ولید بن عتبه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{بخشی از یک کتاب}} والى مدينه هنگام مرگ معاويه بود. يزيد نامه به او نوشت و ضم...' ایجاد کرد)
 
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
{{متوسط}}
 +
ولیدبن عتبة بن ابی سفیان (نوه [[ابوسفیان]] و برادرزاده [[معاویه]]) از امرا و والیان [[بنی امیه|اموی]]. پدرش عتبه، برادر معاویه، مرد سخنوری بود که در دستگاه [[بنی امیه]]، نقش موثری داشت و از هواداران آنها بود.
 +
 +
ولید بن عتبه والى [[مدينه]] هنگام مرگ معاويه بود. [[یزید بن معاویه|يزيد]] نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ ‌معاويه، از او خواست كه از [[امام حسين‌]] علیه السلام بيعت بگيرد و اگر نپذيرفت، گردنش را بزند.
  
والى [[مدينه]] هنگام [[مرگ]] معاويه بود. يزيد نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ ‌معاويه، از او خواست كه از [[امام حسين‌]] علیه السلام بيعت بگيرد و اگر نپذيرفت، گردنش را بزند.
+
بيعت گرفتن از حسين علیه السلام براى وليد دشوار بود و مى‌خواست با او عاقلانه و بدون‌ خشونت رفتار كند. اما با مشورتى كه با «[[مروان بن حکم|مروان حكم‌]]» انجام داد، مروان موضع متزلزل وليد را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحريك كرد كه شبانه امام را به دارالاماره احضار كند.  
  
بيعت گرفتن از حسين علیه السلام براى وليد دشوار بود و مى‌خواست با او عاقلانه و بدون‌ خشونت رفتار كند. اما با مشورتى كه با «مروان حكم‌» انجام داد، مروان موضع متزلزل وليد را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحريك كرد كه شبانه امام را به دارالاماره احضار كند.
+
[[سیدالشهدا]] علیه السلام شبانه به دارالاماره رفت. گفتگوهايى ميان امام و والى مدينه (وليد) انجام گرفت و امام، بدون بيعت از آنجا خارج شد.<ref>جواد محدثی، فرهنگ عاشورا به نقل از حياة الامام الحسين علیه السلام، ج 2، ص 250.</ref>
 
 
[[سیدالشهدا]] علیه السلام شبانه به دارالاماره رفت. گفتگوهايى ميان امام و والى [[مدينه]] و وليد انجام گرفت و امام، بدون بيعت از آنجا خارج شد.<ref>حياة الامام الحسين علیه السلام، ج 2، ص 250.</ref>
 
  
 +
به نقل تاریخ زمانی که ولید فرماندار مدینه بود امام حسین بن علی علیه السلام با او اختلاف پیدا کرد. حضرت برای آشنا کردن دیگران به احقاق حق خود و شکستن پایه های ظلم به او فرمود: اگر بر من اجحاف کنی به خدا سوگند در مسجد [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] می ایستم و مردم را به آن پیمانی که پدران و نیاکان آنها بنیان گذاران آن بودند (اشاره به [[حلف الفضول|پیمان فضول]]) دعوت می کنم و .... که در نتیجه، ولید از جریان و سخنان حضرت وحشت کرد و دست از اجحاف برداشت. ولید بر اثر بیماری طاعون درگذشت.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
 
 +
*جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف.
 +
 
 +
*[http://alaam.tahoor.com/page.php?id=12165&cat=1247 ولید بن عتبه، سایت اعلام طهور]
 +
 
 +
[[رده:بنی امیه]]
 +
[[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۴۱

ولیدبن عتبة بن ابی سفیان (نوه ابوسفیان و برادرزاده معاویه) از امرا و والیان اموی. پدرش عتبه، برادر معاویه، مرد سخنوری بود که در دستگاه بنی امیه، نقش موثری داشت و از هواداران آنها بود.

ولید بن عتبه والى مدينه هنگام مرگ معاويه بود. يزيد نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ ‌معاويه، از او خواست كه از امام حسين‌ علیه السلام بيعت بگيرد و اگر نپذيرفت، گردنش را بزند.

بيعت گرفتن از حسين علیه السلام براى وليد دشوار بود و مى‌خواست با او عاقلانه و بدون‌ خشونت رفتار كند. اما با مشورتى كه با «مروان حكم‌» انجام داد، مروان موضع متزلزل وليد را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحريك كرد كه شبانه امام را به دارالاماره احضار كند.

سیدالشهدا علیه السلام شبانه به دارالاماره رفت. گفتگوهايى ميان امام و والى مدينه (وليد) انجام گرفت و امام، بدون بيعت از آنجا خارج شد.[۱]

به نقل تاریخ زمانی که ولید فرماندار مدینه بود امام حسین بن علی علیه السلام با او اختلاف پیدا کرد. حضرت برای آشنا کردن دیگران به احقاق حق خود و شکستن پایه های ظلم به او فرمود: اگر بر من اجحاف کنی به خدا سوگند در مسجد رسول خدا می ایستم و مردم را به آن پیمانی که پدران و نیاکان آنها بنیان گذاران آن بودند (اشاره به پیمان فضول) دعوت می کنم و .... که در نتیجه، ولید از جریان و سخنان حضرت وحشت کرد و دست از اجحاف برداشت. ولید بر اثر بیماری طاعون درگذشت.

پانویس

  1. جواد محدثی، فرهنگ عاشورا به نقل از حياة الامام الحسين علیه السلام، ج 2، ص 250.

منابع