ورود امام جواد به بغداد به درخواست معتصم: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{تقویم|روز= 28 محرم|سال= سال | + | {{تقویم|روز= 28 محرم|سال= سال ۲۲۰ هجری قمری}} |
| − | |||
| − | + | [[امام جواد علیه السلام|امام محمدتقی]] علیه‌السلام، معروف به «جوادالائمه» و امام نهم [[شیعیان]]، در طول عمر بابرکت و کوتاه مدت خویش، دو بار به [[بغداد]] مسافرت نمود و هر دو بار مصادف با [[ماه محرم]] بود. | |
| − | + | بار نخست، بنا به دعوت [[مأمون عباسی]] (پس از [[شهادت امام رضا]] علیه‌السلام در [[خراسان]] و بازگشت مأمون به بغداد) در محرم سال ۲۱۵ قمری وارد بغداد شد و در همان هنگام مأمون در صدد تجهیز نیروی عظیم نظامی برای [[لشکرکشی مأمون عباسی به سرزمین روم|نبرد با رومیان]] برآمده بود. مأمون در همان سفر، علی‌رغم مخالفت بسیاری از بزرگان [[بنی‌عباس]]، دختر خود ام‌الفضل را به عقد [[ازدواج]] امام جواد علیه‌السلام درآورد و آن امام همام را بر سایر بزرگان عباسی و [[علویان|علوی]] ترجیح داد و بر مقام و منزلتش افزود. | |
| − | + | اما بار دوم، بنا به خواست [[معتصم عباسی]] به اکراه و اجبار وارد بغداد شد و ورود وی به دارالخلافه، مصادف بود با دو روز مانده به آخر محرم سال ۲۲۰ قمری. | |
| + | معتصم عباسی گرچه در ظاهر نسبت به آن حضرت، اظهار علاقه و محبت می‌کرد و مقامش را گرامی می‌داشت، ولیکن در باطن، امام جواد علیه‌السلام و تمامی خاندان [[اهل بیت]] علیهم‌السلام و شیعیانشان را دشمن خود می‌دانست و با بهانه‌هایی واهی، محدودیت‌های تازه‌ای برای آنان قائل می‌شد. | ||
| + | |||
| + | [[معتصم]]، پس از ده ماه تحمل وجود شریف [[امام جواد]] علیه‌السلام، همسرش ام‌الفضل را به کشتن آن امام [[معصوم]] تحریک کرد و بدست این زوجه بی‌وفا، وی را مسموم و در آخرین روز [[ذی القعده]] سال ۲۲۰ قمری به [[شهادت امام جواد علیه السلام|شهادت]] رسانید.<ref> نک: الارشاد (شیخ مفید)، ص ۶۱۵ و ص ۶۳۴؛ بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج ۵۰، ص ۲؛ کشف الغمه (علی بن عیسی اربلی)، ج ۳، ص ۱۸۶؛ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۲، ص ۳۲۴.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * مؤسسه تبیان، نرم‌‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام. | |
| − | |||
| − | |||
[[رده:وقایع ماه محرم]] | [[رده:وقایع ماه محرم]] | ||
[[رده:سال ۲۲۰ هجری قمری]] | [[رده:سال ۲۲۰ هجری قمری]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۷
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:28 محرم |
| سال ۲۲۰ هجری قمری |
امام محمدتقی علیه‌السلام، معروف به «جوادالائمه» و امام نهم شیعیان، در طول عمر بابرکت و کوتاه مدت خویش، دو بار به بغداد مسافرت نمود و هر دو بار مصادف با ماه محرم بود.
بار نخست، بنا به دعوت مأمون عباسی (پس از شهادت امام رضا علیه‌السلام در خراسان و بازگشت مأمون به بغداد) در محرم سال ۲۱۵ قمری وارد بغداد شد و در همان هنگام مأمون در صدد تجهیز نیروی عظیم نظامی برای نبرد با رومیان برآمده بود. مأمون در همان سفر، علی‌رغم مخالفت بسیاری از بزرگان بنی‌عباس، دختر خود ام‌الفضل را به عقد ازدواج امام جواد علیه‌السلام درآورد و آن امام همام را بر سایر بزرگان عباسی و علوی ترجیح داد و بر مقام و منزلتش افزود.
اما بار دوم، بنا به خواست معتصم عباسی به اکراه و اجبار وارد بغداد شد و ورود وی به دارالخلافه، مصادف بود با دو روز مانده به آخر محرم سال ۲۲۰ قمری.
معتصم عباسی گرچه در ظاهر نسبت به آن حضرت، اظهار علاقه و محبت می‌کرد و مقامش را گرامی می‌داشت، ولیکن در باطن، امام جواد علیه‌السلام و تمامی خاندان اهل بیت علیهم‌السلام و شیعیانشان را دشمن خود می‌دانست و با بهانه‌هایی واهی، محدودیت‌های تازه‌ای برای آنان قائل می‌شد.
معتصم، پس از ده ماه تحمل وجود شریف امام جواد علیه‌السلام، همسرش ام‌الفضل را به کشتن آن امام معصوم تحریک کرد و بدست این زوجه بی‌وفا، وی را مسموم و در آخرین روز ذی القعده سال ۲۲۰ قمری به شهادت رسانید.[۱]
پانویس
- ↑ نک: الارشاد (شیخ مفید)، ص ۶۱۵ و ص ۶۳۴؛ بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج ۵۰، ص ۲؛ کشف الغمه (علی بن عیسی اربلی)، ج ۳، ص ۱۸۶؛ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۲، ص ۳۲۴.
منابع
- مؤسسه تبیان، نرم‌‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
