؛ تاریخ مدینه دمشق (ابن عساکر)، ج ۲، ص ۱۴۲؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص ۴۸۹.</ref> | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | هرقل، امپراتور روم شرقی که در [[انطاکیه|انطاکیه]] مستقر بود و فرماندهی جنگ را از راه دور مدیریت میکرد، همین که از پیروزی مسلمانان در یرموک باخبر شد، از انطاکیه گریخت و در قسطنطنیه (استانبول) مأوا گرفت و هنگامی که از انطاکیه میگریخت، با حسرت تمام گفت: «علیک یا سوریة السلام و نعم البلد هذا للعدو!» بدرود ای سرزمین سوریه، چه سرزمین زیبایی نصیب دشمنان شد! | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
− | <references/> | + | <references /> |
− | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | + | * سایت تبیان، بخش تقویم تاریخ اسلام. | |
− | تبیان، بخش تقویم تاریخ اسلام | ||
− | |||
[[رده:وقایع ماه رجب]] | [[رده:وقایع ماه رجب]] | ||
[[رده:سال ۱۵ هجری قمری]] | [[رده:سال ۱۵ هجری قمری]] |
نسخهٔ ۱۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۷
تقویم هجری قمری |
روز واقعه:5 رجب |
سال ۱۵ هجری قمری |
«جنگ یرموک» جنگی است که در رجب سال ۱۵ هجری قمری و در عصر خلافت عمر بن خطاب، بین مسلمین و امپراتوری روم شرقی در کنار رودخانه یرموک در حوالی مرز سوریه و اردن امروزی رخ داد. مسلمانان در این جنگ بر لشکر امپراطوری روم غلبه کردند و به سلطهٔ روم در شامات برای همیشه پایان دادند.
جریان این جنگ به این صورت بود که: پس از آن که رومیان شکستهای پی در پی از مسلمانان متحمل شده و در حال عقبنشینی کامل از شامات بودند، در صدد جنگ بزرگی دیگر بر علیه مسلمانان برآمدند و تعداد یک صد هزار و به روایتی سیصد هزار رزمنده امپراتوری روم که متشکل از رومیان و عربهای منطقه شام بودند، در سرزمین یرموک گرد آمده و برای هجوم سیلآسا بر سپاهیان مسلمان آماده شدند.
ابوعبیده جراح که فرمانده مسلمانان در نبرد با رومیان بود، رزمندگان مسلمان را گردآوری و به نبرد آنان فرستاد و سپس سپاهی دیگر به فرماندهی سعید بن عامر به یاری رزمندگان مسلمان اعزام کرد و نبرد سنگینی میان طرفین به وقوع پیوست و دهها هزار تن از نیروهای دو طرف کشته، زخمی و اسیر گردیدند. ولی سرانجام مسلمانان بر رومیان پیروز شده و آنان را به عقبنشینی وادار کردند.
برخی از کشتهشدگان نامدار مسلمان در این جنگ عبارت بودند از: عمرو بن سعید، أبان بن سعید، عکرمة بن أبیجهل، عبدالله بن سفیان، سعید بن حارث، سهیل بن عمرو و هشام بن عاص (برادر عمرو بن عاص).[۱]
هرقل، امپراتور روم شرقی که در انطاکیه مستقر بود و فرماندهی جنگ را از راه دور مدیریت میکرد، همین که از پیروزی مسلمانان در یرموک باخبر شد، از انطاکیه گریخت و در قسطنطنیه (استانبول) مأوا گرفت و هنگامی که از انطاکیه میگریخت، با حسرت تمام گفت: «علیک یا سوریة السلام و نعم البلد هذا للعدو!» بدرود ای سرزمین سوریه، چه سرزمین زیبایی نصیب دشمنان شد!
پانویس
- ↑ تاریخ خلیفه بن خیاط (عصفری)، ص ۸۸؛ تاریخ مدینه دمشق (ابن عساکر)، ج ۲، ص ۱۴۲؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص ۴۸۹.
منابع
- سایت تبیان، بخش تقویم تاریخ اسلام.