آیه 12 آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن و ترجمه آيه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 107
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
'''«قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهَادُ».'''{{محل آيه|محل=3:12}}
  
==شأن نزول آيه 12 سوره آل‌عمران==
+
به كسانى كه كفر ورزيدند، بگو: بزودى مغلوب خواهيد شد و سپس در [[روز رستاخيز]] در [[دوزخ]] محشور مى شويد و چه بد بسترى است.
  
'''<I>«قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «وَ تُحْشَرُونَ إِلى  جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهادُ؛ (اى پيامبر) به كسانى كه كافر شده اند بگو، بزودى بر شما چيره شوند و بسوى [[دوزخ]] رهسپار مي‌گرديد، كه بد جايگاهى است».</ref>
+
==نزول==
  
«[[شیخ طوسى]]» ابن عباس و قتادة و ابن اسحق گويند: اين آيه هنگامى كه قريش در [[جنگ بدر]] كشته شدند، نازل گرديد و پيامبر در آن وقت در سوق قينقاع يهوديان را جمع كرد و آن‌ها را به [[اسلام]] دعوت نمود<ref> صاحب تفسير برهان از خاصه گويد: كه پيامبر به سوى طائفه بنى‌قينقاع در سوق نبط آمد و به طائفه يهود چنين فرمود.</ref> و آن‌ها را به آنچه بر سر قريش در جنگ بدر آمده بود، تهديد كرد ولى آن‌ها در جواب گفتند: ما مانند قريش نيستيم كه از جنگ سر درنياوريم اگر با ما به جنگ بپردازى خواهى دريافت كه ما كيستيم سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> ابوداود در سنن خود و نيز بيهقى در دلائل از طريق ابن اسحق از محمد بن ابى‌محمد او از سعيد يا عكرمة او از ابن‌عباس و هم در تفسير ابن المنذر از عكرمة اين موضوع را روايت كرده اند و نيز صاحبان كشف الاسرار و روض الجنان از كلبى او از ابوصالح چنين نقل نمايند كه وقتى كه در [[جنگ بدر]] مسلمين غلبه كردند، يهوديان گفتند: اين همان پيامبرى است كه در [[تورات]] خوانده ايم، خواستند ايمان بياورند. باز گفتند: بايد صبر كرد سپس وقتى كه [[غزوه احد]] پيش آمد و مسلمين شكست خوردند. گفتند: اين، آن پيامبر نيست و عهدى كه در ميان ايشان و رسول خدا بود شكستند و كعب اشرف با شصت سوار به [[مكه]] آمد و با ابوسفيان بر ضد پيامبر و مسلمين معاهده اى بست سپس به مدينه آمد و خداوند درباره او اين آيه را نازل فرمود.</ref><ref> صاحب مجمع البيان از سعيد بن جبير او از ابن عباس روايت نموده و گويد: كه اصحاب ما نيز آن را نقل نموده اند و نيز گويند: درباره مشركين مكه نازل گرديده كه در جنگ بدر كشته شدند چنان كه مقاتل روايت نمايد.</ref>
+
'''محل نزول:'''
  
==پانویس ==
+
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.</ref>
<references />
+
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 107.</ref>
 +
 
