وفات حضرت زینب سلام الله علیها: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
(ویرایش)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{تقویم|روز= 15 رجب|سال= سال 62 هجری قمری}}  
+
{{تقویم|روز= ۱۵ رجب|سال= سال ۶۲ هجری قمری}}  
 +
پس از شهادت [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه‌السلام، فصل نوینی در حیات سیاسی و اجتماعی [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب]] علیها السلام آغاز گردید. او با سرپرستی اسیران و بازماندگان شهیدان [[کربلا]] و تحمل اسارت و خواندن خطبه‌های غرّا در مجلس [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] در [[کوفه|کوفه]] و در مجلس [[یزید بن معاویه|یزید بن معاویه]] در [[شام]]، قیام برادرش امام حسین علیه‌السلام را به کمال رسانید و به افشاگری حکومت جائرانه یزید پرداخت و چنان صحنه را بر وی تنگ کرد که یزید با تمام تکبرها و غرورهای شیطانیش، سر تسلیم فرود آورد و از کشتن امام حسین علیه‌السلام و یارانش اظهار ندامت کرد و آن را به گردن عبیدالله بن زیاد انداخت و بدین لحاظ در صدد دلجویی از بازماندگان واقعه کربلا برآمد و آنان را محترمانه به [[مدینه|مدینه]] منوره برگردانید.
  
پس از [[شهادت]] [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه‌السلام فصل نويني در حيات سياسي و اجتماعي [[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب]] سلام الله علیها آغاز گرديد. او با سرپرستي اسيران و بازماندگان شهيدان [[كربلا]] و تحمل اسارت [[كوفه]] و [[شام]] و خواندن خطبه‌هاي غرّا در مجلس [[عبیدالله بن زیاد|عبيدالله بن زياد]] در كوفه و در مجلس [[یزید بن معاویه|يزيد بن معاويه]] در شام، قيام برادرش امام حسين علیه‌السلام را به كمال رسانيد و به افشاگري حكومت جائرانه يزيد پرداخت و چنان صحنه را بر وي تنگ كرد كه يزيد با تمام تكبرها و غرورهاي شيطانيش، سر تسليم فرود آورد و از كشتن امام حسين علیه‌السلام و يارانش اظهار ندامت كرد و آن را به گردن عبيدالله بن زياد انداخت و بدين لحاظ در صدد دلجويي از اسيران و بازماندگان واقعه كربلا برآمد و آنان را محترمانه به [[مدینه|مدينه]] منوره برگردانيد.
+
'''حضرت زینب سلام الله علیها''' پس از بازگشت به مدینه بر اثر داغ از دست دادن عزیزان و اندوه بی‌پایان واقعه کربلا، از نظر جسمی روزبروز ضعیف‌تر می‌شد و توان خویش را از دست می‌داد و سرانجام پس از هیجده ماه و پنج روز از واقعه کربلا و در ۵۶ سالگی در ۱۵ [[رجب]] سال ۶۲ یا ۶۳ قمری وفات یافت.<ref> شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۶.</ref>
  
'''حضرت زینب سلام الله علیها''' پس از بازگشت به مدينه بر اثر داغ از دست دادن عزيزان و اندوه بي‌پايان واقعه كربلا، از نظر جسمي روزبروز ضعيف‌تر مي‌شد و توان خويش را از دست مي‌داد و سرانجام پس از هيجده ماه و پنج روز از واقعه كربلا و در 56 سالگي در 15 [[رجب]] سال 62 قمري وفات يافت.<ref> [[شام]] سرزمين خاطره‌ها، ص 206.</ref>
+
علت اصلی وفات‌ حضرت زینب سلام‌ الله‌ علیها کاملا مشخص نیست، اما بر اساس برخی از نوشته‌ها آن حضرت مریض شد و به طور طبیعی وفات کردند. و این احتمال طبیعی‌تر به نظر می‌رسد چون آن حضرت آن همه سختی و مصیبت دید و در سایه آن‌ها بیمار شد. بر اساس برخی از احتمالات حضرت زینب کبری توسط عوامل [[یزید بن معاویه|یزید]] مسموم شد و به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید که این احتمال هم دور نیست چون حضرت زینب همه وقایع کربلا را دیده و وجود او یادآور مصائب کربلا و یادآور فجایع حکومت یزید است و یزید نمی‌تواند او را تحمل کند، اما دلیل قطعی تاریخی برای این روایت دیده نشده است.<ref>قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ص۵۹۱.</ref>
  
محل وفات اندوهبار و به تبع آن، محل دفن بدن مطهرش چندان مورد اتفاق مورخان و سيره‌نگاران نيست. برخي آن را در مدینه برخي در شام و برخي در [[مصر]] مي‌دانند.<ref> همان، ص 202.</ref>
+
همچنین محل وفات و محل دفن بدن مطهر حضرت زینب کبری چندان مورد اتفاق مورخان و سیره‌نگاران نیست. برخی آن را در قبرستان [[بقیع]] در [[مدینه]] برخی در [[شام]] و برخی در [[مصر]] می‌دانند.<ref> شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۲.</ref> طبق نقل مشهور، مزارش در روستای راویه [[دمشق]]، پایتخت [[سوریه]] امروزی است. بیشتر محققان و صاحب نظران [[شیعه]] از جمله «[[سید محمد مهدی بحرالعلوم|علامه بحرالعلوم]]»، و مورخان [[اهل سنت]] از جمله «[[ابن بطوطه]]» نیز معتقدند که زینب سلام الله در «قریه راویه دمشق» بخاک سپرده شده و علت سفر عقیله بنی هاشم را [[واقعه حره|واقعه حرّه]] به سال ۶۲ هجری یا قحطی در مدینه دانسته اند که زینب به همراه همسرش [[عبدالله بن جعفر طیار|عبدالله بن جعفر]] به دمشق که زمین هایی در آنجا داشته رفته است.
  
هم‌اكنون غير از قاهره مصر كه بارگاه مجللي به نام وي وجود دارد و مزار دوستداران [[اهل بیت]] علیهم‌السلام در شمال آفريقا است، در حاشيه جنوبي شهر [[دمشق]] پايتخت [[سوریه|سوريه]] و در شهرك زينبيه نيز زيارتگاه باشكوهي وجود دارد كه [[شیعه|شيعيان]] و دوستداران اهل بيت علیهم‌السلام از سراسر دنيا براي [[زیارت]] قبر مطهر آن بانوی بزرگ علوي و فاطمي، بدان جا مي‌روند و با خواندن فاتحه و قرائت [[قرآن]]، بر روح بلند دختر [[امام علی علیه السلام|اميرمؤمنان]] علیه‌السلام يعني حضرت زينب كبري سلام الله علیها درود و سلام مي‌فرستند.
+
<gallery mode="packed" heights="170">
 +
پرونده:زینبیه (1).jpg|مرقد حضرت زینب علیها السلام در [[دمشق]] - [[سوریه]]
 +
پرونده:زینبیه (2).jpg|مرقد منسوب به حضرت زینب علیها السلام در قاهره - [[مصر]]
 +
 
 +
</gallery>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۵: سطر ۲۰:
 
==منابع==
 
==منابع==
  
موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
+
* موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
 +
* اماکن سیاحتی و زیارتی دمشق، اصغر قائدان.
 +
 
 +
== مطالب مرتبط ==
 +
 
 +
* '''[[حضرت زینب سلام الله علیها|حضرت زینب علیها السلام]]'''
 +
* [[حرم حضرت زینب عليها السلام|'''حرم حضرت زینب عليها السلام''']]
  
 
[[رده:وقایع ماه رجب]]
 
[[رده:وقایع ماه رجب]]
 
[[رده:سال ۶۲ هجری قمری]]
 
[[رده:سال ۶۲ هجری قمری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۶

تقویم هجری قمری

روز واقعه:۱۵ رجب
سال ۶۲ هجری قمری

پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام، فصل نوینی در حیات سیاسی و اجتماعی حضرت زینب علیها السلام آغاز گردید. او با سرپرستی اسیران و بازماندگان شهیدان کربلا و تحمل اسارت و خواندن خطبه‌های غرّا در مجلس عبیدالله بن زیاد در کوفه و در مجلس یزید بن معاویه در شام، قیام برادرش امام حسین علیه‌السلام را به کمال رسانید و به افشاگری حکومت جائرانه یزید پرداخت و چنان صحنه را بر وی تنگ کرد که یزید با تمام تکبرها و غرورهای شیطانیش، سر تسلیم فرود آورد و از کشتن امام حسین علیه‌السلام و یارانش اظهار ندامت کرد و آن را به گردن عبیدالله بن زیاد انداخت و بدین لحاظ در صدد دلجویی از بازماندگان واقعه کربلا برآمد و آنان را محترمانه به مدینه منوره برگردانید.

حضرت زینب سلام الله علیها پس از بازگشت به مدینه بر اثر داغ از دست دادن عزیزان و اندوه بی‌پایان واقعه کربلا، از نظر جسمی روزبروز ضعیف‌تر می‌شد و توان خویش را از دست می‌داد و سرانجام پس از هیجده ماه و پنج روز از واقعه کربلا و در ۵۶ سالگی در ۱۵ رجب سال ۶۲ یا ۶۳ قمری وفات یافت.[۱]

علت اصلی وفات‌ حضرت زینب سلام‌ الله‌ علیها کاملا مشخص نیست، اما بر اساس برخی از نوشته‌ها آن حضرت مریض شد و به طور طبیعی وفات کردند. و این احتمال طبیعی‌تر به نظر می‌رسد چون آن حضرت آن همه سختی و مصیبت دید و در سایه آن‌ها بیمار شد. بر اساس برخی از احتمالات حضرت زینب کبری توسط عوامل یزید مسموم شد و به شهادت رسید که این احتمال هم دور نیست چون حضرت زینب همه وقایع کربلا را دیده و وجود او یادآور مصائب کربلا و یادآور فجایع حکومت یزید است و یزید نمی‌تواند او را تحمل کند، اما دلیل قطعی تاریخی برای این روایت دیده نشده است.[۲]

همچنین محل وفات و محل دفن بدن مطهر حضرت زینب کبری چندان مورد اتفاق مورخان و سیره‌نگاران نیست. برخی آن را در قبرستان بقیع در مدینه برخی در شام و برخی در مصر می‌دانند.[۳] طبق نقل مشهور، مزارش در روستای راویه دمشق، پایتخت سوریه امروزی است. بیشتر محققان و صاحب نظران شیعه از جمله «علامه بحرالعلوم»، و مورخان اهل سنت از جمله «ابن بطوطه» نیز معتقدند که زینب سلام الله در «قریه راویه دمشق» بخاک سپرده شده و علت سفر عقیله بنی هاشم را واقعه حرّه به سال ۶۲ هجری یا قحطی در مدینه دانسته اند که زینب به همراه همسرش عبدالله بن جعفر به دمشق که زمین هایی در آنجا داشته رفته است.

پانویس

  1. شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۶.
  2. قزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، ص۵۹۱.
  3. شام سرزمین خاطره‌ها، ص ۲۰۲.

منابع

  • موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
  • اماکن سیاحتی و زیارتی دمشق، اصغر قائدان.

مطالب مرتبط