وفات حضرت خدیجه علیها السلام: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{تقویم|روز= 10 رمضان|سال= سال | + | {{تقویم|روز= 10 رمضان|سال= سال ۱۰ بعثت}} |
| − | + | اُمّ‌المؤمنین «[[خدیجه کبری|حضرت خدیجه کبری]]» سلام الله علیها دختر خویلد بن اسد بن عبدالعزی، نخستین همسر [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله از زنان شریف، اصیل و نامدار [[قریش]] می‌باشد. وی با این که در عصر [[جاهلیت]] در [[مکه]] معظمه دیده به جهان گشود و در آن شهر قبیله‌گرا و طایفه‌مدار رشد یافت، اما در [[عفت]]، [[سخاوت]]، مهر و وفا با همسر خود کم‌نظیر بود. در [[اسلام]] نیز او به عنوان یکی از چهار بانویی که بر تمام بانوان [[بهشت]] فضیلت و برتری دارند، شناخته شد و جز دختر ارجمندش [[حضرت فاطمه]] سلام الله علیها هیچ بانویی این مقام و فضیلت را نیافت.<ref> رمضان در تاریخ (لطف‌الله صافی گلپایگانی)، ص ۶۶.</ref> | |
| − | + | [[پیامبر اسلام|حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله که پیش از [[مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله|بعثت]]، بنا به سفارش عمویش [[ابوطالب علیه السلام|ابوطالب]] علیه‌السلام در یکی از سفرهای کارگزاران خدیجه شرکت کرد و سود فراوانی نصیب وی نموده بود، علاقه خدیجه را به خویش جلب و زمینه [[ازدواج پیامبر اکرم (ص) با خدیجه|ازدواج]] با وی را فراهم کرد. خدیجه کبری سلام الله علیها به پیامبر صلی الله علیه و آله علاقه ویژه‌ای داشت و هنگامی که آن حضرت مبعوث به [[رسالت]] شد، تمام توان و دارایی‌های خویش را در اختیار آن حضرت گذاشت تا در راه اسلام و باروری آن هزینه کند. او نخستین زنی بود که به آن حضرت [[ایمان|ایمان]] آورد و در این راه مشقت‌ها و آزارهای فراوانی از سوی قریش و اهالی مکه متحمل گردید.<ref> رمضان در تاریخ، ص ۷۲.</ref> وی تا زنده بود در تمام صحنه‌ها یار و یاور [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله و موجب تسلی قلب شریف آن حضرت بود و در روزگار سخت تبعید در [[شعب ابوطالب|شعب ابی‌طالب]] هیچ‌گاه آن حضرت را تنها نگذاشت و با تمام وجود از وی پشتیبانی و نگهبانی می‌کرد. | |
| − | + | سرانجام این بانوی فداکار پس از یک عمر تلاش و کوشش و ۲۵ سال خدمت به رسول گرامی صلی الله علیه و آله و دین مبین اسلام، پس از بازگشت از محاصره قریش در شعب ابی‌طالب به مکه معظمه، در دهم [[ماه رمضان]] سال دهم بعثت جان به جان آفرینان تسلیم و روح مطهرش به اعلی علیین عروج نمود. | |
| − | + | [[پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله در مدت کوتاهی، دو یار و پشتیبان خویش یعنی عمویش ابوطالب و پس از وی خدیجه کبری سلام الله علیها را از دست داد و از این باب، بسیار اندوهگین و ماتم‌زده بود و روزگار سختی را پشت سر می‌گذاشت. به همین جهت آن سال را "[[عام الحزن]]" سال اندوه نامیدند. پس از [[غسل]] و [[کفن]] بدن مطهر خدیجه کبری سلام الله علیها، پیامبر صلی الله علیه و آله وی را در حجون [[مکه]] به خاک سپرد.<ref> تاریخ الیعقوبی، ج ۲، ص ۳۵؛ البدایه والنهایه (ابن کثیر)، ج ۳، ص ۱۵۶؛ کشف الغمه، ج ۲، ص ۷۹.</ref> | |
| − | + | خدیجه سلام الله علیها در خانه پیامبر صلی الله علیه و آله دارای دو پسر به نام‌های قاسم و عبدالله، و چهار دختر به نام‌های زینب، رقیه، ام‌کلثوم و [[حضرت فاطمه]] سلام الله علیها گردید.<ref> منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۱، ص ۱۰۸؛ زندگانی چهارده معصوم علیهم‌السلام (ترجمه اعلام الوری)، ص ۲۱۱.</ref> | |
| − | + | پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در شأن همسرش خدیجه سلام الله علیها فرمود: سوگند به خدا، پروردگار کسی را بهتر از خدیجه نصیبم نکرد. زیرا در حالی که مردم [[کفر]] می‌ورزیدند، او به من ایمان آورد؛ در حالی که مردم تکذیبم می‌کردند، او مرا تصدیق کرد؛ در حالی که مردم محرومم کرده بودند، او با دارایی‌های خود با من مساوات کرد و خداوند از او به من فرزندانی عطا کرد که از سایر همسرانم چنین موهبتی نصیبم نشد.<ref> تذکره الخواص، ص ۲۷۳؛ رمضان در تاریخ، ص ۷۶؛ کشف الغمه، ج ۲، ص ۷۸.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام. | |
| + | منابع برای مطالعه بیشتر: | ||
