لباس شهرت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} پوشاكى كه موجب شهرت پوشنده شود ، كه چشم گير باشد . پوش...' ایجاد کرد)
 
(ویرایش)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
لباس شهرت پوشاکى است که موجب شهرت پوشنده شود و چشمگیر باشد. در احادیث متعددی از پوشیدن چنین لباسی نهی شده است.
پوشاكى كه موجب شهرت پوشنده شود ، كه چشم گير باشد . پوشيدن چنين پوشاكى از نظر فقها مكروه است . رواياتى در اين باره آمده است :
 
  
عن ابى عبدالله (ع) : «ان الله يبغض شهرة اللباس» .
+
==لباس شهرت در روایات==
  
وعنه (ع) : «كفى بالمرء خزيا ان يلبس ثوبا يشهره ، او يركب دابّة تشهره» .
+
شهرت یافتن و انگشت نما شدن در لباس، مرکب و هر چیزى دیگر در روایات متعدد، مذموم شمرده شده است.
  
وعن الحسين بن على (ع) : «من لبس ثوبا يشهره كساه الله يوم القيامة ثوبا من النار». (وسائل:5/24)
+
از [[امام صادق]] علیه السلام نقل شده است: شهرت در لباس مبغوض خداوند است و نیز مى‌فرماید: براى خوارى فرد همین بس که لباسى بپوشد که موجب شهرت او گردد. همچنین در سخنى دیگر مى‌فرماید: شهرت؛ خوب و بدش در آتش است.<ref>وسائل الشیعة، ۵/۲۴.</ref>
  
وعن اميرالمؤمنين (ع) : «نهانى رسول الله (ص) عن لبس ثياب الشهرة ...» . (وسائل:5/30)
+
وعن [[امام حسین علیه السلام|الحسین بن على]] علیه السلام: «من لبس ثوبا یشهره کساه الله یوم القیامة ثوبا من النار».<ref>وسائل: ۵/۲۴.</ref>
 +
 
 +
وعن [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین]] علیه السلام: «نهانى رسول الله صلی الله علیه و آله عن لبس ثیاب الشهرة...».<ref>وسائل: ۵/۳۰.</ref>
 +
 
 +
از [[پیامبر اسلام|حضرت رسول]] صلی الله علیه و آله روایت شده که خداى را شهرت در عبادت و شهرت در پوشاک خوش نیاید.<ref>بحار: ۷۰/۲۵۱.</ref>
 +
 
 +
==حکم لباس شهرت==
 +
 
 +
هرگاه پوشیدن لباس شهرت موجب ''هتک حرمت و خوارى فرد نزد مردم'' گردد، پوشیدن آن [[حرام]] است؛ لیکن اگر به این حد نرسد و تنها موجب شهرت و انگشت نما شدن فرد گردد ـ نه هتک حرمت وى ـ آیا پوشیدن آن حرام است یا مکروه؟ اختلاف است.<ref>جامع عباسى/۳۴۷؛ روضة المتقین ۲/۱۶۳؛ کشف الغطاء ۳/۲۷؛ العروة الوثقى ۲/۳۵۱؛ موسوعة الخویى ۱۲/ ۳۹۰ـ۳۹۱.</ref>
 +
 
 +
برخى گفته‌اند: منظور از لباس شهرتى که باید از آن اجتناب کرد، لباسى است که به قصد [[ریا|ریاکارى]] پوشیده شود و فرد بخواهد مثلاً بدان وسیله به [[زهد]] و وارستگى مشهور شود. بنابراین پوشیدن آن بدون قصد ریا جایز است.<ref>توضیح المسائل،  مراجع ۱/۴۶۷.</ref>
 +
 
 +
==حکم نماز با لباس شهرت==
 +
 
 +
بنابر قول به حرمت پوشیدن لباس شهرت یا در فرض حرمت آن، آیا [[نماز]] گزاردن با آن صحیح است یا نه؟ مسئله اختلافى است. بسیارى از فقها قائل به قول نخست‌اند.<ref>جواهرالکلام، ۸/۱۴۷؛ العروة الوثقى، ۲/ ۳۵۱ـ۳۵۲؛ توضیح المسائل مراجع ۱/ ۴۶۶ـ۴۶۷.</ref> برخى نماز را با آن صحیح ندانسته‌اند.<ref>کشف الغطاء، ۳/۲۷.</ref> برخى تفصیل داده و گفته‌اند: اگر مواضعى از بدن که پوشاندن آن در نماز واجب است، همچون عورت با چنین لباسى پوشانده شود، نماز با آن باطل است؛ اما چنانچه آن مواضع با لباسى دیگر پوشانده شود، نماز با آن صحیح است.<ref>توضیح المسائل، مراجع ۱/۴۶۷.</ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 +
==منابع==
 +
*فرهنگ معارف و معاریف، دشتی.
 +
*فرهنگ فقه فارسی، ج۴، ص۷۶۲.
  
