|
|
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | مذهب علويون در واقع انشعابى از مذهب شيعه [[اماميه]] است كه تاريخ جدائى آن به دوران پس از [[غيبت صغرى]] مى رسد. چنين پيداست كه در اصول عقايد، هنوز اصالت اوليه خود را حفظ كرده است . | + | مذهب '''«علویون»''' ([[علویان]]) در واقع انشعابى از مذهب [[شیعه]] [[امامیه]] است که تاریخ جدایى آن به دوران پس از [[غیبت صغرى]] مىرسد. علویون که «[[نصیریه]]» نیز خوانده میشوند، گروه مذهبی غالب در سواحل [[سوریه]] و بخشهایی از [[ترکیه]] و [[لبنان]] را تشکیل میدهند. در مورد ریشه تاریخی و [[عقاید]] اصلی آنها اختلاف نظرهایی وجود دارد. |
| | | | |
| − | ==پایگاه این گروه== | + | ==معرفی اجمالی== |
| | | | |
| − | پايگاه اين مذهب از همان آغاز انشعاب در[[ شام]] ([[سوريه]] امروز و[[ لبنان]] ) بوده و مى باشد. اخيرا در اثر تماس و نزديكى برخى علماء اماميه با علماء علوى سوريه و ايجاد تفاهم و دوستى ، براى روشن شدن اذهان ، دانشمندان اين مذهب اعلاميه اى رسمى صادر كردند كه مبين اعلام عقايد و مواضع عقيدتى شان در اصول و فروع دين مى باشد. در اين اعلاميه چنين آمده است :
| + | علویان یک گروه قومی مذهبی عرب هستند که عمدتاً در منطقه [[شام]] در غرب آسیا زندگی میکنند. گفته شده این تنها فرقه [[غلو|غلاتی]] است که امروزه هنوز وجود دارد و این گروه در قرن سوم هجری توسط ابن نصیر، که از شاگردان [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]] علیهماالسلام بود، تأسیس شد. به همین دلیل، علویان، نُصَیریون یا [[نصیریه]] نیز نامیده میشوند. |
| | | | |
| − | (...خداوند! تو را مى ستائيم ، زيرا كه ستايش حق تو است . از خداوند كمك مى خواهيم و راهنمائى مى طلبيم و به او ايمان داريم . و تنها بر او توكل مى نمائيم .
| + | علویه از نظر تاریخی همراه با [[دروزی|دروزیها]] از [[اسماعیلیه]] منشعب شدهاند و اسماعیلیه نیز پیشتر از شیعه [[امامیه]] جدا شده است. و به نوشته برخی دیگر، فرقه [[نصیریه]] در قرن پنجم هجری از امامیه منشعب شد. |
| | | | |
| − | درود بر محمد بن عبدالله سرور پيامبران و خاتم رسولان ، و سلام گرم ما بر رهبران و امامان و راهنمايان بزرگ كه خداوند پليدى را از آنان دور كرده و از لوث گناه آنان را پاك ساخته است .
| + | علویان در حال حاضر بخش مهمی از جمعیت [[سوریه]] را تشکیل میدهند و اقلیت قابل توجهی نیز در [[ترکیه]] و شمال [[لبنان]] هستند. آنها اغلب با علویان ترکیه که شباهتهای خاصی با علویان دارند اما تفاوتهای کلیدی دارند، اشتباه گرفته میشوند. |
| | | | |
| − | اما بعد! آنچه كه ميان مردم ايجاد تفرقه و جدائى مى كند، بى اطلاعى از وضع يكديگر و پيروى از هوى و هوس و اعتماد به گفتار باطل ديگران است ...
| + | ==عقاید علویان== |
| − | افراد مغرض و دشمن ، تهمتهائى از لابلاى كتابها بيرون كشيده و به صورت حقايق تاريخ جلوه مى دهند...
