محمدحسين سلطان آبادی: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(اضافه کردن رده) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | { | + | {{شناسنامه عالم |
| + | |نام کامل = محمدحسين سلطانآبادی | ||
| + | |تصویر= | ||
| + | |زادروز = | ||
| + | |زادگاه = اراک | ||
| + | |وفات = ۱۳۱۴ قمرى | ||
| + | |مدفن = [[کاظمین|کاظمين]] | ||
| + | |اساتید = [[ملا فتحعلی سلطان آبادی|ملا فتحعلی سلطانآبادی]]، [[میرزا محمدحسن شیرازی]]،... | ||
| + | |شاگردان = | ||
| + | |آثار = الصراطالسوى و البرهانالجلىّ فى تعیین خلافة علىّ بعد النبىّ، جامع الدین و الدنیا، حلّ المعقاد عن وجوه الفرائد، منتهى الوصول الى علم الاصول، سواء الطریق،... | ||
| + | }} | ||
| − | + | '''«شيخ محمدحسين سلطانآبادی»''' (م، ۱۳۱۴ ق)، محدث رجالی و فقیه اصولى [[شیعه]] در قرن چهاردهم هجری و از شاگردان [[میرزا محمدحسن شیرازی]] بود. وی در علوم [[حدیث|حديث]] و [[رجال]] و [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] مهارت داشت و آثار متعددی در این زمینهها نگاشت. | |
| − | + | ==زندگینامه== | |
| + | محمدحسين سلطانآبادی فرزند شيخ محمدمهدی اراکی، در اصل از كرَهرود از توابع سلطانآباد اراک بود. او داماد و شاگرد علامه [[ملا فتحعلی سلطان آبادی]] بوده و سالها در [[نجف]] اشرف از محضر پدر زن خويش و ديگر اعلام و مدرسین برخوردار بوده است. محمدحسين سپس به [[سامرا]] سفر كرد و نزد [[میرزا محمدحسن شیرازی]] به تحصیل پرداخت و تا پایان عمر استادش، ملازم وى بود و به [[اجتهاد]] رسید. | ||
| − | منبع | + | مرحوم محمدحسين سلطانآبادی سرانجام پس از عمری تعليم و تعلم و تحقيقات حديثی، در سال ۱۳۱۴ قمری در شهر [[کاظمین|کاظمين]] وفات نمود و در یكى از حجره هاى شرقى صحن شریف به خاک سپرده شد. |
| − | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] | + | |
| + | ==آثار و تألیفات== | ||
| + | محمدحسين سلطان آبادی در علم [[حدیث|حديث]] و [[رجال]] خبر مهارت بيشتری داشت، و به کتب احاديث مذاهب و فرق اسلامی احاطه پيدا نمود، و از اين رهگذر آثار متقن و نفيس، با استفاده از کتب علمای [[اهل سنت|اهل تسنن]] به رشته تحرير برد. از جمله آثار او عبارتند از: | ||
| + | *کشف الحجة فی مذاهب اربعة اهل السنة؛ | ||
| + | *منبع الحيوة؛ | ||
| + | *احاديث الکتب المختلفه فی تعيين الفرقه الناجية؛ | ||
| + | *اجوبة الاجوبة؛ | ||
| + | *الاشارات اللطیفة الحسان، در احوال [[ابوحنیفه]]؛ | ||
| + | *اشرف الوسائل، در فهم رسائل؛ | ||
| + | *البحر المحیط؛ | ||
| + | *البیت المعمور؛ | ||
| + | *توضیح الدلائل على ترجیح مسائل الرسائل؛ | ||
| + | *جامع الدین و الدنیا؛ | ||
| + | *حلّ المعقاد عن وجوه الفرائد، كه حاشیه مبسوطى بر [[فرائد الاصول]] یا رسائل [[شیخ انصارى]] است؛ | ||
| + | *الفُلک الشمحون، كشكول مانند در چهار مجلد كه چون در [[نجف]] نگارش یافته به نام الجامع الغروى نیز نامیده شد، و مجلد پنجمى در [[سامرا]] به نام الجامع العسگرى بر آن افزوده شده است؛ | ||
| + | *رساله اى در فقه؛ | ||
| + | *رساله اى در كیمیا؛ | ||
