مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

القاب حضرت فاطمه سلام الله علیها: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
سطر ۴: سطر ۴:
 
برخی از القاب آن حضرت به قرار زیر است:
 
برخی از القاب آن حضرت به قرار زیر است:
  
#'''زهرا''': زهرا که در تداول بیشتر بجای نام او بکار می رود در لغت،درخشنده، روشن و مرادف هائی از این گونه،معنی می دهد.و این لقب از هر جهت برازنده این بانوست.او چهره درخشان زن مسلمان،فروغ تابان معرفت و نمونه روشن پرهیزگاری و خداپرستی است.از امام صادق(ع) پرسیدند چرا فاطمه را زهرا نامیدند؟ فرمود: زیرا فاطمه چنان بود که چون در محراب می ایستاد نوری از او برای اهل آسمان درخشش می کرد همان طور که ستارگان برای اهل زمین درخشش دارند.
+
#'''زهرا''': از امام صادق(ع) پرسیدند چرا فاطمه را زهرا نامیدند؟ فرمود: زیرا فاطمه چنان بود که چون در محراب می ایستاد نوری از او برای اهل آسمان درخشش می کرد همان طور که ستارگان برای اهل زمین درخشش دارند.
#'''سیدة/سیدة نساء العالمین''': شیخ صدوق در کتاب امالی حدیثی را از حضرت رسول خدا (ص) چنین نقل کرده که فرمود: ابنتی فاطمه سیدة نساء العالمین. یعنی: دخترم فاطمه بزرگ بانوی زنان جهانیان است.<ref>امالی، ص 245، حدیث 12; بحارالانوار، ج 43، ص 22.</ref>
+
#'''سیدة/سیدة نساء العالمین''': رسول خدا (ص) فرمود: ابنتی فاطمه سیدة نساء العالمین. یعنی: دخترم فاطمه بزرگ بانوی زنان جهانیان است.<ref>شیخ صدوق، امالی، ۱۳۷۶ش، ص ۱۱۳ و ۲۹۸؛ بحارالانوار، ج 43، ص 22.</ref> همچنین منابع اهل سنت در حدیثی به نقل از عایشه آورده اند که منابع اهل سنت از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در هنگام بیماری ای که منجر به وفاتش شد ، خطاب به حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمود: «ای فاطمه! آیا خشنود نمی‌شوی که سرور زنان جهان و سرور زنان این امت و سرور زن‌های مؤمن هستی؟»<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص170، ح4740</ref>
 
#'''بتول''':یعنی جدا و ممتاز از دیگران، یا آن که حیض نبیند.هروی در شرح الغریبین گوید: «مریم را بتول (باکره) نامیده اند که از مردان کناره می گرفت و فاطمه را بدان علت بتول گفته اند که از نظیر و همتا برکنار است.»  
 
#'''بتول''':یعنی جدا و ممتاز از دیگران، یا آن که حیض نبیند.هروی در شرح الغریبین گوید: «مریم را بتول (باکره) نامیده اند که از مردان کناره می گرفت و فاطمه را بدان علت بتول گفته اند که از نظیر و همتا برکنار است.»  
 
#'''حورا/حورای انسیه''':انسانی زمینی که از حوریان بهشتی است.در یکی از معراج های پیامبر اکرم(ص) به آسمان، آن حضرت از میوه ها و از خرمای تازه و سیب بهشتی تناول کرد و خداوند متعال آن غذاهای بهشتی را در صلب پیامبر قرار داد و هنگامی که ایشان از معراج به زمین بازگشت با حضرت خدیجه 3 همبستر شد و بدین ترتیب حضرت فاطمه(س) در رحم حضرت خدیجه قرار گرفت. بدین سبب حضرت فاطمه(س) «حورای انسیه » نام گرفت.<ref>تفسیر فرات کوفی، ص 119; بحارالانوار، ج 43، ص 18.</ref>
 
#'''حورا/حورای انسیه''':انسانی زمینی که از حوریان بهشتی است.در یکی از معراج های پیامبر اکرم(ص) به آسمان، آن حضرت از میوه ها و از خرمای تازه و سیب بهشتی تناول کرد و خداوند متعال آن غذاهای بهشتی را در صلب پیامبر قرار داد و هنگامی که ایشان از معراج به زمین بازگشت با حضرت خدیجه 3 همبستر شد و بدین ترتیب حضرت فاطمه(س) در رحم حضرت خدیجه قرار گرفت. بدین سبب حضرت فاطمه(س) «حورای انسیه » نام گرفت.<ref>تفسیر فرات کوفی، ص 119; بحارالانوار، ج 43، ص 18.</ref>
سطر ۳۳: سطر ۳۳:
 
}}
 
}}
  
 
+
==منابع==
 +
*حاکم نیشابوری، محمد بن عبد الله، المستدرك على الصحيحين، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، بیروت، دار الكتب العلمية، چاپ اول، ۱۴۱۱ق /۱۹۹۰م.
 +
*شیخ صدوق، محمد بن على بن بابويه، الأمالی (للصدوق)، تهران، کتابچى، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش.
 
