اقسام کفر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
−
{{نیازمند ویرایش فنی}}
 
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]}}
 +
 
==تقسیم متکلمان==
 
==تقسیم متکلمان==
−
متكلّمان اقسام متعدّدى براى كفر بر شمرده‌اند:
+
 
−
الف. كفر انكار: بدين معنا است كه كسى به قلب و زبان، خدا و رسول خدا (ص) را انكار كند.
+
متكلّمان اقسام متعددى براى كفر برشمرده‌اند:
−
ب. كفر جحود: يعنى كسى با قلب اذعان كند؛ ولى به زبان، انكار: «وَجَحَدُوا بِها وَاسْتَيقَنَتْها أنْفُسُهُمْ». (نمل/ 14)
+
 
−
ج. كفر عناد: بدين معنا است كه كسى به دل و زبان اذعان كند؛ امّا از روى حسادت و عناد، تن بدان ندهد؛ همانند وليد بن مغيرة، كه به دل و زبان قرآن را پذيرفت؛ ولى ايمان نياورد و آن را سحر خواند (مدّثر/ 25- 11).
+
* الف. كفر انكار: بدين معنا است كه كسى به قلب و زبان، خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله را انكار كند.
−
د. كفر نفاق: آن است كه زبان دم از ايمان زَنَد؛ ولى دل از ايمان تهى باشد (الايمان و الكفر فى الكتاب و السّنّة، 55؛ تاج العروس، 3/ 254؛ لسان العرب، 5/ 144).
+
* ب. كفر جحود: يعنى كسى با قلب اذعان كند؛ ولى به زبان، انكار: {{متن قرآن|«وَجَحَدُوابِها وَاسْتَيقَنَتْها أنْفُسُهُمْ»}}. ([[سوره نمل]]/ 14)
 +
* ج. كفر عناد: بدين معنا است كه كسى به دل و زبان اذعان كند؛ اما از روى حسادت و عناد، تن بدان ندهد؛ همانند وليد بن مغيرة، كه به دل و زبان [[قرآن]] را پذيرفت؛ ولى ايمان نياورد و آن را سحر خواند. ([[سوره مدثر]]/ 25-11)
 +
* د. كفر نفاق: آن است كه زبان دم از ايمان زَنَد؛ ولى دل از ايمان تهى باشد. (الايمان و الكفر فى الكتاب والسّنّة، 55؛ تاج العروس، 3/ 254؛ لسان العرب، 5/ 144)
 +
 
 
==تقسیم روایت امام صادق علیه اسلام==
 
==تقسیم روایت امام صادق علیه اسلام==
−
تقسيمى ديگر نيز براى كفر از روايت امام صادق (ع) برون كشيده اند (ميزان الحكمة، 3/ 2711):
+
 
−
الف. كفر حجود: اين گونه كفر، خود بر دو قسم است: 1. انكار ربوبيّت: بدين معنا است كه كسى، خدا و بهشت و دوزخ و رستاخيز را انكار كند. كفر زنادقه و دهريّه از اين دست است كه قرآن سخن آنان را چنين باز مى‌گويد: «وَما يُهْلِكُنا إلّا الدَّهْرُ» (جاثيه/ 23)؛ 2. انكار همراهِ شناخت: يعنى هر چند به وجود خدا يقين دارند، امّا از روى ستمكارى و بزرگ‌طلبى او را انكار مى‌كنند (نمل/ 14).
+
تقسيمى ديگر نيز براى كفر از روايت [[امام صادق]] علیه السلام برون كشيده اند: (ميزان الحكمة، 3/2711)
−
ب. كفر عصيان: بدين معنا است كه به خدا ايمان دارند؛ امّا از فرمان او سر مى‌پيچند و تكاليف دينى را بر نمى‌تابند (بقره/ 84 و 85). ج. كفر برائت: اين گونه كفر، ناپسند نيست؛ بلكه از وظايف اعتقادى است و عبارت است از كفر به دشمنان خدا و كافران، مانند كفر ابراهيم (ممتحنه/ 4) و كفر شيطان به اولياى خود (ابراهيم/ 22).
+
 
