البلاغ فى تفسير القرآن بالقرآن (کتاب): تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | {{مشخصات کتاب | |
− | و از | + | |
− | + | |عنوان= | |
− | تفسیر الفرقان | + | |
+ | |تصویر= | ||
+ | [[پرونده:البلاغ فى تفسير القرآن بالقرآن.jpg|240px|وسط]] | ||
+ | |||
+ | |نویسنده= محمد صادقی تهرانی | ||
+ | |||
+ | |موضوع=تفسیر قرآن | ||
+ | |||
+ | |زبان=عربی | ||
+ | |||
+ | |تعداد جلد=۱ | ||
+ | |||
+ | |عنوان افزوده1= | ||
+ | |||
+ | |افزوده1= | ||
+ | |||
+ | |عنوان افزوده2= | ||
+ | |||
+ | |افزوده2= | ||
+ | |||
+ | |لینک=[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39150/البلاغ-في-تفسير-القرآن-بالقرآن البلاغ فی تفسير القرآن بالقرآن] | ||
+ | |||
+ | }} | ||
+ | |||
+ | كتاب '''«البلاغ فى تفسير القرآن بالقرآن»''' تأليف دكتر محمد صادقى تهرانى (م، ۱۳۹۰ ش)، از [[تفسیر اجتهادی|تفاسیر اجتهادی]] [[شیعه]] به زبان عربى است. نویسنده در این تفسير تنها از روش [[تفسیر قرآن به قرآن|تفسير قرآن به قرآن]] پيروى نموده است. | ||
+ | |||
+ | ==مؤلف== | ||
+ | آيت الله محمد صادقى تهرانى (۱۳۰۵-۱۳۹۰ ش) فقیه، مفسّر و قرآنپژوه معاصر [[شیعه|شیعی]] بود. وى تحصیلات جدید خود را تا سطح دكترا در تهران و تحصیلات دینى را در [[حوزه علمیه قم]] و حوزه [[نجف]] به انجام رساند و پس از پیروزى انقلاب به [[ایران]] بازگشت و در شهر [[قم]] به تدریس و تألیف مشغول گردید. | ||
+ | |||
+ | دكتر محمد صادقى داراى آثار گوناگونى در زمینه فقه، [[علم کلام|كلام]]، تاریخ، عقاید و [[تفسیر]] است. وی محوریت [[علوم اسلامی]] را بر پایه [[قرآن]] میدانست و به نقد روشهای متداول در حوزههای علمیه شیعی پرداخت. از این رو ایشان از میان [[روشهای تفسیری قرآن|روشهای تفسیری]] بیشتری اهتمام خود را بر روش [[تفسیر قرآن به قرآن]] متمرکز نمود و بیش از نیم قرن در این زمینه به تفسیرپژوهی و قرآن پژوهی پرداخت؛ حاصل این پژوهش «[[الفرقان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر الفرقان]]» بطور عام و «'''تفسیر البلاغ'''» بصورت خاص است. | ||
+ | |||
+ | ==معرفی کتاب== | ||
+ | چنانکه گفته شد، مفسر محترم دو [[تفسیر قرآن|تفسیر]] معروف بنام «[[الفرقان فی تفسیر القرآن (کتاب)|الفرقان]]» و «البلاغ» دارد. در تفسیر الفرقان علاوه بر شیوه [[تفسیر قرآن به قرآن]]، از [[سنت]] نیز استمداد نموده است، چنانچه از نام آن پیداست؛ ولی در تفسیر البلاغ تنها از روش تفسیر قرآن به قرآن پیروی نموده، که این ویژگی موجب امتیاز آن نسبت به الفرقان شده است. | ||
+ | |||
+ | مؤلف در مقدمه «البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن» به بیان مهجوریت [[قرآن]] در حوزه علمیه و عوامل پنهان و آشکار آن، روش تفسیری وی در تفسیر «[[الفرقان فی تفسیر القرآن (کتاب)|الفرقان]]»، تبیین دلالت واضح قرآن در آیات و عبارات آن و شیوه تفسیر قرآن به قرآن در تفسیر البلاغ پرداخته است. | ||
+ | |||
+ | این تفسیر شرح مزجی است که با شماره [[آیه]] متن مربوط مشخص شده و در کنار هر صفحه متن قرآن با رسم الخط عثمان طه مندرج گردیده تا خواننده قرآن همزمان با قرائت قرآن و [[تدبر در قرآن|تدبر]] در معانی آن، از تفسیر نیز بهره مند گردد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | *[ | + | |
− | + | *[[نرم افزار جامع تفاسیر نور|نرم افزار جامع التفاسیر]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. | |
− | [ | + | |
− | [[رده:تفاسیر]] | + | [[رده:تفاسیر]][[رده:تفاسیر اجتهادی]][[رده:تفسیرهای شیعه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۵
نویسنده | محمد صادقی تهرانی |
موضوع | تفسیر قرآن |
زبان | عربی |
تعداد جلد | ۱ |
|
كتاب «البلاغ فى تفسير القرآن بالقرآن» تأليف دكتر محمد صادقى تهرانى (م، ۱۳۹۰ ش)، از تفاسیر اجتهادی شیعه به زبان عربى است. نویسنده در این تفسير تنها از روش تفسير قرآن به قرآن پيروى نموده است.
مؤلف
آيت الله محمد صادقى تهرانى (۱۳۰۵-۱۳۹۰ ش) فقیه، مفسّر و قرآنپژوه معاصر شیعی بود. وى تحصیلات جدید خود را تا سطح دكترا در تهران و تحصیلات دینى را در حوزه علمیه قم و حوزه نجف به انجام رساند و پس از پیروزى انقلاب به ایران بازگشت و در شهر قم به تدریس و تألیف مشغول گردید.
دكتر محمد صادقى داراى آثار گوناگونى در زمینه فقه، كلام، تاریخ، عقاید و تفسیر است. وی محوریت علوم اسلامی را بر پایه قرآن میدانست و به نقد روشهای متداول در حوزههای علمیه شیعی پرداخت. از این رو ایشان از میان روشهای تفسیری بیشتری اهتمام خود را بر روش تفسیر قرآن به قرآن متمرکز نمود و بیش از نیم قرن در این زمینه به تفسیرپژوهی و قرآن پژوهی پرداخت؛ حاصل این پژوهش «تفسیر الفرقان» بطور عام و «تفسیر البلاغ» بصورت خاص است.
معرفی کتاب
چنانکه گفته شد، مفسر محترم دو تفسیر معروف بنام «الفرقان» و «البلاغ» دارد. در تفسیر الفرقان علاوه بر شیوه تفسیر قرآن به قرآن، از سنت نیز استمداد نموده است، چنانچه از نام آن پیداست؛ ولی در تفسیر البلاغ تنها از روش تفسیر قرآن به قرآن پیروی نموده، که این ویژگی موجب امتیاز آن نسبت به الفرقان شده است.
مؤلف در مقدمه «البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن» به بیان مهجوریت قرآن در حوزه علمیه و عوامل پنهان و آشکار آن، روش تفسیری وی در تفسیر «الفرقان»، تبیین دلالت واضح قرآن در آیات و عبارات آن و شیوه تفسیر قرآن به قرآن در تفسیر البلاغ پرداخته است.
این تفسیر شرح مزجی است که با شماره آیه متن مربوط مشخص شده و در کنار هر صفحه متن قرآن با رسم الخط عثمان طه مندرج گردیده تا خواننده قرآن همزمان با قرائت قرآن و تدبر در معانی آن، از تفسیر نیز بهره مند گردد.
منابع
- نرم افزار جامع التفاسیر، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.