شيعه و زمامداران خودسر (کتاب): تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۳: | سطر ۳: | ||
|عنوان= | |عنوان= | ||
− | |تصویر= | + | |تصویر=[[پرونده:شيعه و زمامداران خودسر.jpg|240px|وسط]] |
− | |نویسنده= | + | |نویسنده= محمدجواد مغنیه |
|موضوع= تاریخ تشیع | |موضوع= تاریخ تشیع | ||
سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
|زبان= فارسی | |زبان= فارسی | ||
− | |تعداد جلد= | + | |تعداد جلد= ۱ |
|عنوان افزوده1= مترجم | |عنوان افزوده1= مترجم | ||
− | |افزوده1= مصطفى زمانى | + | |افزوده1= مصطفى زمانى |
|عنوان افزوده2= | |عنوان افزوده2= | ||
سطر ۲۴: | سطر ۲۴: | ||
}} | }} | ||
− | + | کتاب '''«شیعه و زمامداران خودسر»''' ترجمه فارسى کتاب «الشیعة و الحاکمون» نوشته [[شيخ محمد جواد مغنيه|محمد جواد مغنیه]] (۱۳۲۲- ۱۴۰۰ق) است که آن را مرحوم حجت الاسلام مصطفى زمانى (۱۳۱۳- ۱۳۶۹ ش) به فارسی ترجمه کرده است. این کتاب شرح جنایات و مصائبى است که [[شیعه]] در طول تاریخ به جرم [[حق]]<nowiki/> گویى از طرف زمامداران و رهبران تحمل کرده است. | |
+ | ==مؤلف== | ||
+ | [[شيخ محمد جواد مغنيه|محمد جواد مُغنیه]] (۱۳۳۲-۱۴۰۰ ق) فرزند شیخ محمود از عالمان و مفسران [[شیعه]] در قرن چهاردهم قمری است. مغنیه در [[لبنان]] متولد شد و تحصیلات خود را در موطن خویش آغاز کرد. سپس به [[نجف]] رفت و در درس عالمانی مانند [[آیت الله سید ابوالقاسم خویی]] حاضر شد. او پس از بازگشت به لبنان، منصب قضاوت و ریاست دادگستری را عهدهدار شد. | ||
+ | محمد جواد مغنیه دارای دو [[تفسیر قرآن|تفسیر]] به اسمهای [[تفسیر الکاشف|الکاشف]] و [[تفسیر المبین|المبین]] است. شخصیت مغنیه را اندیشههای دینی و سیاسیاش متمایز ساخته و نوگرایی در [[فقه]] و [[اجتهاد]]، [[تقریب مذاهب]] و وحدت اسلامی از جمله دیدگاههای اوست. او همچنین از انقلاب اسلامی [[ایران]] و رهبر آن تجلیل کرده و با تعابیر بلندی میستاید. مغنیه در سال ۱۴۰۰ق درگذشت و در [[حرم امام علی علیه السلام]] دفن شد. | ||
+ | ==محتوای کتاب== | ||
− | + | *مقدمه؛ | |
− | |||
+ | *بخش اول: ذکر [[شیعه]] و رفتار خلفا و دستگاه حاکمه با شیعیان و بخصوص [[امام علی علیه السلام|امام على]] علیه السلام پس از [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]]؛ | ||
− | + | *بخش دوم: شیعیان در زمان [[معاویه]] و رفتار و جنایات وى با آنان؛ | |
− | * | + | *بخش سوم: جنایات [[آل مروان|بنى مروان]]؛ |
− | * بخش | + | *بخش چهارم: عیاشیها، مظالم و نارواییهاى [[حکومت بنی عباس|بنىعباس]] و ذکر شعرای شیعه در عصر بنىعباس؛ |
− | * بخش | + | *بخش پنجم: وضع شیعیان پس از بنىعباس و در زمان صلاح الدین ایوبى، دولت عثمانى و دولت [[عربستان|عربستان سعودى]]؛ |
− | * بخش | + | *بخش ششم: مسئله شیعیان و استعمار و اهداف مستشرقان؛ |
− | * | + | *خاتمه: مسئله [[واقعه غدیر|غدیر]]. |
− | + | ==وضعیت نشر== | |
− | + | این کتاب در سال ۱۳۹۶ توسط انتشارات نبوی منتشر شده است. | |
− | + | ==منابع== | |
− | |||
− | == | ||
− | |||
− | |||
− | + | *کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری. | |