| + | *سواء الطریق؛ | ||
| + | *الشهاب الثاقب؛ | ||
| + | *الصراط السوى و البرهان الجلىّ فى تعیین خلافة علىّ بعد النبىّ؛ | ||
| + | *الصوامع؛ | ||
| + | *منتهى الوصول الى علم الاصول؛ | ||
| + | *نخبة الادعیه؛ | ||
| + | *هدایة المجاهدین. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | *"محمدحسین سلطانآبادی"، سایت شعائر. | ||
| + | *"محمدحسین سلطانآبادی"، سایت راسخون. | ||
| + | |||
| + | [[رده:علمای قرن چهاردهم]][[رده:علماء شیعه]] | ||
| + | [[رده:فقیهان]][[رده:اصولیون]][[رده:مدفونین در کاظمین]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۲۱
| نام کامل | محمدحسين سلطانآبادی |
| زادگاه | اراک |
| وفات | ۱۳۱۴ قمرى |
| مدفن | کاظمين |
|
| |
| اساتید | |
|
| |
| آثار |
الصراطالسوى و البرهانالجلىّ فى تعیین خلافة علىّ بعد النبىّ، جامع الدین و الدنیا، حلّ المعقاد عن وجوه الفرائد، منتهى الوصول الى علم الاصول، سواء الطریق،... |
«شيخ محمدحسين سلطانآبادی» (م، ۱۳۱۴ ق)، محدث رجالی و فقیه اصولى شیعه در قرن چهاردهم هجری و از شاگردان میرزا محمدحسن شیرازی بود. وی در علوم حديث و رجال و فقه و اصول مهارت داشت و آثار متعددی در این زمینهها نگاشت.
زندگینامه
محمدحسين سلطانآبادی فرزند شيخ محمدمهدی اراکی، در اصل از كرَهرود از توابع سلطانآباد اراک بود. او داماد و شاگرد علامه ملا فتحعلی سلطان آبادی بوده و سالها در نجف اشرف از محضر پدر زن خويش و ديگر اعلام و مدرسین برخوردار بوده است. محمدحسين سپس به سامرا سفر كرد و نزد میرزا محمدحسن شیرازی به تحصیل پرداخت و تا پایان عمر استادش، ملازم وى بود و به اجتهاد رسید.
مرحوم محمدحسين سلطانآبادی سرانجام پس از عمری تعليم و تعلم و تحقيقات حديثی، در سال ۱۳۱۴ قمری در شهر کاظمين وفات نمود و در یكى از حجره هاى شرقى صحن شریف به خاک سپرده شد.
آثار و تألیفات
محمدحسين سلطان آبادی در علم حديث و رجال خبر مهارت بيشتری داشت، و به کتب احاديث مذاهب و فرق اسلامی احاطه پيدا نمود، و از اين رهگذر آثار متقن و نفيس، با استفاده از کتب علمای اهل تسنن به رشته تحرير برد. از جمله آثار او عبارتند از:
- کشف الحجة فی مذاهب اربعة اهل السنة؛
- منبع الحيوة؛
- احاديث الکتب المختلفه فی تعيين الفرقه الناجية؛
- اجوبة الاجوبة؛
- الاشارات اللطیفة الحسان، در احوال ابوحنیفه؛
- اشرف الوسائل، در فهم رسائل؛
- البحر المحیط؛
- البیت المعمور؛
- توضیح الدلائل على ترجیح مسائل الرسائل؛
- جامع الدین و الدنیا؛
- حلّ المعقاد عن وجوه الفرائد، كه حاشیه مبسوطى بر فرائد الاصول یا رسائل شیخ انصارى است؛
- الفُلک الشمحون، كشكول مانند در چهار مجلد كه چون در نجف نگارش یافته به نام الجامع الغروى نیز نامیده شد، و مجلد پنجمى در سامرا به نام الجامع العسگرى بر آن افزوده شده است؛
- رساله اى در فقه؛
- رساله اى در كیمیا؛
- سواء الطریق؛
- الشهاب الثاقب؛
- الصراط السوى و البرهان الجلىّ فى تعیین خلافة علىّ بعد النبىّ؛
- الصوامع؛
- منتهى الوصول الى علم الاصول؛
- نخبة الادعیه؛
- هدایة المجاهدین.
منابع
- "محمدحسین سلطانآبادی"، سایت شعائر.
- "محمدحسین سلطانآبادی"، سایت راسخون.