از حضرت رسول (ص) روايت شده كه خداى را شهرت در عبادت وشهرت در پوشاك خوش نيايد . (بحار:70/251)
 
 
[[رده:اصطلاحات فقهی]]
 
[[رده:اصطلاحات فقهی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۴۰

لباس شهرت پوشاکى است که موجب شهرت پوشنده شود و چشمگیر باشد. در احادیث متعددی از پوشیدن چنین لباسی نهی شده است.

لباس شهرت در روایات

شهرت یافتن و انگشت نما شدن در لباس، مرکب و هر چیزى دیگر در روایات متعدد، مذموم شمرده شده است.

از امام صادق علیه السلام نقل شده است: شهرت در لباس مبغوض خداوند است و نیز مى‌فرماید: براى خوارى فرد همین بس که لباسى بپوشد که موجب شهرت او گردد. همچنین در سخنى دیگر مى‌فرماید: شهرت؛ خوب و بدش در آتش است.[۱]

وعن الحسین بن على علیه السلام: «من لبس ثوبا یشهره کساه الله یوم القیامة ثوبا من النار».[۲]

وعن امیرالمؤمنین علیه السلام: «نهانى رسول الله صلی الله علیه و آله عن لبس ثیاب الشهرة...».[۳]

از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایت شده که خداى را شهرت در عبادت و شهرت در پوشاک خوش نیاید.[۴]

حکم لباس شهرت

هرگاه پوشیدن لباس شهرت موجب هتک حرمت و خوارى فرد نزد مردم گردد، پوشیدن آن حرام است؛ لیکن اگر به این حد نرسد و تنها موجب شهرت و انگشت نما شدن فرد گردد ـ نه هتک حرمت وى ـ آیا پوشیدن آن حرام است یا مکروه؟ اختلاف است.[۵]

برخى گفته‌اند: منظور از لباس شهرتى که باید از آن اجتناب کرد، لباسى است که به قصد ریاکارى پوشیده شود و فرد بخواهد مثلاً بدان وسیله به زهد و وارستگى مشهور شود. بنابراین پوشیدن آن بدون قصد ریا جایز است.[۶]

حکم نماز با لباس شهرت

بنابر قول به حرمت پوشیدن لباس شهرت یا در فرض حرمت آن، آیا نماز گزاردن با آن صحیح است یا نه؟ مسئله اختلافى است. بسیارى از فقها قائل به قول نخست‌اند.[۷] برخى نماز را با آن صحیح ندانسته‌اند.[۸] برخى تفصیل داده و گفته‌اند: اگر مواضعى از بدن که پوشاندن آن در نماز واجب است، همچون عورت با چنین لباسى پوشانده شود، نماز با آن باطل است؛ اما چنانچه آن مواضع با لباسى دیگر پوشانده شود، نماز با آن صحیح است.[۹]

پانویس

  1. وسائل الشیعة، ۵/۲۴.
  2. وسائل: ۵/۲۴.
  3. وسائل: ۵/۳۰.
  4. بحار: ۷۰/۲۵۱.
  5. جامع عباسى/۳۴۷؛ روضة المتقین ۲/۱۶۳؛ کشف الغطاء ۳/۲۷؛ العروة الوثقى ۲/۳۵۱؛ موسوعة الخویى ۱۲/ ۳۹۰ـ۳۹۱.
  6. توضیح المسائل، مراجع ۱/۴۶۷.
  7. جواهرالکلام، ۸/۱۴۷؛ العروة الوثقى، ۲/ ۳۵۱ـ۳۵۲؛ توضیح المسائل مراجع ۱/ ۴۶۶ـ۴۶۷.
  8. کشف الغطاء، ۳/۲۷.
  9. توضیح المسائل، مراجع ۱/۴۶۷.

منابع

  • فرهنگ معارف و معاریف، دشتی.
  • فرهنگ فقه فارسی، ج۴، ص۷۶۲.