عَلَم: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
«نخل، چوب بسيار بلند همچون درخت تبريزى متوسط كه در تعزيه خوانى پيشاپيش دسته‌ها برند و بر سر آن، گاه شكل پنجه‌اى از فلز باشد و گاه پارچه سياه بر آن بپوشانند».<ref>لغت نامه، دهخدا.</ref> | «نخل، چوب بسيار بلند همچون درخت تبريزى متوسط كه در تعزيه خوانى پيشاپيش دسته‌ها برند و بر سر آن، گاه شكل پنجه‌اى از فلز باشد و گاه پارچه سياه بر آن بپوشانند».<ref>لغت نامه، دهخدا.</ref> | ||
| − | + | ||
| − | گرچه سردار علم در خون نشست | + | {{بیت|گرچه سردار علم در خون نشست|دستهايت روى رايت مانده است.<ref>عزيزالله زيادى.</ref>}} |
| − | + | ||
در ميدان [[كربلا]] نيز، علمدار لشكر [[امام حسين]] علیه السلام، حضرت اباالفضل بود. از شعار عرب هاى عراقى عزادار نيز اين است: «رفع الله راية العباس، پرچم عباس، افراشته باد». | در ميدان [[كربلا]] نيز، علمدار لشكر [[امام حسين]] علیه السلام، حضرت اباالفضل بود. از شعار عرب هاى عراقى عزادار نيز اين است: «رفع الله راية العباس، پرچم عباس، افراشته باد». | ||
نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۵۶
پرچم، رايت، بيرق، نشان لشكر، آنچه به سر نيزه بندند، درفش. در اصطلاح عزادارى حسينى، نام علم و علامت خاصى است كه هر هيئت و دسته، ويژه خود دارد و آن را از دسته‌هاى ديگر متمايز مى‌سازد.
«نخل، چوب بسيار بلند همچون درخت تبريزى متوسط كه در تعزيه خوانى پيشاپيش دسته‌ها برند و بر سر آن، گاه شكل پنجه‌اى از فلز باشد و گاه پارچه سياه بر آن بپوشانند».[۱]
گرچه سردار علم در خون نشست دستهايت روى رايت مانده است.[۲]
در ميدان كربلا نيز، علمدار لشكر امام حسين علیه السلام، حضرت اباالفضل بود. از شعار عرب هاى عراقى عزادار نيز اين است: «رفع الله راية العباس، پرچم عباس، افراشته باد».
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
