محمدحسين سلطان آبادی

شيخ محمدحسين فرزند شيخ محمد مهدی اراکی، معروف به سلطان آبادی، یکی از علما و محدثين بزرگ شيعه در اوايل قرن چهاردهم هجری است. معظم له فقيهی اصولی، محققی بصير و مجتهدی خبير و محدثی آگاه به علم رجال بود. سلطان آبادی داماد مرحوم ملا فتح علی اخير الذکر بود. سالها در عتبات از محضر پدر زن خويش و ديگر اعلام برخوردار بود، اما مراتب علمی و توان اجتهاد او از محضر ميرزای بزرگ عايد او شد.

محمدحسين سلطان آبادی در علم حديث و رجال خبر مهارت بيشتری داشت، و به کتب احاديث مذاهب و فرق اسلامی احاطه پيدا نمود، و از اين رهگذر آثار متقن و نفيس، با استفاده از کتب علمای اهل تسنن به رشته تحرير برد، که از آن جمله است: صراط سوی و برهان جلی در تعيين خلافت بعد از نبی، کشف حجت در مذاهب اربعه اهل سنت، اشارات لطيفه، منبع حيوة، فلک مشحون، بحر محيط، کتاب جامع، احاديث کتب مختلفه در تعيين فرقه ناجيه و غيره... .

مرحوم سلطان آبادی سرانجام پس از عمری تعليم و تعلم و تحقيقات حديثی در سال 1314 در شهر کاظمين وفات نمود.