| + | |||
| + | * [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=16 وقایع الایام شیخ عباس قمی، ۱۰ رمضان]. | ||
| − | + | == مطالب مرتبط == | |
| − | [ | + | * [[پيامبر اكرم|پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله]] |
| + | * [[خدیجه کبری|حضرت خديجه علیهاالسلام]] | ||
| + | * [[عام الحزن]] | ||
[[رده:وقایع ماه رمضان]] | [[رده:وقایع ماه رمضان]] | ||
[[رده: سال ۱۰ بعثت]] | [[رده: سال ۱۰ بعثت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۴۶
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:10 رمضان |
| سال ۱۰ بعثت |
اُمّ‌المؤمنین «حضرت خدیجه کبری» سلام الله علیها دختر خویلد بن اسد بن عبدالعزی، نخستین همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله از زنان شریف، اصیل و نامدار قریش می‌باشد. وی با این که در عصر جاهلیت در مکه معظمه دیده به جهان گشود و در آن شهر قبیله‌گرا و طایفه‌مدار رشد یافت، اما در عفت، سخاوت، مهر و وفا با همسر خود کم‌نظیر بود. در اسلام نیز او به عنوان یکی از چهار بانویی که بر تمام بانوان بهشت فضیلت و برتری دارند، شناخته شد و جز دختر ارجمندش حضرت فاطمه سلام الله علیها هیچ بانویی این مقام و فضیلت را نیافت.[۱]
حضرت محمد صلی الله علیه و آله که پیش از بعثت، بنا به سفارش عمویش ابوطالب علیه‌السلام در یکی از سفرهای کارگزاران خدیجه شرکت کرد و سود فراوانی نصیب وی نموده بود، علاقه خدیجه را به خویش جلب و زمینه ازدواج با وی را فراهم کرد. خدیجه کبری سلام الله علیها به پیامبر صلی الله علیه و آله علاقه ویژه‌ای داشت و هنگامی که آن حضرت مبعوث به رسالت شد، تمام توان و دارایی‌های خویش را در اختیار آن حضرت گذاشت تا در راه اسلام و باروری آن هزینه کند. او نخستین زنی بود که به آن حضرت ایمان آورد و در این راه مشقت‌ها و آزارهای فراوانی از سوی قریش و اهالی مکه متحمل گردید.[۲] وی تا زنده بود در تمام صحنه‌ها یار و یاور رسول خدا صلی الله علیه و آله و موجب تسلی قلب شریف آن حضرت بود و در روزگار سخت تبعید در شعب ابی‌طالب هیچ‌گاه آن حضرت را تنها نگذاشت و با تمام وجود از وی پشتیبانی و نگهبانی می‌کرد.
سرانجام این بانوی فداکار پس از یک عمر تلاش و کوشش و ۲۵ سال خدمت به رسول گرامی صلی الله علیه و آله و دین مبین اسلام، پس از بازگشت از محاصره قریش در شعب ابی‌طالب به مکه معظمه، در دهم ماه رمضان سال دهم بعثت جان به جان آفرینان تسلیم و روح مطهرش به اعلی علیین عروج نمود.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مدت کوتاهی، دو یار و پشتیبان خویش یعنی عمویش ابوطالب و پس از وی خدیجه کبری سلام الله علیها را از دست داد و از این باب، بسیار اندوهگین و ماتم‌زده بود و روزگار سختی را پشت سر می‌گذاشت. به همین جهت آن سال را "عام الحزن" سال اندوه نامیدند. پس از غسل و کفن بدن مطهر خدیجه کبری سلام الله علیها، پیامبر صلی الله علیه و آله وی را در حجون مکه به خاک سپرد.[۳]
خدیجه سلام الله علیها در خانه پیامبر صلی الله علیه و آله دارای دو پسر به نام‌های قاسم و عبدالله، و چهار دختر به نام‌های زینب، رقیه، ام‌کلثوم و حضرت فاطمه سلام الله علیها گردید.[۴]
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در شأن همسرش خدیجه سلام الله علیها فرمود: سوگند به خدا، پروردگار کسی را بهتر از خدیجه نصیبم نکرد. زیرا در حالی که مردم کفر می‌ورزیدند، او به من ایمان آورد؛ در حالی که مردم تکذیبم می‌کردند، او مرا تصدیق کرد؛ در حالی که مردم محرومم کرده بودند، او با دارایی‌های خود با من مساوات کرد و خداوند از او به من فرزندانی عطا کرد که از سایر همسرانم چنین موهبتی نصیبم نشد.[۵]
پانویس
- ↑ رمضان در تاریخ (لطف‌الله صافی گلپایگانی)، ص ۶۶.
- ↑ رمضان در تاریخ، ص ۷۲.
- ↑ تاریخ الیعقوبی، ج ۲، ص ۳۵؛ البدایه والنهایه (ابن کثیر)، ج ۳، ص ۱۵۶؛ کشف الغمه، ج ۲، ص ۷۹.
- ↑ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۱، ص ۱۰۸؛ زندگانی چهارده معصوم علیهم‌السلام (ترجمه اعلام الوری)، ص ۲۱۱.
- ↑ تذکره الخواص، ص ۲۷۳؛ رمضان در تاریخ، ص ۷۶؛ کشف الغمه، ج ۲، ص ۷۸.
منابع
- مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
منابع برای مطالعه بیشتر:
مطالب مرتبط