| + | [[علویان]] سوریه از نظر تاریخی باورهای خود را از بیگانگان و علویان غیرمذهبی مخفی نگه داشتهاند، بنابراین شایعاتی در مورد آنها بوجود آمده است. ابهامات و اختلاف نظرهای زیادی در مورد ریشه تاریخی و اعتقادات اصلی آنها وجود دارد. یکی از منابع مذهبی پذیرفته شده این فرقه، کتاب «المجموع» اثری از سلیمان ادهانی است که سال ۱۸۵۹ در حلب منتشر شد. در این کتاب آمده که آنها به [[تناسخ]] ارواح از جسمی به جسم دیگر اعتقاد دارند و واژه [[نصیریه]] برگرفته از نام «ابن نصیر العبدی البکری النمری» است؛ شخصی که خود را باب [[امام حسن عسکری]] علیه السلام معرفی میکرد. البته مشخص نیست که مطالب این کتاب تا چه اندازه برای علویهای معاصر مرجعیت داشته باشد، چراکه از زمان شروع سرپرستی فرانسه بر سوریه (۱۹۲۰ تا ۱۹۴۶) نام «نصیریه» برای این گروه به تدریج کنار گذاشته شده و «علویه» جایگزین آن شده و این گروه از نظر اعتقادی و شاید هم با انگیزههای سیاسی به سوی همخوانی بیشتر با اکثریت [[شیعه]] حرکت کرده است. |
| | | | |
| − | اجتماعات ما مسلمانان علوى در گذشته مورد حملات و تهمت هاى سخت قرار داشت ...
| + | در سال ۱۹۳۶ م. یک شورای علمای علوی در بیانیهای رسمی اعلام کرد که «علویان تنها هواداران [[علی بن ابی طالب]] (ع) پسرعمو و وصی [[پیامبر]] (ص) هستند». در این اعلامیه مفصل، به نفوذ استعمار فرانسه در سوریه و دخالت در مسائل سیاسى - مذهبى آن سامان اشاره شده است. علماء علوى تأکید دارند که آنچه علیه آنان انتشار یافته و عقاید غلط و باطلى که به آنان نسبت داده شده، کار استعمار و [[یهود]] است. در این اعلامیه -که هشتاد نفر از علمای علوی در [[سوریه|سوریه]] و [[لبنان]] امضا کرده اند- برخی از عقاید و آراء ایشان آمده است، از جمله: |
| − | براى ايجاد تفاهم بين ما مسلمانان رهى بهتر از نشر عقايد در اصول و فروع نيست ...)
| |
| | | | |
| − | در اين اعلاميه مفصل ، به نفوذ استعمار[[ فرانسه]] در سوريه و دخالت در مسائل سياسى - مذهبى آن سامان اشاره شده است . علماء علوى تاءكيد دارند كه آنچه عليه آنان انتشار يافته و عقايد غلط و باطلى كه به آنان نسبت داده شده ، كار استعمار و[[ يهود]] است .
| + | *هر فرد علوى، مسلمان است. شهادتین را گفته و به آن [[ایمان|ایمان]] دارد و ارکان پنجگانه [[اسلام]] را بر پا مى دارد. |
| | | | |
| − | علماء علوى يادآور شده اند ك در سال ۱۹۳۶ ميلادى رهبران اين مذهب اعلاميه اى مبنى بر اعلام مواضع عقيدتى خود انتشار داده اند.
