سوره غافر: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (سوره غافر را به سوره غافر/متن و ترجمه سوره منتقل کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{بخشی از یک کتاب}} | |
| + | |||
| + | '''منبع:''' ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج21، ص: 224 | ||
| + | |||
| + | |||
| + | '''نویسنده:''' فضل بن حسن طبرسی | ||
| + | |||
| + | |||
| + | مكان نزول: | ||
| + | «ابن عباس» و «قتاده» گفته‌اند كه اين سوره تماما به غير از دو آيه از (إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ- آيه 56) تا (لا يَعْلَمُونَ- آيه 57) كه در مدينه نازل شده‌اند ([[مکی]]) مى‌باشند. | ||
| + | و «حسن» گويد: اين سوره تماما در [[مكه]] نازل شده به غير از آيه (وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكارِ)، «و تسبيح گوى بحمد پروردگارت شامگاهان و بامداد آيه 55» كه در مدينه نازل شده است، زيرا مراد از (عشىّ) نماز مغرب و از (ابكار) نماز صبح است و اين هر دو در [[مدينه]] واجب شده‌اند. | ||
| + | |||
| + | == عدد آيات == | ||
| + | «كوفيان» و «شاميان» اين سوره را هشتاد و پنج و «حجازيان» هشتاد و چهار و «بصريان» هشتاد و دو آيه گفته‌اند. | ||
| + | |||
| + | == فضيلت سوره == | ||
| + | 1- [[رسول خدا]] (ص) فرمود: كسى كه دوست دارد در باغهاى بهشت بگردد پس سوره‌هايى را كه اول آنها به (حم) آغاز مى‌شود در نماز شب بخواند. | ||
| + | |||
| + | 2- «انس بن مالك» از رسول خدا (ص) روايت كرده كه فرمود: | ||
| + | سوره‌هايى كه اول آنها (حم) است ديباج قرآن مى‌باشند. | ||
| + | |||
| + | 3- «ابن عباس» از پيغمبر خاتم (ص) نقل كرده كه فرمود: هر چيزى داراى زبده و جوهريست و زبده قرآن سوره‌هاى (حم) است. | ||
| + | |||
| + | 4- «ابن مسعود» از پيغمبر (ص) آورده كه گفت: هر زمانى كه در سوره هاى (حم) قرار گرفته و دقيق شدم گويا در باغهاى خرم و لطيف قرار گرفته و دقيق شدم. | ||
| + | |||
| + | 5- «ابى بن كعب» گويد، رسول خدا (ص) فرمود: | ||
| + | هر كه سوره (حم- مؤمن) را بخواند، روح همه پيامبران و صديقان و مؤمنان بر او نماز گزارده و براى وى طلب آمرزش كنند. | ||
| + | |||
| + | 6- «ابو بصير» از [[امام صادق]] (ع) روايت كرده كه فرمود: | ||
| + | سوره‌هاى (حم)، «ريحان» قرآن هستند، پس خدا را ستايش و سپاس كنيد با حفظ كردن و خواندن آنها، همانا بنده چون برخيزد كه بخواند سوره‌هاى (حم) را، خارج شود از دهان او بويى كه خوشتر از مشك و عنبر است، و خداوند رحم مى‌كند تلاوت كننده آن و خواننده آن را، و همسايگان و دوستان و آشنايان او را و مى‌آمرزد هر كسى را كه با اظهار دوستى به او نزديكى مى‌كند، و در روز قيامت «عرش» و «كرسى» و فرشتگان مقرب الهى براى او استغفار مى‌كنند. | ||
| + | |||
| + | 7- «ابو صباح» از [[امام باقر]] (ع) آورده كه فرمود: | ||
| + | هر كه بخواند (حم- مؤمن) را در هر سه مى‌آمرزد خدا براى او از گناهانش آنچه گذشته و آنچه خواهد آمد و تقوى را همراه او كرده و آخرت او را از دنياى او بهتر مى‌كند. | ||
| + | |||
| + | ==پیوست== | ||
| + | [[سوره غافر/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۱۰
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج21، ص: 224
نویسنده: فضل بن حسن طبرسی
مكان نزول:
«ابن عباس» و «قتاده» گفته‌اند كه اين سوره تماما به غير از دو آيه از (إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ- آيه 56) تا (لا يَعْلَمُونَ- آيه 57) كه در مدينه نازل شده‌اند (مکی) مى‌باشند.
و «حسن» گويد: اين سوره تماما در مكه نازل شده به غير از آيه (وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكارِ)، «و تسبيح گوى بحمد پروردگارت شامگاهان و بامداد آيه 55» كه در مدينه نازل شده است، زيرا مراد از (عشىّ) نماز مغرب و از (ابكار) نماز صبح است و اين هر دو در مدينه واجب شده‌اند.
عدد آيات
«كوفيان» و «شاميان» اين سوره را هشتاد و پنج و «حجازيان» هشتاد و چهار و «بصريان» هشتاد و دو آيه گفته‌اند.
فضيلت سوره
1- رسول خدا (ص) فرمود: كسى كه دوست دارد در باغهاى بهشت بگردد پس سوره‌هايى را كه اول آنها به (حم) آغاز مى‌شود در نماز شب بخواند.
2- «انس بن مالك» از رسول خدا (ص) روايت كرده كه فرمود: سوره‌هايى كه اول آنها (حم) است ديباج قرآن مى‌باشند.
3- «ابن عباس» از پيغمبر خاتم (ص) نقل كرده كه فرمود: هر چيزى داراى زبده و جوهريست و زبده قرآن سوره‌هاى (حم) است.
4- «ابن مسعود» از پيغمبر (ص) آورده كه گفت: هر زمانى كه در سوره هاى (حم) قرار گرفته و دقيق شدم گويا در باغهاى خرم و لطيف قرار گرفته و دقيق شدم.
5- «ابى بن كعب» گويد، رسول خدا (ص) فرمود: هر كه سوره (حم- مؤمن) را بخواند، روح همه پيامبران و صديقان و مؤمنان بر او نماز گزارده و براى وى طلب آمرزش كنند.
6- «ابو بصير» از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: سوره‌هاى (حم)، «ريحان» قرآن هستند، پس خدا را ستايش و سپاس كنيد با حفظ كردن و خواندن آنها، همانا بنده چون برخيزد كه بخواند سوره‌هاى (حم) را، خارج شود از دهان او بويى كه خوشتر از مشك و عنبر است، و خداوند رحم مى‌كند تلاوت كننده آن و خواننده آن را، و همسايگان و دوستان و آشنايان او را و مى‌آمرزد هر كسى را كه با اظهار دوستى به او نزديكى مى‌كند، و در روز قيامت «عرش» و «كرسى» و فرشتگان مقرب الهى براى او استغفار مى‌كنند.
7- «ابو صباح» از امام باقر (ع) آورده كه فرمود: هر كه بخواند (حم- مؤمن) را در هر سه مى‌آمرزد خدا براى او از گناهانش آنچه گذشته و آنچه خواهد آمد و تقوى را همراه او كرده و آخرت او را از دنياى او بهتر مى‌كند.
پیوست
