سوره عادیات: تفاوت بین نسخهها
جز |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | از [[ابن عباس]] و قتاده نقل شده كه سوره العاديات [[مدنی]] و بعضى هم گفتهاند كه [[مکی]] است. | |
− | |||
− | از ابن عباس و قتاده نقل شده كه سوره العاديات [[مدنی]] و بعضى هم گفتهاند كه [[مکی]] است. | ||
==عدد آيات== | ==عدد آيات== | ||
سطر ۹: | سطر ۷: | ||
==فضيلت سوره== | ==فضيلت سوره== | ||
− | ابى بن كعب از [[پیامبر]] صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود، هر كس آن را قرائت كند به او ده حسنه داده شود به عدد كسانى كه در مزدلفه (شب عيد اضحى) بيدار ماندهاند و حاضر در عرفات شدهاند. | + | [[ابى بن كعب]] از [[پیامبر]] صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود، هر كس آن را قرائت كند به او ده حسنه داده شود به عدد كسانى كه در مزدلفه (شب عيد اضحى) بيدار ماندهاند و حاضر در عرفات شدهاند. |
− | سليمان بن خالد از [[امام صادق]] عليه السلام روايت نموده كه فرمودند: كسى كه « والعاديات » را قرائت كند و قرائت آن را ادامه دهد خدا او را با [[امیرالمؤمنین]] عليه السلام در روز قيامت مخصوصا مبعوث نمايد و در حجره آن حضرت از رفقاى آن بزرگوار خواهد بود. | + | سليمان بن خالد از [[امام صادق]] عليه السلام روايت نموده كه فرمودند: كسى كه « والعاديات » را قرائت كند و قرائت آن را ادامه دهد خدا او را با [[امیرالمؤمنین]] عليه السلام در روز [[قيامت]] مخصوصا مبعوث نمايد و در حجره آن حضرت از رفقاى آن بزرگوار خواهد بود. |
+ | |||
+ | == محتوای سوره == | ||
+ | اين سوره در باره ناسپاسى انسان و كفران نعمتهاى پروردگارش و حب شديدش نسبت به خير سخن میگويد، و نتيجه میگيرد با اينكه دوستدار خير خلق شد، و با اينكه خير را تشخيص میدهد، اگر انجام ندهد حجتى بر خدا ندارد، بلكه خدا بر او حجت دارد، و به زودى به حسابش میرساند | ||
+ | <ref> ترجمه الميزان، ج20، ص: 588 </ref> | ||
+ | ==پانویس== | ||
+ | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص231. | + | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص231. |
− | + | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 588، قم 1374. | |
==پیوست== | ==پیوست== | ||
[[سوره عاديات/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | [[سوره عاديات/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] |
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۱۹
از ابن عباس و قتاده نقل شده كه سوره العاديات مدنی و بعضى هم گفتهاند كه مکی است.
عدد آيات
به اجماع مفسرين يازده آيه است.
فضيلت سوره
ابى بن كعب از پیامبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود، هر كس آن را قرائت كند به او ده حسنه داده شود به عدد كسانى كه در مزدلفه (شب عيد اضحى) بيدار ماندهاند و حاضر در عرفات شدهاند.
سليمان بن خالد از امام صادق عليه السلام روايت نموده كه فرمودند: كسى كه « والعاديات » را قرائت كند و قرائت آن را ادامه دهد خدا او را با امیرالمؤمنین عليه السلام در روز قيامت مخصوصا مبعوث نمايد و در حجره آن حضرت از رفقاى آن بزرگوار خواهد بود.
محتوای سوره
اين سوره در باره ناسپاسى انسان و كفران نعمتهاى پروردگارش و حب شديدش نسبت به خير سخن میگويد، و نتيجه میگيرد با اينكه دوستدار خير خلق شد، و با اينكه خير را تشخيص میدهد، اگر انجام ندهد حجتى بر خدا ندارد، بلكه خدا بر او حجت دارد، و به زودى به حسابش میرساند [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج20، ص: 588
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص231.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 588، قم 1374.