| + | *هر فرد علوى که به اسلام اقرار نکند و یا منکر ضروریات دین باشد، از صف علویان خارج است و به اسلام ربطى ندارد. |
| | | | |
| − | ==اعلامیه این مذهب==
| + | *علویان مسلمان و [[شیعه]] مذهب هستند... علویون پیروان و یاران [[امام على]] علیه السلام هستند... کتاب آسمانى علویون[[ قرآن کریم]] است ... مذهب ما مذهب [[امام صادق]] علیه السلام مى باشد. علویون به نص قرآن و تصریح [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام]]، قرآن کریم و [[اهل البیت|اهل بیت]] آن حضرت را مرجع دینى و عقیدتى خود مى دانند. |
| | | | |
| − | در اين اعلاميه آمده بود كه : | + | *علویون در عبادات و معاملات و دیگر [[احکام شرعی|احکام]] داراى مذهب مستقلى نیستند و در همه این موضوعات بر مذهب [[امامیه]] اعتماد و عمل مى کنند. مذهب جعفرى ریشه مذهب علوى است و علویون فرع مذهب جعفرى مى باشند. |
| − | ۱- هر فرد علوى ، مسلمان است ؛ شهادتين را گفته و به آن ايمان دارد و اركان پنجگانه [[اسلام]] را بر پا مى دارد.
| |
| | | | |
| − | ۲- هر فرد علوى كه به اسلام اقرار نكند و يا منكر ضروريات دين باشد، از صف علويان خارج است و به اسلام ربطى ندارد.
| + | *ما علویون در بقیه احکام و موضوعات اسلامى طبق فقه جعفرى عمل مى کنیم و فقهاء ما به [[کتب اربعه|کتب اربعه]] شیعه امامیه: ([[الکافی (کتاب)|کافى]]، [[تهذیب الأحکام (کتاب)|تهذیب]]، [[الاستبصار (کتاب)|استبصار]] و [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]]) مراجعه مى کنند و عوام ما به رساله هاى علمیه مراجع تقلید رجوع مى نمایند. |
| | | | |
| − | ۳- علويان مسلمان و [[شيعه]] مذهب هستند... علويون پيروان و ياران [[امام على]] عليه السلام هستند... كتاب آسمانى علويون[[ قرآن كريم]] است ... مذهب ما مذهب [[امام صادق]] عليه السلام مى باشد. علويون به نص قرآن و تصريح پيامبر اسلام ، قرآن كريم و اهل بيت آن حضرت را مرجع دينى و عقيدتى خود مى دانند...
| + | در سال ۱۹۷۳ م. سه سال پس از اینکه یک علوی به نام حافظ اسد در سوریه به قدرت رسید، شورای علمای این مذهب، اعلامیهای با مفاد مشابه صادر کرد. |
| | | | |
| − | علويون در عبادات و معاملات و ديگر احكام داراى مذهب مستقلى نيستند و در همه اين موضوعات بر مذهب اماميه اعتماد و عمل مى كنند. [[مذهب جعفرى]] ريشه مذهب علوى است و علويون فرع مذهب جعفرى مى باشند...
| + | ==منابع== |
| − | | + | *تاریخ ادیان و مذاهب جهان، عبدالله مبلغی آبادانی، ج۳، ص۲۲۸، در دسترس: [http://www.adyannet.com/book/3741 پایگاه اطلاعرسانی فرق و ادیان و مذاهب]. |
| − | ==عقائد== | + | *"علویان (سوریه)"، پایگاه ویکی پدیا. |
| − | | + | ==مطالب مرتبط== |
| − | ۱- قرآن كريم
| + | *[[نصیریه]] |
| − | | + | *[[علویان]] |
| − | در قرآن كريم هيچ گونه [[تحريف]] و تغييرى راه نيافته ، و اين كلام همان است كه بر رسول اكرم نازل شده است ...
| + | [[رده: مذاهب اسلامی]][[رده:انشعابات شیعه]] |
| − | | |
| − | ۲- [[سنت پيامبر]]
| |
| − | | |
| − | مصدر دوم احكام شرع است ، سنت رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) كه عبارت است از گفتار و افعال و تقريرات حضرتش كه از طريق صحيح به ما رسيده باشد.
| |
| − | | |
| − | ۳- [[اجماع]]
| |
| − | | |
| − | آنچه را از احكام كه مسلمانان بر آن اجماع كرده اند و امام عليه السلام هم با آنان است ، حجت مى باشد...
