فاضل دربندی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''آخوند ملا آقا دربندى شيروانى''' فرزند عابد فرزند رمضان فرزند زاهد دربندى، معروف به فاضل دربندى (وف 1286/1285ق)، عالم متتبّع جليل، فقيه اصولى، جدلى رجالى، محقّق مدقّق، متولد و بزرگ شده دربند شيروان (در مازندران) مى‌باشد كه مدتى نيز در كربلا زيسته است.<ref name=":0">نصيرى، محمدرضا، «اثرآفرينان»، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، ج3، ص20.</ref> کتاب معروف او [[اسرار الشهادة (کتاب)|اسرار الشهادة]] می باشد.
+
'''آخوند ملا آقا دربندى شیروانى''' فرزند عابد فرزند رمضان فرزند زاهد دربندى، معروف به فاضل دربندى (م، ۱۲۸۵ ق)، عالم متتبّع جلیل، [[فقیه|فقیه]] اصولى، جدلى رجالى، محقّق مدقّق، متولد و بزرگ شده دربند شیروان (در مازندران) مى‌باشد که مدتى نیز در [[کربلا|کربلا]] زیسته است.<ref name=":۰">نصیرى، محمدرضا، «اثرآفرینان»، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، ج۳، ص۲۰.</ref> کتاب معروف او [[اسرار الشهاده (کتاب)|اسرار الشهادة]] می باشد.
  
==تحصیلات==
+
==تحصیلات و استادان==
وى در جوانى به عتبات عراق رفت و از مجلس درس استادانى چون [[شيخ على کاشف‎الغطاء]] و [[شريف العلماى مازندرانى]] بهره برد و با [[شيخ مرتضى انصارى]] و شيخ محمدحسن [[صاحب جواهر]] به مباحثات دينى مى‌پرداخت.<ref name=":1">انوشه، حسن، «دانشنامه ادب فارسى»، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، ج5، ص27</ref>
+
وى در جوانى به [[عتبات عالیات|عتبات]] عراق رفت و از مجلس درس استادانى چون شیخ على کاشف‎الغطاء و [[شریف العلماء|شریف العلماى مازندرانى]] بهره برد و با [[شیخ مرتضى انصارى]] و شیخ محمدحسن [[صاحب جواهر]] به مباحثات دینى مى‌پرداخت.<ref name=":۱">انوشه، حسن، «دانشنامه ادب فارسى»، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، ج۵، ص۲۷.</ref>
  
فاضل دربندى در فقه، اصول، حكمت، رجال و حديث مهارت كافى داشت<ref name=":1" />و در بلاغت، فصاحت عرب و عجم و علوم عربى، كلام و حكمت بى‌نظير بود.<ref name=":0" /> [[ميرزا محمد تنكابنى]] (-1302 ق)، صاحب «قصص العلماء» كه از شاگردان او بود، استادى وى را در فصاحت و بلاغت و علوم عربى و رجال مى‌ستايد و مى‌گويد كه وى در كلام و حكمت نيز از استادان روزگار خود بوده است. به گفته مدرس تبريزى، ملا آقا دربندى در محبت خاندان رسالت و نشر علوم و معارف اسلامى و محبت به امام حسين(ع) بلند آوازه بود و در آيين سوگوارى شهداى كربلا كوشش بسيار مى‌كرد. گويند كه وى در عاشورا چندان در سوگوارى افراط مى‌كرد كه گريبان خود را چاك مى‌داد، عمامه‌اش را بر زمين مى‌كوبيد و بر سرش قمه مى‌زد. پس از آن بود كه در پاره‌اى نواحى ايران، به ويژه آذربايجان، رسم قمه‌زنى رواج گرفت. در روزهاى محرم گروه فراوانى در پاى منبرش گرد مى‌آمدند.<ref name=":1" />
+
فاضل دربندى در [[فقه]]، [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]]، [[حکمت|حکمت]]، [[علم رجال|رجال]] و [[حدیث|حدیث]] مهارت کافى داشت<ref name=":۱" />و در [[بلاغت]]، فصاحت عرب و عجم و علوم عربى، [[علم کلام|کلام]] بى‌نظیر بود.<ref name=":۰" /> [[میرزا محمد تنکابنی|میرزا محمد تنکابنى]] (-۱۳۰۲ ق)، صاحب «[[قصص العلما|قصص العلماء]]» که از شاگردان او بود، استادى وى را در فصاحت و بلاغت و علوم عربى و رجال مى‌ستاید و مى‌گوید که وى در کلام و حکمت نیز از استادان روزگار خود بوده است.  
  
