ميرزا حسن سبزواری: تفاوت بین نسخهها
Majid kamali (بحث | مشارکتها) جز (صفحهای جدید حاوی '{<I>منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.</I>} علامه شهيد...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | علامه شهید میرزا حسن سبزواری فرزند میرزا اسماعیل علوی سبزواری، یکی از علمای بزرگ [[شیعه]] در سبزوار بود. پدر بزرگوارش و همچنین اجداد و دودمانش همگان [[سادات|ساداتی]] جلیل القدر و اهل علم و فضیلت بودند و در عصر خویش از پرچمداران بزرگ [[تشيع|تشیع]] سرخ علوی. [[فقیه|فقیهی]] مجتهد و سیدی مفسر و ادیبی ماهر. | |
− | + | سالها در سبزوار و مشهد مقدمات علوم [[فقه|فقهی]] را به پایان برد و عازم [[نجف]] گردید و در برهه ای از زمان محضر درس [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] را درک نمود و پس از فوت شیخ، از محضر علمای نجف امثال [[میرزا محمدحسن شیرازی|میرزای بزرگ]] استفاده نمود و خود به مراتب علمی و درجه [[اجتهاد]] نائل آمد و به زادگاه خویش مراجعت نمود و در جمله مدرسین و مروجین بزرگ مکتب بود و آثاری از ابنیه و مؤسسات خیریه ایجاد نمود. چند سفر در معیت [[شیعه|شیعیان]] به سفر [[حج]] مشرف شد و راهنمائی برای مردم عصر خویش بود. | |
− | شهداء | + | «[[شهداء الفضيلة (کتاب)|شهداء الفضیله]]» می نویسد: در یکی از سفرها بعد از مناسک حج قبل از رسیدن به [[مدینه]] در راه به دست اعراب بیابان گرد به شهادت رسید که «الاعراب اشد کفرا و نفاقا». پیکر خون آلود او را شیعیان در مدینه به کنار ائمه [[بقیع]] دفن نمودند. او افتخاری به افتخارات آل رسول افزود، و در راه خانه معبود و مسیر معشوق به صف شهدا پیوست و زنده جاوید گشت. روانشان شاد باد. |
− | + | ==منابع== | |
+ | |||
+ | * سايت شعائر | ||
+ | |||
+ | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۴۱
علامه شهید میرزا حسن سبزواری فرزند میرزا اسماعیل علوی سبزواری، یکی از علمای بزرگ شیعه در سبزوار بود. پدر بزرگوارش و همچنین اجداد و دودمانش همگان ساداتی جلیل القدر و اهل علم و فضیلت بودند و در عصر خویش از پرچمداران بزرگ تشیع سرخ علوی. فقیهی مجتهد و سیدی مفسر و ادیبی ماهر.
سالها در سبزوار و مشهد مقدمات علوم فقهی را به پایان برد و عازم نجف گردید و در برهه ای از زمان محضر درس شیخ انصاری را درک نمود و پس از فوت شیخ، از محضر علمای نجف امثال میرزای بزرگ استفاده نمود و خود به مراتب علمی و درجه اجتهاد نائل آمد و به زادگاه خویش مراجعت نمود و در جمله مدرسین و مروجین بزرگ مکتب بود و آثاری از ابنیه و مؤسسات خیریه ایجاد نمود. چند سفر در معیت شیعیان به سفر حج مشرف شد و راهنمائی برای مردم عصر خویش بود.
«شهداء الفضیله» می نویسد: در یکی از سفرها بعد از مناسک حج قبل از رسیدن به مدینه در راه به دست اعراب بیابان گرد به شهادت رسید که «الاعراب اشد کفرا و نفاقا». پیکر خون آلود او را شیعیان در مدینه به کنار ائمه بقیع دفن نمودند. او افتخاری به افتخارات آل رسول افزود، و در راه خانه معبود و مسیر معشوق به صف شهدا پیوست و زنده جاوید گشت. روانشان شاد باد.
منابع
- سايت شعائر