| |
| − | | |
| − | ۴- عقل
| |
| − | | |
| − | دليل عقلى حجت است هنگامى كه در سلسله علل قرار گيرد، يا جزء امورى باشد كه عقل آن را پذيرفته است و به نظر ما بكار بردن دليل عقلى در فقه تنها حق مجتهد است . و [[مجتهد]] كسى را گويند كه براى او ملكه استنباط فراهم آمده باشد...
| |
| − | و مرجع تقليد در نظر ما همان گونه است كه [[امام زمان]] (عليه السلام ) فرموده :
| |
| − | آن كس از فقهاء كه خويشتن دار باشد، دين خود را حفظ كند، مخالف هواهاى نفسانى خود باشد و مطيع امر مولاى خود باشد، مردم عامى بايد از او تقليد كنند.
| |
| − | | |
| − | ==عقائد مذهب علوی==
| |
| − | | |
| − | ۱ - اسلام
| |
| − | | |
| − | خداوند فرموده است كه : ( ان الدين عند الله الاسلام ) و نيز فرموده كه : ( و من يبتغ غير الاسلام دينا فلن يقبل منه و هو فى الآخرة من الخاسرين ) . پس دين ما اسلام است . [[اسلام]] عبارت است از اقرار به شهادتين و ايمان و اعتقاد به آنچه پيامبر اسلام آورده است .
| |
| − | | |
| − | ۲ - [[ايمان]]
| |
| − | | |
| − | عبارت است از اعتقاد راستين به خداوند و ملائكه و كتب آسمانى و پيامبران با اقرار به شهادتين .
| |
| − | | |
| − | ۳ - اصول دين
| |
| − | | |
| − | پنج اصل مى باشد: [[توحيد]]، [[عدل]] ، [[نبوت]] [[امامت]] ، [[معاد]]. بايد در اصول دين از روى دليل و برهان كه موجب علم گردد، ايمان آورد و نه از روى گمان و تقليد.
| |
| − | | |
| − | ۴ - توحيد
| |
| − | | |
| − | خداوند بى مثل و مانند و شريك است ، خالق هستى و كل اشياء مى باشد، شنوا و بيناست و...
| |
| − | | |
| − | ۵ - عدل
| |
| − | | |
| − | خداوند عادل است ، به احدى ظلم نمى كند، ظالم را دوست ندارد...هر كس ذره اى خوبى كند، ثواب بيند و هر كس ذره اى بدى كند، عقاب بيند.
| |
| − | | |
| − | ۶ - نبوت
| |
| − | | |
| − | خداوند به منظور لطف به بندگانش ، پيامبرانى را برگزيده است و آنان را با معجزات و كارهاى شگفت مدد كرده است و آنان را به اخلاق نيكو، امتياز بخشيده است ... در قرآن اسامى ۲۵ پيامبر آمده كه نخستين آنان آدم و آخرين آنان حضرت محمد بن عبدالله (صلى الله عليه و آله ) خاتم پيامبران است . دين آن حضرت اسلام ، آخرين شريعت الهى و كاملترين اديان آسمانى است . خداوند پيامبران را عصمت بخشيده و آنان از هر گونه گناه و خطا و اشتباه مصون هستند.
| |
| − | | |
| − | ۷ - امامت
| |
| − | | |
| − | يك منصب الهى است كه خداوند براى مصالح بندگان لازم دانسته است . ما معتقديم كه لطف الهى اقتضا دارد كه با نص قاطع و صريح امام را تعيين كند... ما معتقديم كه امام نيز بايد مانند پيامبر، معصوم باشد و اشتباه و گناه از او سر نزند...
