على بن جعفر هميناوى: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} <ref> قريهاى است از قراى سواد بغداد.</ref> وكيل حضرت [[امام هاد...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | {{بخشی از یک کتاب}} | + | {{بخشی از یک کتاب}}«علی بن جعفر همیناوی» وکیل حضرت [[امام هادى]] علیه السلام و ثقه بوده است. در امر او [[سعایت]] کردند به نزد [[متوکل]]، متوکل امر کرد او را حبس کردند و اراده کشتن او را داشت. این خبر به على بن جعفر رسید، از محبس نوشت براى حضرت هادى علیه السلام که شما را به خدا در حال من نظرى فرما، به خدا قسم مىترسم شک کنم. |
− | |||
− | + | حضرت وعده فرمود که [[دعا]] خواهم کرد براى تو در شب جمعه، پس آن حضرت دعا کرد، صبح آن روز متوکل تب کرد و تب او شدت کرد تا روز دوشنبه که بانگ و شیون براى او بلند شد. پس امر کرد که زندانیان را یکیک رها کنند و خصوص آن را بعینه ذکر کرد او را رها کنند و از او استحلال جویند. پس رها شد و به امر آن حضرت به [[مكه|مکه]] رفت و مجاور آنجا شد و متوکل مرضش بهبودى حاصل کرد.<ref>تنقیح المقال، ۲/۲۷۱.</ref> | |
− | + | ==پانویس== | |
+ | <references /> | ||
+ | ==منابع== | ||
− | + | * [[حاج شیخ عباس قمی]]، [[منتهى الآمال (کتاب)|منتهی الآمال]]، قسمت دوم، باب دوازدهم: در تاريخ امام دهم. | |
− | |||
− | |||
− | + | [[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۲۱
«علی بن جعفر همیناوی» وکیل حضرت امام هادى علیه السلام و ثقه بوده است. در امر او سعایت کردند به نزد متوکل، متوکل امر کرد او را حبس کردند و اراده کشتن او را داشت. این خبر به على بن جعفر رسید، از محبس نوشت براى حضرت هادى علیه السلام که شما را به خدا در حال من نظرى فرما، به خدا قسم مىترسم شک کنم.
حضرت وعده فرمود که دعا خواهم کرد براى تو در شب جمعه، پس آن حضرت دعا کرد، صبح آن روز متوکل تب کرد و تب او شدت کرد تا روز دوشنبه که بانگ و شیون براى او بلند شد. پس امر کرد که زندانیان را یکیک رها کنند و خصوص آن را بعینه ذکر کرد او را رها کنند و از او استحلال جویند. پس رها شد و به امر آن حضرت به مکه رفت و مجاور آنجا شد و متوکل مرضش بهبودى حاصل کرد.[۱]
پانویس
- ↑ تنقیح المقال، ۲/۲۷۱.
منابع
- حاج شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، قسمت دوم، باب دوازدهم: در تاريخ امام دهم.