آیه 101 توبه: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ ...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِینَةِ مَرَدُواْ عَلَى النِّفَاقِ لاَتَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَیْنِ ثُمَّ یُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِیمٍ».|سوره=9|آیه=101}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | گروهی از عربهای بادیه نشین که گرد شما را گرفته اند منافقند و | + | گروهی از عربهای بادیه نشین که گرد شما را گرفته اند منافقند و گروهی از شهرنشینان نیز در نفاق اصرار می ورزند تو آنها را نمی شناسی، ما می شناسیمشان و دوبار عذابشان خواهیم کرد و به عذاب بزرگ گرفتار می شوند. |
| − | == | + | ==نزول== |
«[[شیخ طوسى]]» چنین روایت گردیده که این آیه درباره عینیة بن حصین و یاران او نازل گردیده است. | «[[شیخ طوسى]]» چنین روایت گردیده که این آیه درباره عینیة بن حصین و یاران او نازل گردیده است. | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | منابع== | ||
| − | |||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 411. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره توبه]] | |
| − | + | * [[سوره توبه/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | *[[سوره توبه ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره توبه /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۰۰
متن آیه
ترجمه
گروهی از عربهای بادیه نشین که گرد شما را گرفته اند منافقند و گروهی از شهرنشینان نیز در نفاق اصرار می ورزند تو آنها را نمی شناسی، ما می شناسیمشان و دوبار عذابشان خواهیم کرد و به عذاب بزرگ گرفتار می شوند.
نزول
«شیخ طوسى» چنین روایت گردیده که این آیه درباره عینیة بن حصین و یاران او نازل گردیده است.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 411.




