سید محمد معصوم: تفاوت بین نسخه‌ها
(اضافه کردن رده) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | '''سید محمد معصوم''' (م، ۱۲۵۵ ق) معروف به سید قصیر (مشهدی)، سیدی جلیل و عالمی [[فقیه]] بود. پدرش حاج میرزا معصوم (م، ۱۲۳۲ ق)، یکی از اعلام و [[زهد|زهّاد]] معروف عصر خویش بوده است. | |
| − | + | سید محمد از کرسی درس علمای [[عراق]] از جمله: [[وحید بهبهانی]]، [[سید محمد مهدی بحرالعلوم|سید بحرالعلوم]]، [[شیخ جعفر کاشف الغطاء]] و اساتیدی دیگر سالها بهره مند بود و خود مجتهدی کامل و دانشمندی پرهیزکار گردید. | |
| − | سنوات عمر | + | سنوات عمر این عام بزرگ نیز مانند پدرش بیشتر در ارض اقدس رضوی ([[مشهد]]) سپری شد و از کرسی درس او فضلائی چند به درجه علمی او نایل آمدند. نوشته اند سید محمد چند سالی را در [[اصفهان]] اقامت گزید و در آنجا تدریس می نمود و [[سید محمد باقر شفتی|سید شفتی]] و مرحوم کرباسی، او را خیلی اکرام و از او تجلیل می نمودند. |
| + | |||
| + | از آثار معروف ایشان، یک دوره [[فقه]] مبسوط به نام «مصابیح» و شرحی بر «[[اللمعة الدمشقية (کتاب)|لمعه]]» [[شهید اول]] و رساله ای در «طهارة» می باشد. | ||
| + | |||
| + | نوشته اند سید معصوم در اواخر عمر قسمتی از بدنش فلج شد و از معالجه ها سودی نگرفت و سرانجام در سال ۱۲۵۵ قمری در [[تهران]] وفات نمود و جنازه او با احترام تمام در [[مشهد]] مقدس به خاک سپرده شد. بعد از او فرزند بزرگوارش سید حسین معصوم وارث علوم خاندان خویش گردید. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * سایت شعائر | ||
| − | |||
[[رده:علمای قرن سیزدهم]] | [[رده:علمای قرن سیزدهم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۴۵
سید محمد معصوم (م، ۱۲۵۵ ق) معروف به سید قصیر (مشهدی)، سیدی جلیل و عالمی فقیه بود. پدرش حاج میرزا معصوم (م، ۱۲۳۲ ق)، یکی از اعلام و زهّاد معروف عصر خویش بوده است.
سید محمد از کرسی درس علمای عراق از جمله: وحید بهبهانی، سید بحرالعلوم، شیخ جعفر کاشف الغطاء و اساتیدی دیگر سالها بهره مند بود و خود مجتهدی کامل و دانشمندی پرهیزکار گردید.
سنوات عمر این عام بزرگ نیز مانند پدرش بیشتر در ارض اقدس رضوی (مشهد) سپری شد و از کرسی درس او فضلائی چند به درجه علمی او نایل آمدند. نوشته اند سید محمد چند سالی را در اصفهان اقامت گزید و در آنجا تدریس می نمود و سید شفتی و مرحوم کرباسی، او را خیلی اکرام و از او تجلیل می نمودند.
از آثار معروف ایشان، یک دوره فقه مبسوط به نام «مصابیح» و شرحی بر «لمعه» شهید اول و رساله ای در «طهارة» می باشد.
نوشته اند سید معصوم در اواخر عمر قسمتی از بدنش فلج شد و از معالجه ها سودی نگرفت و سرانجام در سال ۱۲۵۵ قمری در تهران وفات نمود و جنازه او با احترام تمام در مشهد مقدس به خاک سپرده شد. بعد از او فرزند بزرگوارش سید حسین معصوم وارث علوم خاندان خویش گردید.
منابع
- سایت شعائر
