شاهد (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

شاهد، اسم فاعل از «شهد» اسم و صفت خداوندى و به معناى حاضرشدن و ديدن است.

اين اسم و صفت (به صورت اسم و صفت خدا) دو بار در قرآن كريم آمده است:

• «...قالَ فَاشهَدوا واَنَا مَعَكُم مِنَ الشّهِدين». (سوره آل عمران(3)/81)
• «...وكُنّا لِحُكمِهِم شهِدين». (سوره انبياء(21)/78)

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 16، صفحه 579.