ابوبشر عمی

این صفحه مدخلی از فرهنگ معارف و معاریف است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

ضبط نام: ابوبِشْر عَمّى

احمد بن ابراهيم (م 350 ق) تاريخ نگار، متكلم و فقيه شيعى. وى از مردم بصره بود و شيخ طوسى او را از كسانى مىداند كه از ائمه (ع) روايت نكردهاند. ابن نديم او را در شمار متكلمان و فقهاى شيعه مىداند و گويد كه نزديك به روزگار او زندگى مىكرده و نزد ابواحمد جلودى درس املا مىخوانده است. چون به گفته ابن نديم، احمد بن ابراهيم بعد از پنجاه سال درگذشت، از اين روى تاريخ تولد وى احتمالاً آغاز سده چهارم هجرى بوده است. وى از طريق جدّش معلى و عمش اسد بن معلى بن اسد اخبار صاحب الزنج را روايت مىكرده. رجال نويسان شيعه او را فقيهى ثقه دانستهاند و نجاشى به دو واسطه از او روايت مىكند. به احمد بن ابراهيم كتابهايى نسبت دادهاند كه عبارتند از : التاريخ الكبير ; التاريخ الصغير ; اخبار صاحب الزنج ; اخبار السيد الحميرى ; شعر السيد حميرى ; مناقب اميرالمؤمنين ; كتاب الفرق ; عجائب العالم ; المثالب ; القبائل ; محن الانبياء و الاوصياء. (دائرةالمعارف تشيع)

منبع

سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف