منابع و پی نوشتهای ضعیف
جامعیت مقاله متوسط
مقاله بدون شناسه یا دارای شناسه ضعیف است
کیفیت پژوهش متوسط است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

صالحین: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{متوسط}}
 
{{متوسط}}
صلاح، ضد فساد؛<ref>لسان العرب، ج7، ص384.</ref> به معناى نيكى كردن و نيكوكار گشتن<ref>فرهنگ فارسى، ج2، ص2158، «صلاح».</ref> است.
+
صلاح، ضد [[فساد]]؛<ref>لسان العرب، ج۷، ص۳۸۴.</ref> به معناى نیکى کردن و نیکوکار گشتن<ref>فرهنگ فارسى، ج۲، ص۲۱۵۸، «صلاح».</ref> است. و صالح کسى است که انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسک به آن باشد.<ref>مجمع البیان، ج۳-۴، ص۱۱۱.</ref> برخى گفته اند: صالحان کسانى اند که در علم و ایمانشان به [[الله|خدا]] و آنچه از نزد خدا آمده و نیز در صداقت، شهادت و [[توبه]] آنان خللى وارد نشده باشد و تمام عمر خود را در طاعت خدا و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمایند.<ref>روح المعانى، ج۴، جزء۵، ص۱۱۴.</ref>
 
 
و صالح كسى است كه انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسك به آن باشد.<ref>مجمع البيان، ج3-4، ص111.</ref> برخى گفته اند: صالحان كسانى اند كه در علم و ايمانشان به خدا و آنچه از نزد خدا آمده و نيز در صداقت، شهادت و توبه آنان خللى وارد نشده باشد و تمام عمر خود را در طاعت خدا و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمايند.<ref>روح المعانى، ج4، جزء5، ص114.</ref>
 
  
 
==صالحین در قرآن==
 
==صالحین در قرآن==
  
در آیاتی از قرآن کریم، واژه های صالحین و صالحون بکار رفته است.
+
در آیاتی از [[قرآن|قرآن کریم]]، واژه های صالحین و صالحون بکار رفته است. به این نکته باید توجه داشت که صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن، غیر از انجام دادن [[عمل صالح]] است. در آیه ۹ [[سوره عنکبوت]] مى خوانیم: {{متن قرآن|«وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحِینَ»}}؛ معلوم مى شود صالحان از مؤمنانِ داراى عمل صالح، مقامى والاتر دارند.
 
 
==مقام صالحان==
 
 
 
به اين نكته بايد توجه داشت كه صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن غير از انجام دادن عمل صالح است. در آيه 9 [[سوره عنكبوت]](29) مى خوانيم: {{متن قرآن|«وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ»}}؛ معلوم مى شود صالحان از مؤمنانِ داراى عمل صالح، مقامى والاتر دارند.
 
  
مقام صالحان، چنان ارجمند است كه خداوند در [[قرآن كريم]]، پيامبرانى چون [[حضرت ابراهيم]]، [[حضرت اسحاق]]، [[حضرت يعقوب]] ([[سوره انبياء]](21)/72)، [[حضرت لوط]] ([[سوره انبياء]](21)/75)، [[حضرت اسماعيل]]، [[حضرت ادريس]] و [[حضرت ذوالكفل]] عليهم السلام ([[سوره انبياء]](21)/85و86) را از صالحان دانسته است.
+
مقام صالحان، چنان ارجمند است که خداوند در قرآن کریم، [[پیامبران|پیامبرانى]] چون [[حضرت ابراهیم]]، [[حضرت اسحاق]]، [[حضرت یعقوب]]،<ref>[[سوره انبیاء]]/۷۲.</ref> [[حضرت لوط]]،<ref>سوره انبیاء/۷۵.</ref> [[حضرت اسماعیل]]، [[حضرت ادریس]] و [[حضرت ذوالکفل]] علیهم السلام<ref>سوره انبیاء/۸۵و۸۶.</ref> را از صالحان دانسته است.
  
نيز به اين نكته هم بايد توجه داشت كه صالحان داراى مراتب اند؛ به اين معنا كه شامل انبيا و غير ايشان مى شود.
+
نیز به این نکته هم باید توجه داشت که صالحان داراى مراتب اند؛ به این معنا که شامل [[پیامبران|انبیا]] و غیر ایشان مى شود.
  
 
==فضایل صالحان==
 
==فضایل صالحان==
  
* امر به معروف
+
*اهل [[امر به معروف و نهی از منکر|امر به معروف و نهی از منکر]]
* نهی از منکر
+
*اهل [[ایمان]]
* ایمان
+
*اهل بندگی [[الله|خدا]]
* بندگی خدا
+
*بهره مندی از رحمت و تفضل و ولایت و نعمت الهی
* بهره مندی از رحمت و تفضل و ولایت و نعمت الهی
+
*اهل [[صبر]]
* صبر
+
*اهل [[بهشت]] و...
* وراثت بهشت و...
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 
 
==منابع==
 
==منابع==
* فرهنگ قرآن، جلد18، صص220-209.
+
*[[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، جلد۱۸، صص۲۲۰-۲۰۹.
  
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۶

صلاح، ضد فساد؛[۱] به معناى نیکى کردن و نیکوکار گشتن[۲] است. و صالح کسى است که انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسک به آن باشد.[۳] برخى گفته اند: صالحان کسانى اند که در علم و ایمانشان به خدا و آنچه از نزد خدا آمده و نیز در صداقت، شهادت و توبه آنان خللى وارد نشده باشد و تمام عمر خود را در طاعت خدا و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمایند.[۴]

صالحین در قرآن

در آیاتی از قرآن کریم، واژه های صالحین و صالحون بکار رفته است. به این نکته باید توجه داشت که صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن، غیر از انجام دادن عمل صالح است. در آیه ۹ سوره عنکبوت مى خوانیم: «وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِی الصَّالِحِینَ»؛ معلوم مى شود صالحان از مؤمنانِ داراى عمل صالح، مقامى والاتر دارند.

مقام صالحان، چنان ارجمند است که خداوند در قرآن کریم، پیامبرانى چون حضرت ابراهیم، حضرت اسحاق، حضرت یعقوب،[۵] حضرت لوط،[۶] حضرت اسماعیل، حضرت ادریس و حضرت ذوالکفل علیهم السلام[۷] را از صالحان دانسته است.

نیز به این نکته هم باید توجه داشت که صالحان داراى مراتب اند؛ به این معنا که شامل انبیا و غیر ایشان مى شود.

فضایل صالحان

پانویس

  1. لسان العرب، ج۷، ص۳۸۴.
  2. فرهنگ فارسى، ج۲، ص۲۱۵۸، «صلاح».
  3. مجمع البیان، ج۳-۴، ص۱۱۱.
  4. روح المعانى، ج۴، جزء۵، ص۱۱۴.
  5. سوره انبیاء/۷۲.
  6. سوره انبیاء/۷۵.
  7. سوره انبیاء/۸۵و۸۶.

منابع