عَلَم: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{بخشی از یک کتاب}} پرچم، رايت، بيرق، نشان لشكر، آنچه به سر نيزه بندند، درفش. در ا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
 
پرچم، رايت، بيرق، نشان لشكر، آنچه به سر نيزه بندند، درفش. در اصطلاح عزادارى ‌حسينى، نام علم و علامت‌ خاصى است كه هر هيئت و دسته، ويژه خود دارد و آن را از دسته‌هاى ديگر متمايز مى‌سازد.
 
پرچم، رايت، بيرق، نشان لشكر، آنچه به سر نيزه بندند، درفش. در اصطلاح عزادارى ‌حسينى، نام علم و علامت‌ خاصى است كه هر هيئت و دسته، ويژه خود دارد و آن را از دسته‌هاى ديگر متمايز مى‌سازد.

نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۴۰

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


پرچم، رايت، بيرق، نشان لشكر، آنچه به سر نيزه بندند، درفش. در اصطلاح عزادارى ‌حسينى، نام علم و علامت‌ خاصى است كه هر هيئت و دسته، ويژه خود دارد و آن را از دسته‌هاى ديگر متمايز مى‌سازد.

«نخل، چوب بسيار بلند همچون درخت تبريزى متوسط كه در تعزيه خوانى پيشاپيش دسته‌ها برند و بر سر آن، گاه شكل پنجه‌اى از فلز باشد و گاه‌ پارچه سياه بر آن بپوشانند».[۱]


گرچه سردار علم در خون نشست × دستهايت روى رايت مانده است.[۲]


در ميدان كربلا نيز، علمدار لشكر امام حسين‌ علیه السلام، حضرت اباالفضل بود. از شعار عرب هاى ‌عراقى عزادار نيز اين است: «رفع الله راية العباس‌، پرچم عباس، افراشته باد».

پانویس

  1. لغت نامه، دهخدا.
  2. عزيزالله زيادى.

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.