==وفات==
+
== ویژگی‌های فاضل دربندى ==
 +
به گفته [[محمدعلی مدرس تبریزی|مدرس تبریزى]]، ملا آقا دربندى در [[محبت اهل بیت علیهم السلام|محبت خاندان رسالت]] و نشر علوم و معارف اسلامى و محبت به [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]](علیه السلام) بلند آوازه بود و در آیین سوگوارى [[شهدای کربلا|شهداى کربلا]] کوشش بسیار مى‌کرد. گویند که وى در عاشورا چندان در سوگوارى افراط مى‌کرد که گریبان خود را چاک مى‌داد، عمامه‌اش را بر زمین مى‌کوبید و بر سرش قمه مى‌زد. پس از آن بود که در پاره‌اى نواحى [[ایران|ایران]]، به ویژه آذربایجان، رسم [[قمه زنی|قمه‌زنى]] رواج گرفت. در روزهاى [[ماه محرم|محرم]] گروه فراوانى در پاى منبرش گرد مى‌آمدند.<ref name=":۱" />
  
فاضل دربندی در سال 1286 يا 1285ق در تهران وفات يافت و پس از نقل پيكرش به كربلاى معلى، در همانجا به خاک سپرده شد.<ref>مدرس، ميرزا محمد على، ص216</ref>
+
==آثار و تألیفات==
  
==آثار==
+
۱- اکسیر العبادات فى اسرار الشهادات؛ معروف به [[اسرار الشهاده (کتاب)|اسرار الشهادة]].
  
1- اکسیر العبادات فى اسرار الشهادات؛ معروف به اسرار الشهادة.
+
۲- حجیة الاصول المثبة باقسامها.
  
2- حجية الاصول المثبة باقسامها.
+
۳- خزائن الاحکام.
  
3- خزائن الاحكام.
+
۴- خزائن الاصول.
  
4- خزائن الاصول.
+
۵- قوامیس القواعد.
  
5- قواميس القواعد.
+
۶- رساله عملیه؛ به فارسى در [[تقلید|تقلید]] و [[طهارت]] و [[نماز]].
  
6- رساله عمليه؛ به فارسى در تقليد و طهارت و نماز.
+
۷- عناوین المسائل/ مسائل الخزائن الدربندیة.
  
7- عناوين المسائل/ مسائل الخزائن الدربندية.
+
۸- المسائل التمرینیة؛ به عربى در [[فقه]].
  
8- المسائل التمرينية؛ به عربى در فقه.
+
۹- تصحیح دیوان کامل قمرى دربندى.
  
9- تصحيح ديوان كامل قمرى دربندى.
+
۱۰- جواهر الایقان.
  
10- جواهر الايقان.
+
۱۱- الجوهرة یا جوهر الصناعة؛ در اسطرلاب.
  
11- الجوهرة يا جوهر الصناعة؛ در اسطرلاب.
+
۱۲- قوامیس الصناعة فى فنون الاخبار؛ در اخبار و تراجم.
  