| |
| − | امامان در نظر ما دوازده نفر هستند كه پيامبر اسلام نام يكايك آنان را تصريح كرده است . ما معتقديم امامى را كه خداوند تعيين كرده و پيامبر اسلام اين نصب الهى را طى روايات متواترى به مردم ابلاغ كرده ، حضرت امام على بن ابى طالب (عليه السلام ) است كه او نيز بنده اى از بندگان خداوند و پسر عمو و داماد رسول خدا و پس از آن حضرت ، مولاى جهانيان است . پس از حضرت على ، فرزندش امام حسن و پس از [[امام حسن]] ، [[امام حسين]] امام بر حق بوده است . پس از اين دو برادر بزرگوار، امامت در نسل امام حسين عليه السلام ادامه يافته است : امام على بن الحسين ، امام محمد بن على ، امام جعفر بن محمد، امام موسى بن جعفر، امام على بن موسى ، امام محمد بن على ، امام على بن محمد، امام حسن بن على ، و امام دوازدهم حجت بن حسن عليهم السلام مى باشند.
| |
| − | | |
| − | امام دوازدهم هم اكنون غايب است و روزى پروردگار او را آشكار خواهد كرد...
| |
| − | | |
| − | ۸ - معاد
| |
| − | | |
| − | خداوند پس از مرگ بندگان ، دوباره آنان را زنده خواهد كرد تا در قيامت به حساب اعمال آنان رسيدگى كند... به تصريح قرآن ، روز قيامت خواهد آمد و در آن ترديدى راه ندارد. پروردگار مردم را از قبرها دوباره زنده خواهد كرد و... نيكوكاران را پاداش و بدكاران را كيفر خواهد داد... ما علويون همان گونه كه به معاد ايمان داريم ، به تمام آنچه در قرآن كريم و احاديث صحيح آمده از بعث ، نشور، بهشت ، دوزخ ، عذاب ، نعمت ، صراط، ميزان و... ايمان داريم .
| |
| − | | |
| − | ==فروع دین== | |
| − | | |
| − | ۱-[[ نماز]]
| |
| − | | |
| − | نماز بر اهل ايمان واجب است ، ستون دين است ، مهمترين عبادتى است كه خداوند بر بندگانش واجب فرموده است ...
| |
| − | اگر نماز قبول شود، بقيه اعمال هم قبول خواهد شد و اگر نماز رد شود، بقيه اعمال نيز مردود است .
| |
| − | نمازهاى واجب يوميه پنج است : صبح ، ظهر، عصر، مغرب ، عشا و مجموع ركعات آنها هفده ركعت است . در حال سفر و خوف ، چهار ركعتى ، دو ركعت مى باشد.
| |
| − | نمازهاى واجب ديگر عبارتند از: [[نماز جمعه]] ، [[نماز فطر]] ، [[نماز عيد قربان]] كه با تكميل شرايط مربوطه واجب مى گردد. [[نماز طواف]] و [[نماز ميت]] از نمازهاى واجب است . نمازهاى مستحبى (نوافل ) ۳۴ ركعت است كه در اوقات پنج گانه خوانده مى شود. اين نمازها نزد ما به (رواتب ) مشهور است . جايز است انسان به قسمتى از نمازهاى نافله اكتفا كند، هر چند كه ترك آنها نيز جايز است . معتقديم كه در انجام مستحبات ، انسان داراى ثواب است و در ترك آنها عقابى نيست .
| |
| − | | |
| − | ۲- [[اذان]] و [[اقامه]]
| |
| − | | |
| − | پيش از نماز اذان و اقامه مستحب است . و اذان داراى هيجده فصل و اقامه داراى هفده فصل مى باشد. شهادت به ولايت امام على عليه السلام در اذان و اقامه مستحب است و ترك آن ضررى ندارد.
| |
| − | | |
| − | ۳- [[روزه]]
| |
| − | | |
| − | يكى از اركان دين است و بر هر مكلفى كه قدرت بدنى داشته باشد، واجب است روزه بگيرد... روزه عبارت است از خويشتن دارى از اكل و شرب و ديگر مبطلات روزه ، از اول طلوع فجر صادق تا مغرب شرعى با قصد قربت در ماه رمضان و در ديگر مواردى كه واجب مى گردد.