− | + | *رایت اندیشه، عباسعلى مَردى قِشْلاقى، در دسترس در سایت [http://nbo.ir/%D9%81%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA-%D8%B9%D9%84%D9%85%D8%A7-%D9%88-%D9%81%D8%B1%D9%87%DB%8C%D8%AE%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%86/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D8%BA%D9%86%DB%8C%D9%87-%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D8%BA%D9%86%DB%8C%D9%87__a-27-204.aspx فرهیختگان تمدن شیعه]، بازیابی:۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۶. | |
+ | *[http://fa.wikishia.net/view/%D8%A7%D9%84%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D8%A9_%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85%D9%88%D9%86_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) الشیعة و الحاکمون ، ویکی شیعه]، بازیابی:۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۶. | ||
− | + | *[http://www.fardabook.com/%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D9%87-%D9%88-%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B3%D8%B1.html سایت کتاب فردا]. | |
− | * | ||
− | |||
− | |||
− | |||
[[رده:منابع تاریخ تشیع]] | [[رده:منابع تاریخ تشیع]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۵۱
نویسنده | محمدجواد مغنیه |
موضوع | تاریخ تشیع |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | ۱ |
مترجم | مصطفى زمانى |
|
کتاب «شیعه و زمامداران خودسر» ترجمه فارسى کتاب «الشیعة و الحاکمون» نوشته محمد جواد مغنیه (۱۳۲۲- ۱۴۰۰ق) است که آن را مرحوم حجت الاسلام مصطفى زمانى (۱۳۱۳- ۱۳۶۹ ش) به فارسی ترجمه کرده است. این کتاب شرح جنایات و مصائبى است که شیعه در طول تاریخ به جرم حق گویى از طرف زمامداران و رهبران تحمل کرده است.
محتویات
مؤلف
محمد جواد مُغنیه (۱۳۳۲-۱۴۰۰ ق) فرزند شیخ محمود از عالمان و مفسران شیعه در قرن چهاردهم قمری است. مغنیه در لبنان متولد شد و تحصیلات خود را در موطن خویش آغاز کرد. سپس به نجف رفت و در درس عالمانی مانند آیت الله سید ابوالقاسم خویی حاضر شد. او پس از بازگشت به لبنان، منصب قضاوت و ریاست دادگستری را عهدهدار شد.
محمد جواد مغنیه دارای دو تفسیر به اسمهای الکاشف و المبین است. شخصیت مغنیه را اندیشههای دینی و سیاسیاش متمایز ساخته و نوگرایی در فقه و اجتهاد، تقریب مذاهب و وحدت اسلامی از جمله دیدگاههای اوست. او همچنین از انقلاب اسلامی ایران و رهبر آن تجلیل کرده و با تعابیر بلندی میستاید. مغنیه در سال ۱۴۰۰ق درگذشت و در حرم امام علی علیه السلام دفن شد.
محتوای کتاب
- مقدمه؛
- بخش اول: ذکر شیعه و رفتار خلفا و دستگاه حاکمه با شیعیان و بخصوص امام على علیه السلام پس از پیامبر اکرم؛
- بخش دوم: شیعیان در زمان معاویه و رفتار و جنایات وى با آنان؛
- بخش سوم: جنایات بنى مروان؛
- بخش چهارم: عیاشیها، مظالم و نارواییهاى بنىعباس و ذکر شعرای شیعه در عصر بنىعباس؛
- بخش پنجم: وضع شیعیان پس از بنىعباس و در زمان صلاح الدین ایوبى، دولت عثمانى و دولت عربستان سعودى؛
- بخش ششم: مسئله شیعیان و استعمار و اهداف مستشرقان؛
- خاتمه: مسئله غدیر.
وضعیت نشر
این کتاب در سال ۱۳۹۶ توسط انتشارات نبوی منتشر شده است.
منابع
- کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری.
- رایت اندیشه، عباسعلى مَردى قِشْلاقى، در دسترس در سایت فرهیختگان تمدن شیعه، بازیابی:۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۶.
- الشیعة و الحاکمون ، ویکی شیعه، بازیابی:۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۶.