12- قواميس الصناعة فى فنون الاخبار؛ در اخبار و تراجم.
+
==وفات==
 +
فاضل دربندی در سال ۱۲۸۶ یا ۱۲۸۵ق در [[تهران]] وفات یافت و پس از انتقال پیکرش به [[کربلا|کربلاى]] معلى، در همانجا به خاک سپرده شد.<ref>مدرس، میرزا محمد على، ص۲۱۶.</ref>
  
==پانويس==
+
==پانویس==
 
<references />
 
<references />
 
+
==منابع==
==منبع==
+
* ویکی نور
ویکی نور
 
  
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]
 
[[رده:فقیهان]]
 
[[رده:فقیهان]]
 
[[رده:تاریخ نویسان]]
 
[[رده:تاریخ نویسان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۱۶

آخوند ملا آقا دربندى شیروانى فرزند عابد فرزند رمضان فرزند زاهد دربندى، معروف به فاضل دربندى (م، ۱۲۸۵ ق)، عالم متتبّع جلیل، فقیه اصولى، جدلى رجالى، محقّق مدقّق، متولد و بزرگ شده دربند شیروان (در مازندران) مى‌باشد که مدتى نیز در کربلا زیسته است.[۱] کتاب معروف او اسرار الشهادة می باشد.

تحصیلات و استادان

وى در جوانى به عتبات عراق رفت و از مجلس درس استادانى چون شیخ على کاشف‎الغطاء و شریف العلماى مازندرانى بهره برد و با شیخ مرتضى انصارى و شیخ محمدحسن صاحب جواهر به مباحثات دینى مى‌پرداخت.[۲]

فاضل دربندى در فقه، اصول، حکمت، رجال و حدیث مهارت کافى داشت[۲]و در بلاغت، فصاحت عرب و عجم و علوم عربى، کلام بى‌نظیر بود.[۱] میرزا محمد تنکابنى (-۱۳۰۲ ق)، صاحب «قصص العلماء» که از شاگردان او بود، استادى وى را در فصاحت و بلاغت و علوم عربى و رجال مى‌ستاید و مى‌گوید که وى در کلام و حکمت نیز از استادان روزگار خود بوده است.

ویژگی‌های فاضل دربندى

به گفته مدرس تبریزى، ملا آقا دربندى در محبت خاندان رسالت و نشر علوم و معارف اسلامى و محبت به امام حسین(علیه السلام) بلند آوازه بود و در آیین سوگوارى شهداى کربلا کوشش بسیار مى‌کرد. گویند که وى در عاشورا چندان در سوگوارى افراط مى‌کرد که گریبان خود را چاک مى‌داد، عمامه‌اش را بر زمین مى‌کوبید و بر سرش قمه مى‌زد. پس از آن بود که در پاره‌اى نواحى ایران، به ویژه آذربایجان، رسم قمه‌زنى رواج گرفت. در روزهاى محرم گروه فراوانى در پاى منبرش گرد مى‌آمدند.[۲]

آثار و تألیفات

۱- اکسیر العبادات فى اسرار الشهادات؛ معروف به اسرار الشهادة.

۲- حجیة الاصول المثبة باقسامها.

۳- خزائن الاحکام.

۴- خزائن الاصول.

۵- قوامیس القواعد.

۶- رساله عملیه؛ به فارسى در تقلید و طهارت و نماز.

۷- عناوین المسائل/ مسائل الخزائن الدربندیة.

۸- المسائل التمرینیة؛ به عربى در فقه.

۹- تصحیح دیوان کامل قمرى دربندى.

۱۰- جواهر الایقان.

۱۱- الجوهرة یا جوهر الصناعة؛ در اسطرلاب.

۱۲- قوامیس الصناعة فى فنون الاخبار؛ در اخبار و تراجم.

وفات

فاضل دربندی در سال ۱۲۸۶ یا ۱۲۸۵ق در تهران وفات یافت و پس از انتقال پیکرش به کربلاى معلى، در همانجا به خاک سپرده شد.[۳]

پانویس

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ نصیرى، محمدرضا، «اثرآفرینان»، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، ج۳، ص۲۰.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ انوشه، حسن، «دانشنامه ادب فارسى»، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، ج۵، ص۲۷.
  3. مدرس، میرزا محمد على، ص۲۱۶.

منابع

  • ویکی نور