ربابه خانم دختر ملا محمد صالح برغانی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | ربابه | + | '''ربابه خانم''' (م، ۱۲۹۷ هـ.ق)، دختر ملا محمدصالح برغانی و [[آمنه خانم قزوینی]]، از زنان [[فقیه]]، فاضل، [[محدث]] و متکلم [[شیعه]] در قرن سیزده قمری بود. او از خاندان علم و دانش بود که بسیاری از مردان و زنان آن از علما و فضلای مبرز زمان خود بشمار می‌رفتند. |
| − | وی مقدمات زبان عربی و ادبیات را در خانواده‌اش فراگرفت و [[فقه]] و [[اصول]] و تفسیر و [[حدیث]] را از پدر و عمویش ملا محمدتقی | + | وی مقدمات زبان عربی و [[ادبیات عرب|ادبیات]] را در خانواده‌اش فراگرفت و [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و [[تفسیر قرآن|تفسیر]] و [[حدیث]] را از پدر و عمویش [[ملا محمدتقی برغانی]] معروف به «شهید ثالث»، آموخت. همچنین یک دوره [[حکمت]] و [[فلسفه]] را نزد آخوند شیخ ملا آقا حکمی گذراند و در [[عرفان]] نزد عمویش ملا علی برغانی و برادرش میرزا عبدالوهاب برغانی قزوینی تلمذ کرد. |
| − | هنگامی که به سن رشد و مرتبه کمال رسید با میرزا هبة الله رفیعی قزوینی ازدواج نمود. او در جایگاه درس و وعظ و ارشاد قرار گرفت و به استنباط [[احکام]] شرعی می‌پرداخت و در مسائل فقهی و علمی فتوا می‌داد و به نظر و احکام خود عمل | + | هنگامی که به سن رشد و مرتبه کمال رسید با میرزا هبة الله رفیعی قزوینی ازدواج نمود. او در جایگاه درس و وعظ و ارشاد قرار گرفت و به استنباط [[احکام]] شرعی می‌پرداخت و در مسائل فقهی و علمی [[فتوا]] می‌داد و به نظر و احکام خود عمل می‌کرد |
| − | == | + | ربابه خانم امید و پناهگاه مستمندان و درماندگان بود. در سخنرانی‌ها و مجالسش فراوان از ناصرالدین شاه و درباریان و نزدیکانش انتقاد و بدگویی می‌کرد و به خاطر جایگاه والای علمی او هیچگاه ناصرالدین شاه معترض او نگردید. وی در حدود سال ۱۲۹۷ زندگی را بدرود گفت. |
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران، [[بانوان عالمه و آثار آنها (کتاب)|بانوان عالمه و آثار آنها]] | ||
| − | |||
[[Category:زنان نمونه قرن سیزدهم]] | [[Category:زنان نمونه قرن سیزدهم]] | ||
| + | [[رده:فقیهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۵۹
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
ربابه خانم (م، ۱۲۹۷ هـ.ق)، دختر ملا محمدصالح برغانی و آمنه خانم قزوینی، از زنان فقیه، فاضل، محدث و متکلم شیعه در قرن سیزده قمری بود. او از خاندان علم و دانش بود که بسیاری از مردان و زنان آن از علما و فضلای مبرز زمان خود بشمار می‌رفتند.
وی مقدمات زبان عربی و ادبیات را در خانواده‌اش فراگرفت و فقه و اصول و تفسیر و حدیث را از پدر و عمویش ملا محمدتقی برغانی معروف به «شهید ثالث»، آموخت. همچنین یک دوره حکمت و فلسفه را نزد آخوند شیخ ملا آقا حکمی گذراند و در عرفان نزد عمویش ملا علی برغانی و برادرش میرزا عبدالوهاب برغانی قزوینی تلمذ کرد.
هنگامی که به سن رشد و مرتبه کمال رسید با میرزا هبة الله رفیعی قزوینی ازدواج نمود. او در جایگاه درس و وعظ و ارشاد قرار گرفت و به استنباط احکام شرعی می‌پرداخت و در مسائل فقهی و علمی فتوا می‌داد و به نظر و احکام خود عمل می‌کرد
ربابه خانم امید و پناهگاه مستمندان و درماندگان بود. در سخنرانی‌ها و مجالسش فراوان از ناصرالدین شاه و درباریان و نزدیکانش انتقاد و بدگویی می‌کرد و به خاطر جایگاه والای علمی او هیچگاه ناصرالدین شاه معترض او نگردید. وی در حدود سال ۱۲۹۷ زندگی را بدرود گفت.
منابع
- معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران، بانوان عالمه و آثار آنها
