آل مروان: تفاوت بین نسخه‌ها
(تکمیل خلافت مروان بن حکم) |
|||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
'''آل مروان''' دودمان [[مروان بن حکم]] هستند که از تیره [[بنى امیه]] بودند و از سال 64 هجرى روى کار آمدند. | '''آل مروان''' دودمان [[مروان بن حکم]] هستند که از تیره [[بنى امیه]] بودند و از سال 64 هجرى روى کار آمدند. | ||
==مروان بن حکم== | ==مروان بن حکم== | ||
| − | + | مروان حکم از سران مخالف با [[اهل البیت|اهل بيت]] علیهم السلام و هوادار سرسخت [[بنی امیه]] بود. او داماد عثمان بود و سوءاستفاده‌هاى بسيارى از [[بيت المال]] در زمان عثمان داشت.<ref>الغدیر ، ج8، ص 260 تا 267.</ref> پس از آن مدتی از طرف معاویه والی مدینه بود.<ref>دینوری، اخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۲۴</ref> وقتی [[امام حسن علیه السلام]] به شهادت رسید این مروان بود که با اینکه در آن زمان حاکم مدینه نبود اما گروهی از بنی امیه و پیروانشان را جمع نمود و مانع از دفن آن حضرت در جوار پیامبر شد.<ref>ابن اثیر، الكامل، ترجمه ابولقاسم حالت و عباس خلیلی، ج10، ص341</ref> | |
| + | |||
| + | مروان بن حکم در سال ۶۵ هجری و پس از [[معاویه دوم]] به [[خلافت]] رسید.<ref>ابراهیم حسن، ابراهیم، تاریخ سیاسی اسلام، ج 1</ref> خلافت مروان ۹ یا ۱۰ ماه بیشتر دوام نداشت و در ابتدای ماه رمضان سال ۶۵، در سن ۶۴ سالگی مرگش فرا رسید.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۳۸۹</ref> وی پیش از مرگ، پسرش عبدالملک را ولیعهد خود قرار داده بود و پسر دیگرش عبدالعزیز را به عنوان ولیعهد دوم منصوب کرده بود؛ پس از مرگ مروان، عبدالملک به خلافت رسید و مردم شام با وی بیعت کردند.<ref>ابن قتیبة الدینوری، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۲۳</ref> | ||
==خلفا از مروانیان== | ==خلفا از مروانیان== | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۶
آل مروان دودمان مروان بن حکم هستند که از تیره بنى امیه بودند و از سال 64 هجرى روى کار آمدند.
مروان بن حکم
مروان حکم از سران مخالف با اهل بيت علیهم السلام و هوادار سرسخت بنی امیه بود. او داماد عثمان بود و سوءاستفاده‌هاى بسيارى از بيت المال در زمان عثمان داشت.[۱] پس از آن مدتی از طرف معاویه والی مدینه بود.[۲] وقتی امام حسن علیه السلام به شهادت رسید این مروان بود که با اینکه در آن زمان حاکم مدینه نبود اما گروهی از بنی امیه و پیروانشان را جمع نمود و مانع از دفن آن حضرت در جوار پیامبر شد.[۳]
مروان بن حکم در سال ۶۵ هجری و پس از معاویه دوم به خلافت رسید.[۴] خلافت مروان ۹ یا ۱۰ ماه بیشتر دوام نداشت و در ابتدای ماه رمضان سال ۶۵، در سن ۶۴ سالگی مرگش فرا رسید.[۵] وی پیش از مرگ، پسرش عبدالملک را ولیعهد خود قرار داده بود و پسر دیگرش عبدالعزیز را به عنوان ولیعهد دوم منصوب کرده بود؛ پس از مرگ مروان، عبدالملک به خلافت رسید و مردم شام با وی بیعت کردند.[۶]
خلفا از مروانیان
- مروان بن حکم بن ابی‌العاص بن امیه (۶۴-۶۵[۷])
- عبدالملک بن مروان بن حکم(۶۵-۸۶[۸])
- ولید بن عبدالملک بن مروان (۸۶-۹۶[۹])
- سلیمان بن عبدالملک بن مروان (۹۶-۹۹[۱۰])
- عمر بن عبدالعزیز بن مروان (۹۹-۱۰۱) [۱۱]
- یزید بن عبدالملک بن مروان (۱۰۱-۱۰۵[۱۲])
- هشام بن عبدالملک بن مروان (۱۰۵-۱۲۵[۱۳])
- ولید بن یزید بن عبدالملک (خلیفه فاسق) (۱۲۵-۱۲۶[۱۴])
- یزید بن ولید بن عبدالملک (یزید ناقص) (۶ ماه در سال ۱۲۶[۱۵])
- ابراهیم بن ولید بن عبدالملک (۱۲۶-۱۲۷[۱۶])
- مروان بن محمد بن مروان (مروان حمار)(۱۲۷-۱۳۲[۱۷])
آل مروان نزدیک به هفتاد سال حکومت کردند[۱۸] و دوران حکومتشان از سخت‌ترین دوران هاى شیعه بود.
بنى مروان جنایتکارترین افراد را در شهرها به ولایت مى‌گماشتند که حجاج یکى از آنان بود. در زیارت عاشورا «آل مروان» نیز همچون آل زیاد و آل ابى سفیان و بنى امیه مورد لعن قرار گرفته‌اند.
پانویس
- ↑ الغدیر ، ج8، ص 260 تا 267.
- ↑ دینوری، اخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۲۴
- ↑ ابن اثیر، الكامل، ترجمه ابولقاسم حالت و عباس خلیلی، ج10، ص341
- ↑ ابراهیم حسن، ابراهیم، تاریخ سیاسی اسلام، ج 1
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۳۸۹
- ↑ ابن قتیبة الدینوری، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۲۳
- ↑ ابن عبد البر، الاستيعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳،ص۱۳۸۹.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۶۲.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۶۸.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۶۹.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۷۱.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۸۴.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۸۵.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۸۶.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۸۹.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۸۹.
- ↑ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۹۰.
- ↑ حوادث خلفاى آل مروان را در مروج الذهب، ج 3، ص 91 به بعد، مطالعه کنید.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
