سوره طور: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| + | ==تعداد آيات== | ||
| − | + | به نظر كوفى و شامى تعداد آيات سوره «والطور» چهل و نه آيه است و به نظر بصرى چهل و هشت آيه و به نظر حجازى چهل و هفت آيه. در تعداد آيات دو آيه مورد اختلاف است كه عراقى و شامى (والطّور) را يك آيه دانستهاند و نيز كوفى و شامى «يَوْمَ يُدَعُّون...»(آیه 13) را آيه دانستهاند. | |
| − | + | ==فضيلت سوره== | |
| + | ابى بن كعب از [[پیامبر|پيامبر خدا]] صلی الله علیه و آله روايت كرده است كه فرمودند: هر كس سوره «والطور» را بخواند بر خداوند لازم است كه او را از عذاب خود امان بخشد و در بهشت خود او را نعمت دهد. | ||
| − | + | و نیز جبير بن مطعم مي گويد: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنيدم كه در هنگام مغرب سوره «والطور» را قرائت مي فرمودند. | |
| − | |||
| − | + | محمد بن هشام از [[امام باقر]] علیه السلام روايت كرده است كه فرمودند: هر كس سوره «والطور» را بخواند خداوند خير دنيا و آخرت را براى او جمع خواهد فرمود. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | محمد بن هشام از [[امام باقر]] | ||
| + | ==منابع== | ||
| + | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج23، ص335. | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۴۱
محتویات
تعداد آيات
به نظر كوفى و شامى تعداد آيات سوره «والطور» چهل و نه آيه است و به نظر بصرى چهل و هشت آيه و به نظر حجازى چهل و هفت آيه. در تعداد آيات دو آيه مورد اختلاف است كه عراقى و شامى (والطّور) را يك آيه دانستهاند و نيز كوفى و شامى «يَوْمَ يُدَعُّون...»(آیه 13) را آيه دانستهاند.
فضيلت سوره
ابى بن كعب از پيامبر خدا صلی الله علیه و آله روايت كرده است كه فرمودند: هر كس سوره «والطور» را بخواند بر خداوند لازم است كه او را از عذاب خود امان بخشد و در بهشت خود او را نعمت دهد.
و نیز جبير بن مطعم مي گويد: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنيدم كه در هنگام مغرب سوره «والطور» را قرائت مي فرمودند.
محمد بن هشام از امام باقر علیه السلام روايت كرده است كه فرمودند: هر كس سوره «والطور» را بخواند خداوند خير دنيا و آخرت را براى او جمع خواهد فرمود.
منابع
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج23، ص335.