−
د. كفر نعمت: عبارت از ناسپاسى در برابر نعمت‌هاى الهى است. قرآن كريم از سليمان پيامبر (ع) نقل فرموده است: «اين از فضل پروردگار من است تا مرا به سپاسگزارى و ناسپاسى بيازمايد» (نمل/ 4؛ ابراهيم/ 7؛ بقره/ 152).
+
# كفر حجود: اين گونه كفر، خود بر دو قسم است:
−
ه. كفر مطلق: كفرى است كه هيچ يك از قيدهاى پيشين را ندارد (بحارالانوار، 93/ 60 و 72/ 100؛ مستدرك الوسائل، 1/ 76).
+
## انكار ربوبيت: بدين معنا است كه كسى، خدا و [[بهشت]] و [[دوزخ]] و رستاخيز را انكار كند. كفر زنادقه و دهريّه از اين دست است كه [[قرآن]] سخن آنان را چنين باز مى‌گويد: {{متن قرآن|«وَما يُهْلِكُنا إلّا الدَّهْرُ»}} ([[سوره جاثيه]]/23)
−
برخى كفر را سى و پنج قسم دانسته‌اند كه از ضرب هفت قسم متعلق كفر در پنج قسم كافر حاصل گردد (فرهنگ لغات كامل در قرآن، 30).
+
## انكار همراهِ شناخت: يعنى هر چند به وجود خدا يقين دارند، امّا از روى ستمكارى و بزرگ‌طلبى او را انكار مى‌كنند.([[سوره نمل]]/14)
−
==منبع==
+
# كفر عصيان: بدين معنا است كه به خدا ايمان دارند؛ اما از فرمان او سر مى‌پيچند و تكاليف دينى را برنمى‌تابند.([[سوره بقره]]/84 و 85)
 +
# كفر برائت: اين گونه كفر ناپسند نيست؛ بلكه از وظايف اعتقادى است و عبارت است از كفر به دشمنان خدا و كافران، مانند كفر ابراهيم ([[سوره ممتحنه]]/4) و كفر شيطان به اولياى خود. ([[سوره ابراهيم]]/22)
 +
# كفر نعمت: عبارت از ناسپاسى در برابر نعمت‌هاى الهى است. [[قرآن كريم]] از سليمان پيامبر علیه السلام نقل فرموده است: «اين از فضل پروردگار من است تا مرا به سپاسگزارى و ناسپاسى بيازمايد». ([[سوره نمل]]/4؛ [[سوره ابراهيم]]/7؛ [[سوره بقره]]/152)
 +
# كفر مطلق: كفرى است كه هيچ يك از قيدهاى پيشين را ندارد. (بحارالانوار، 93/60 و 72/100؛ مستدرك الوسائل، 1/76)
 +
 
 +
برخى كفر را سى و پنج قسم دانسته‌اند كه از ضرب هفت قسم متعلق كفر در پنج قسم كافر حاصل گردد. (فرهنگ لغات كامل در قرآن، 30)
 +
 
 +
==منابع==
 
فرهنگ شیعه، جمعی از نویسندگان، ج1، ص90 و 91.
 
فرهنگ شیعه، جمعی از نویسندگان، ج1، ص90 و 91.
  
 
[[رده:اسلام]]
 
[[رده:اسلام]]
 
[[رده:اعتقادات]]
 
[[رده:اعتقادات]]

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۳۵

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ شیعه است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


تقسیم متکلمان

متكلّمان اقسام متعددى براى كفر برشمرده‌اند:

  • الف. كفر انكار: بدين معنا است كه كسى به قلب و زبان، خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله را انكار كند.
  • ب. كفر جحود: يعنى كسى با قلب اذعان كند؛ ولى به زبان، انكار: «وَجَحَدُوابِها وَاسْتَيقَنَتْها أنْفُسُهُمْ». (سوره نمل/ 14)
  • ج. كفر عناد: بدين معنا است كه كسى به دل و زبان اذعان كند؛ اما از روى حسادت و عناد، تن بدان ندهد؛ همانند وليد بن مغيرة، كه به دل و زبان قرآن را پذيرفت؛ ولى ايمان نياورد و آن را سحر خواند. (سوره مدثر/ 25-11)
  • د. كفر نفاق: آن است كه زبان دم از ايمان زَنَد؛ ولى دل از ايمان تهى باشد. (الايمان و الكفر فى الكتاب والسّنّة، 55؛ تاج العروس، 3/ 254؛ لسان العرب، 5/ 144)

تقسیم روایت امام صادق علیه اسلام

تقسيمى ديگر نيز براى كفر از روايت امام صادق علیه السلام برون كشيده اند: (ميزان الحكمة، 3/2711)

  1. كفر حجود: اين گونه كفر، خود بر دو قسم است:
    1. انكار ربوبيت: بدين معنا است كه كسى، خدا و بهشت و دوزخ و رستاخيز را انكار كند. كفر زنادقه و دهريّه از اين دست است كه قرآن سخن آنان را چنين باز مى‌گويد: «وَما يُهْلِكُنا إلّا الدَّهْرُ» (سوره جاثيه/23)
    2. انكار همراهِ شناخت: يعنى هر چند به وجود خدا يقين دارند، امّا از روى ستمكارى و بزرگ‌طلبى او را انكار مى‌كنند.(سوره نمل/14)
  2. كفر عصيان: بدين معنا است كه به خدا ايمان دارند؛ اما از فرمان او سر مى‌پيچند و تكاليف دينى را برنمى‌تابند.(سوره بقره/84 و 85)
  3. كفر برائت: اين گونه كفر ناپسند نيست؛ بلكه از وظايف اعتقادى است و عبارت است از كفر به دشمنان خدا و كافران، مانند كفر ابراهيم (سوره ممتحنه/4) و كفر شيطان به اولياى خود. (سوره ابراهيم/22)
  4. كفر نعمت: عبارت از ناسپاسى در برابر نعمت‌هاى الهى است. قرآن كريم از سليمان پيامبر علیه السلام نقل فرموده است: «اين از فضل پروردگار من است تا مرا به سپاسگزارى و ناسپاسى بيازمايد». (سوره نمل/4؛ سوره ابراهيم/7؛ سوره بقره/152)
  5. كفر مطلق: كفرى است كه هيچ يك از قيدهاى پيشين را ندارد. (بحارالانوار، 93/60 و 72/100؛ مستدرك الوسائل، 1/76)

برخى كفر را سى و پنج قسم دانسته‌اند كه از ضرب هفت قسم متعلق كفر در پنج قسم كافر حاصل گردد. (فرهنگ لغات كامل در قرآن، 30)

منابع

فرهنگ شیعه، جمعی از نویسندگان، ج1، ص90 و 91.

برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=اقسام_کفر&oldid=24193»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا