باقر قمصری: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}} | ||
| − | + | «سید باقر قمصری»، [[تذهیب|مُذَهِّب]] و نقاش [[ایران|ایرانی]] در قرن ۱۳ قمری است. وی از خاندان [[سادات]] قمصر کاشان بود و در فنون نقاشى آب و رنگ و [[تذهیب]] و قلمدان‌سازى مهارت بسزایى داشت. وى براى تزیین رواق توحیدخانه‌ى [[آستان قدس رضوى]]، سفرى به [[مشهد]] کرد و چنان از عهده‌ى آن برآمده که حکیم [[قاآنی|قاآنى شیرازى]] وى را ستوده است. | |
| − | + | حاجى سید باقر در سال ۱۲۵۰ ق، پس از پایان یافتن کارهایش در آستان قدس رضوى به زادگاه خود بازگشت و سرپرستى تزیین و نقاشی هاى سقف و ستون و کتیبه‌هاى [[مسجد]] و مدرسه‌ى آقابزرگ را عهده‌دار شد. | |
| − | |||
| − | + | از شاگردان مستعد وى، میرزا بزرگ غفارى و میرزا عبدالوهاب غفارى مى‌باشند. فرزندش علیرضا قمصرى نیز از تربیت‌یافتگان پدر بود و در قلمدان‌سازى و نقاشى آبرنگ مهارت داشت. | |
| − | + | از دیگر آثار قمصری، قاب آینه زیبایى است که بر رویه آن، زنبق زیبایى با چند شاخه گل نرگس و برگهاى پرطراوت آراسته شده و رقم «کمترین باقر سنه ۱۲۶۰» دارد. | |
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | *[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۲، ص۱۴. | |
| − | * [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، | ||
[[رده:نقاشان]] | [[رده:نقاشان]] | ||
[[رده:تذهیب کاران]] | [[رده:تذهیب کاران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۴
«سید باقر قمصری»، مُذَهِّب و نقاش ایرانی در قرن ۱۳ قمری است. وی از خاندان سادات قمصر کاشان بود و در فنون نقاشى آب و رنگ و تذهیب و قلمدان‌سازى مهارت بسزایى داشت. وى براى تزیین رواق توحیدخانه‌ى آستان قدس رضوى، سفرى به مشهد کرد و چنان از عهده‌ى آن برآمده که حکیم قاآنى شیرازى وى را ستوده است.
حاجى سید باقر در سال ۱۲۵۰ ق، پس از پایان یافتن کارهایش در آستان قدس رضوى به زادگاه خود بازگشت و سرپرستى تزیین و نقاشی هاى سقف و ستون و کتیبه‌هاى مسجد و مدرسه‌ى آقابزرگ را عهده‌دار شد.
از شاگردان مستعد وى، میرزا بزرگ غفارى و میرزا عبدالوهاب غفارى مى‌باشند. فرزندش علیرضا قمصرى نیز از تربیت‌یافتگان پدر بود و در قلمدان‌سازى و نقاشى آبرنگ مهارت داشت.
از دیگر آثار قمصری، قاب آینه زیبایى است که بر رویه آن، زنبق زیبایى با چند شاخه گل نرگس و برگهاى پرطراوت آراسته شده و رقم «کمترین باقر سنه ۱۲۶۰» دارد.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۲، ص۱۴.