[[رده:حضرت فاطمه سلام الله علیها]]
 
[[رده:حضرت فاطمه سلام الله علیها]]
 
  [[رده: مقاله های مهم]]
 
  [[رده: مقاله های مهم]]

نسخهٔ ‏۲۵ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۱۵

نویسندگان سیره و محدثان برای حضرت فاطمه علیها السلام لقب هائی چند نوشته اند: زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، مبارکه، بتول و لقب های دیگر. از این جمله لقب زهرا از شهرت بیشتری برخوردار است، و گاه با نام او همراه می آید (فاطمه زهرا) و یا بصورت ترکیب عربی (فاطمه الزهرا).

برخی از القاب آن حضرت به قرار زیر است:

  1. زهرا: از امام صادق(ع) پرسیدند چرا فاطمه را زهرا نامیدند؟ فرمود: زیرا فاطمه چنان بود که چون در محراب می ایستاد نوری از او برای اهل آسمان درخشش می کرد همان طور که ستارگان برای اهل زمین درخشش دارند.
  2. سیدة/سیدة نساء العالمین: رسول خدا (ص) فرمود: ابنتی فاطمه سیدة نساء العالمین. یعنی: دخترم فاطمه بزرگ بانوی زنان جهانیان است.[۱] همچنین منابع اهل سنت در حدیثی به نقل از عایشه آورده اند که منابع اهل سنت از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در هنگام بیماری ای که منجر به وفاتش شد ، خطاب به حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمود: «ای فاطمه! آیا خشنود نمی‌شوی که سرور زنان جهان و سرور زنان این امت و سرور زن‌های مؤمن هستی؟»[۲]
  3. بتول:یعنی جدا و ممتاز از دیگران، یا آن که حیض نبیند.هروی در شرح الغریبین گوید: «مریم را بتول (باکره) نامیده اند که از مردان کناره می گرفت و فاطمه را بدان علت بتول گفته اند که از نظیر و همتا برکنار است.»
  4. حورا/حورای انسیه:انسانی زمینی که از حوریان بهشتی است.در یکی از معراج های پیامبر اکرم(ص) به آسمان، آن حضرت از میوه ها و از خرمای تازه و سیب بهشتی تناول کرد و خداوند متعال آن غذاهای بهشتی را در صلب پیامبر قرار داد و هنگامی که ایشان از معراج به زمین بازگشت با حضرت خدیجه 3 همبستر شد و بدین ترتیب حضرت فاطمه(س) در رحم حضرت خدیجه قرار گرفت. بدین سبب حضرت فاطمه(س) «حورای انسیه » نام گرفت.[۳]
  5. راضیه:کسی که به تقدیر و قوانین الهی خشنود بود.
  6. زکیه:ه معنی پاک و پاکدامن یا وجود پربرکت است.
  7. صدیقه/صدیقه کبری:«صدیقه » یعنی کسی که در راستگویی کامل است. یا آن که هرگز دروغ نگفته است. یا کسی که سخن خود را با عمل خویش تصدیق می کند. [۴]
  8. طاهره:به معنی پاکیزه، بی عیب، پاک و معصوم.در حقیقت آیه شریفی که در پاکیزه دانستن اهل بیت نازل شده است این نام را برای حضرت زهرا(س) ثابت می کند. خدای تعالی در سوره احزاب (آیه 33) می فرماید: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» یعنی خداوند چنین می خواهد که پلیدی هر آلایش را از شما خاندان نبوت ببرد و از هر عیب پاکتان گرداند.
  9. عذرا:یعنی آن بانو پیوسته همچون دوشیزگان بود.
  10. محدثه:یعنی آن که فرشتگان با او سخن گویند.مردی به نام اسحاق بن جعفر گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود: فاطمه را محدثه نامیده اند زیرا فرشتگان پیوسته بر او از آسمان فرود می آمدند و چنانکه مریم دختر عمران را ندا می کردند او را همسخن خویش قرار می دادند و به وی می گفتند:یعنی ای فاطمه، خدای تعالی تو را برگزیده و پاکت گرداند و بر همه زنان عالم برتری بخشید. ای فاطمه، پروردگارت را فرمانبردار باش و سجده کن و با رکوع کنندگان رکوع نما.
  11. مرضیه:آن که خداوند پیوسته از او و کردارش راضی است..
  12. مریم کبری

پانویس

  1. شیخ صدوق، امالی، ۱۳۷۶ش، ص ۱۱۳ و ۲۹۸؛ بحارالانوار، ج 43، ص 22.
  2. حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص170، ح4740
  3. تفسیر فرات کوفی، ص 119; بحارالانوار، ج 43، ص 18.
  4. لسان العرب و تاج العروس.


منابع

  • حاکم نیشابوری، محمد بن عبد الله، المستدرك على الصحيحين، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، بیروت، دار الكتب العلمية، چاپ اول، ۱۴۱۱ق /۱۹۹۰م.
  • شیخ صدوق، محمد بن على بن بابويه، الأمالی (للصدوق)، تهران، کتابچى، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش.