عالم لاهوت: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{خوب}} | |
| − | + | عالم لاهوت عالم خداوندی است که بر همه عوالم وجود مستولی است. لغت عالم لاهوت لغتی فلسفی و عرفانی است و در مورد ریشه آن نظرات مختلفی وجود دارد. | |
| − | + | ==لغت لاهوت== | |
| − | + | جوهری گفته است اگر عربی بودن این کلمه صحیح باشد بر وزن فعلوت و مشتق از لاه (به معنای پنهان شد) است.<ref>جوهری، الصحاح، ج6، ص2249</ref> و برخی گفته اند لاهوت در اصل لا هو الا هو است<ref>تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۵۵۰.</ref> برخی نیز آن را مشتق از [[الله]] دانسته اند.<ref> فرهنگ معین </ref> | |
| − | در | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==اصطلاح عالم لاهوت== | ||
| + | برخی از تعاریفی که از عالم لاهوت شده است عبارتند از: | ||
| + | *لاهوت عالم الوهیت حق است که حجز ذات مقدسش احدی از مخلوقات ممکن نیست از آن خبر داشته باشد.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۶۹ش، ج۵، ص۱۱۸.</ref> | ||
| + | *مراد از عالم لاهوت عالم سرمدى و صقع ربوبى و در زبان عارفان مرتبت احديّت و واحديت است.<ref>فرهنگ علوم فلسفی و کلامی، ص465</ref> | ||
| + | *مبدأ سلسلۀ نزولى را «الوجود الجامع لجميع الاسماء الحسنى و الصفات العليا» كه منبع فيض مقدس و نور منبسط است به حساب مى‌آورند. تجليات انوار از اين عالم شروع شده و اين عالم را عالم لاهوت گويند.<ref>تقریرات فلسفه امام خمینی قدس سره، ج1، ص72.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | + | ==منابع== | |
| + | *سجادی، جعفر، فرهنگ علوم فلسفی و کلامی، تهران، امير کبير، 1375 ش. | ||
| + | *تقریرات فلسفه امام خمینی قدس سره، محرر: موسوی اردبیلی، عبد الغنی، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينی، 1381 ش. | ||
| + | *تهانوی، محمد علی، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، بیروت، مکتبة لبنان ناشرون، چاپ اول، ۱۹۹۶م. | ||
| + | *جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، تحقیق احمد عبد الغفور عطار، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ اول، ۱۳۷۶ق. | ||
| + | *طیب، عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات اسلام، چاپ دوم، ۱۳۶۹ش. | ||
[[رده:فلسفه]] | [[رده:فلسفه]] | ||
| + | [[رده: مقاله های مهم]] | ||
| + | {{سنجش کیفی | ||
| + | |سنجش=شده | ||
| + | |شناسه= خوب | ||
| + | |عنوان بندی مناسب= خوب | ||
| + | |کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب | ||
| + | |رعایت سطح مخاطب عام= متوسط | ||
| + | |رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب | ||
| + | |جامعیت= متوسط | ||
| + | |رعایت اختصار= خوب | ||
| + | |سیر منطقی= خوب | ||
| + | |کیفیت پژوهش= خوب | ||
| + | |رده= دارد | ||
| + | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۵
عالم لاهوت عالم خداوندی است که بر همه عوالم وجود مستولی است. لغت عالم لاهوت لغتی فلسفی و عرفانی است و در مورد ریشه آن نظرات مختلفی وجود دارد.
لغت لاهوت
جوهری گفته است اگر عربی بودن این کلمه صحیح باشد بر وزن فعلوت و مشتق از لاه (به معنای پنهان شد) است.[۱] و برخی گفته اند لاهوت در اصل لا هو الا هو است[۲] برخی نیز آن را مشتق از الله دانسته اند.[۳]
اصطلاح عالم لاهوت
برخی از تعاریفی که از عالم لاهوت شده است عبارتند از:
- لاهوت عالم الوهیت حق است که حجز ذات مقدسش احدی از مخلوقات ممکن نیست از آن خبر داشته باشد.[۴]
- مراد از عالم لاهوت عالم سرمدى و صقع ربوبى و در زبان عارفان مرتبت احديّت و واحديت است.[۵]
- مبدأ سلسلۀ نزولى را «الوجود الجامع لجميع الاسماء الحسنى و الصفات العليا» كه منبع فيض مقدس و نور منبسط است به حساب مى‌آورند. تجليات انوار از اين عالم شروع شده و اين عالم را عالم لاهوت گويند.[۶]
پانویس
منابع
- سجادی، جعفر، فرهنگ علوم فلسفی و کلامی، تهران، امير کبير، 1375 ش.
- تقریرات فلسفه امام خمینی قدس سره، محرر: موسوی اردبیلی، عبد الغنی، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينی، 1381 ش.
- تهانوی، محمد علی، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، بیروت، مکتبة لبنان ناشرون، چاپ اول، ۱۹۹۶م.
- جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، تحقیق احمد عبد الغفور عطار، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ اول، ۱۳۷۶ق.
- طیب، عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات اسلام، چاپ دوم، ۱۳۶۹ش.
