معوذتین

مُعَوَّذَتَيْن، به «سوره فلق» و «سوره ناس» مى گويند.

واژه شناسی معوذتین

معوذتان هر دو سوره اخیر از قرآن. به صیغه تثنیه، دو سوره آخر از قرآن مجید یعنی «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ». سوره الفلق و آغاز آن «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و سوره الناس و آغاز آن «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» است.

علت نامگذارى

علت نامگذارى اين دو سوره به اين نام ها، اين است كه هر دو با «قل اعوذ...؛ بگو: پناه مى برم...» شروع مى شود و گویند این دو سوره را بدان جهت معوذتان نامیده اند که تعویذ کند صاحب خود را، یعنی وی را از هر بدی نگاه دارد.

فضیلت دو سوره

پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله نيز در حديثى، از اين دو سوره با عنوان «معوذتان» ياد كرده و مى فرمايد: «أُنزلت علىَّ آيات لم ينزل مثلهن: المعوذتان؛ آياتى بر من نازل شده كه مانند آنها نازل نشده است و آنها دو سوره فلق و ناس هستند».

خداوند متعال در اين دو سوره به پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله دستور مى دهد كه از هر شرّ به خصوص بعضى شرور و وسواس خنّاس به خدا پناه ببرد.

منابع

• لغت نامه دهخدا، ذیل واژه معوذتان، در دسترس در واژه یاب بازیابی: 14 دی ماه 1392.
• نام هاى ديگر سوره هاى قرآن، پرسمان قرآن.