 +
«[[شیخ طوسى]]» گوید: ابن عباس و قتادة و ابن اسحق گويند: اين آيه هنگامى كه قريش در [[جنگ بدر]] كشته شدند، نازل گرديد و پيامبر در آن وقت در سوق قينقاع يهوديان را جمع كرد و آن‌ها را به [[اسلام]] دعوت نمود<ref> صاحب تفسير برهان از خاصه گويد: كه پيامبر به سوى طائفه بنى‌قينقاع در سوق نبط آمد و به طائفه يهود چنين فرمود.</ref> و آن‌ها را به آنچه بر سر قريش در جنگ بدر آمده بود، تهديد كرد ولى آن‌ها در جواب گفتند: ما مانند قريش نيستيم كه از جنگ سر درنياوريم اگر با ما به جنگ بپردازى خواهى دريافت كه ما كيستيم سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> ابوداود در سنن خود و نيز بيهقى در دلائل از طريق ابن اسحق از محمد بن ابى‌محمد او از سعيد يا عكرمة او از ابن‌عباس و هم در تفسير ابن المنذر از عكرمة اين موضوع را روايت كرده اند و نيز صاحبان كشف الاسرار و روض الجنان از كلبى او از ابوصالح چنين نقل نمايند كه وقتى كه در [[جنگ بدر]] مسلمين غلبه كردند، يهوديان گفتند: اين همان پيامبرى است كه در [[تورات]] خوانده ايم، خواستند ايمان بياورند. باز گفتند: بايد صبر كرد سپس وقتى كه [[غزوه احد]] پيش آمد و مسلمين شكست خوردند. گفتند: اين، آن پيامبر نيست و عهدى كه در ميان ايشان و رسول خدا بود شكستند و كعب اشرف با شصت سوار به [[مكه]] آمد و با ابوسفيان بر ضد پيامبر و مسلمين معاهده اى بست سپس به مدينه آمد و خداوند درباره او اين آيه را نازل فرمود.</ref><ref> صاحب مجمع البيان از سعيد بن جبير او از ابن عباس روايت نموده و گويد: كه اصحاب ما نيز آن را نقل نموده اند و نيز گويند: درباره مشركين مكه نازل گرديده كه در جنگ بدر كشته شدند چنان كه مقاتل روايت نمايد.</ref>
 +
 
 +
==پانويس==
 +
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پيوندها==
 +
 
 +
* [[سوره آل عمران]]
 +
* [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آيات سوره آل عمران]]
 +
[[[رده:آيات داراي شان نزول]]

نسخهٔ ‏۲۸ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۷

متن و ترجمه آيه

«قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهَادُ».الگو:محل آيه

به كسانى كه كفر ورزيدند، بگو: بزودى مغلوب خواهيد شد و سپس در روز رستاخيز در دوزخ محشور مى شويد و چه بد بسترى است.

نزول

محل نزول:

اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

«شیخ طوسى» گوید: ابن عباس و قتادة و ابن اسحق گويند: اين آيه هنگامى كه قريش در جنگ بدر كشته شدند، نازل گرديد و پيامبر در آن وقت در سوق قينقاع يهوديان را جمع كرد و آن‌ها را به اسلام دعوت نمود[۳] و آن‌ها را به آنچه بر سر قريش در جنگ بدر آمده بود، تهديد كرد ولى آن‌ها در جواب گفتند: ما مانند قريش نيستيم كه از جنگ سر درنياوريم اگر با ما به جنگ بپردازى خواهى دريافت كه ما كيستيم سپس اين آيه نازل گرديد.[۴][۵]

پانويس

  1. طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 107.
  3. صاحب تفسير برهان از خاصه گويد: كه پيامبر به سوى طائفه بنى‌قينقاع در سوق نبط آمد و به طائفه يهود چنين فرمود.
  4. ابوداود در سنن خود و نيز بيهقى در دلائل از طريق ابن اسحق از محمد بن ابى‌محمد او از سعيد يا عكرمة او از ابن‌عباس و هم در تفسير ابن المنذر از عكرمة اين موضوع را روايت كرده اند و نيز صاحبان كشف الاسرار و روض الجنان از كلبى او از ابوصالح چنين نقل نمايند كه وقتى كه در جنگ بدر مسلمين غلبه كردند، يهوديان گفتند: اين همان پيامبرى است كه در تورات خوانده ايم، خواستند ايمان بياورند. باز گفتند: بايد صبر كرد سپس وقتى كه غزوه احد پيش آمد و مسلمين شكست خوردند. گفتند: اين، آن پيامبر نيست و عهدى كه در ميان ايشان و رسول خدا بود شكستند و كعب اشرف با شصت سوار به مكه آمد و با ابوسفيان بر ضد پيامبر و مسلمين معاهده اى بست سپس به مدينه آمد و خداوند درباره او اين آيه را نازل فرمود.
  5. صاحب مجمع البيان از سعيد بن جبير او از ابن عباس روايت نموده و گويد: كه اصحاب ما نيز آن را نقل نموده اند و نيز گويند: درباره مشركين مكه نازل گرديده كه در جنگ بدر كشته شدند چنان كه مقاتل روايت نمايد.

منابع

  • قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پيوندها

[[[رده:آيات داراي شان نزول]]