| |
| − | | |
| − | ۴- [[زكاة]]
| |
| − | | |
| − | يكى ديگر از اركان دين است كه احكام و شرايط آن در كتب فقهى بيان شده است . زكاة در طلا و نقره ، گوسفند و شتر و گاو و گندم و جو و خرما و كشمش واجب و در ديگر حبوبات مستحب است .
| |
| − | | |
| − | ۵-[[ خمس]]
| |
| − | | |
| − | حقى است واجب بر گردن مكلف مستطيع به دستور قرآن مجيد كه احكام آن در كتب فقهى آمده است .
| |
| − | | |
| − | ۶- [[جهاد]]
| |
| − | | |
| − | از اركان دين است و به منظور دعوت به اسلام واجب است . وجوب آن كفائى است ، اما در صورت لزوم ، واجب عينى است .
| |
| − | | |
| − | ۷- [[حج]]
| |
| − | | |
| − | حج عملى است كه بر مكلف مستطيع واجب است كه يك بار در عمر به شرط توانائى و شرائط لازم به مكه معظمه برود. احكام آن در كتب فقهى بيان شده است .
| |
| − | | |
| − | ۸-[[ امر به معروف و نهى از منكر]]
| |
| − | | |
| − | اين امر و نهى از واجبات اسلام است . و معتقديم كه پروردگار به هر عمل نيكى كه فرمان داده ، آن را معروف ناميده است . اين فرمان گاهى مستحب است و از هر عمل زشتى كه نهى فرموده ، آن را منكر ناميده است و اين نهى نيز در مواردى حرام و گاهى مكروه است ...
| |
| − | | |
| − | ۹-[[تولى]] و [[تبرى]]
| |
| − | | |
| − | يعنى دوستى با دوستان خدا و انبياء و اولياء دين و بيزارى از دشمنان خدا و انبياء و اولياء دين (عليهم السلام ).
| |
| − | ما علويون در بقيه احكام و موضوعات اسلامى طبق فقه جعفرى عمل مى كنيم و فقهاء ما به كتب اربعه شيعه اماميه : كافى ، تهذيب ، استبصار و من لايحضره الفقيه مراجعه مى كنند و عوام ما به رساله هاى علميه مراجع تقليد رجوع مى نمايند. همه اين اقارير را هشتاد نفر از علماء در سوريه و لبنان امضاء كرده اند.
| |
| − | | |
| − | ==منبع==
| |
| − | | |
| − | عبدالله مبلغی آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان ، ج 3 ، ص 228 ، در دسترس [http://www.adyannet.com/book/3741 در سایت پایگاه اطلاع رسانی فرق و ادیان و مداهب] بازیابی : بیست و چهارم مرداد 1394
| |
| − | | |
| − | [[رده: مذاهب اسلامی]] | |
مذهب «علویون» (علویان) در واقع انشعابى از مذهب شیعه امامیه است که تاریخ جدایى آن به دوران پس از غیبت صغرى مىرسد. علویون که «نصیریه» نیز خوانده میشوند، گروه مذهبی غالب در سواحل سوریه و بخشهایی از ترکیه و لبنان را تشکیل میدهند. در مورد ریشه تاریخی و عقاید اصلی آنها اختلاف نظرهایی وجود دارد.
معرفی اجمالی
علویان یک گروه قومی مذهبی عرب هستند که عمدتاً در منطقه شام در غرب آسیا زندگی میکنند. گفته شده این تنها فرقه غلاتی است که امروزه هنوز وجود دارد و این گروه در قرن سوم هجری توسط ابن نصیر، که از شاگردان امام هادی و امام حسن عسکری علیهماالسلام بود، تأسیس شد. به همین دلیل، علویان، نُصَیریون یا نصیریه نیز نامیده میشوند.
علویه از نظر تاریخی همراه با دروزیها از اسماعیلیه منشعب شدهاند و اسماعیلیه نیز پیشتر از شیعه امامیه جدا شده است. و به نوشته برخی دیگر، فرقه نصیریه در قرن پنجم هجری از امامیه منشعب شد.
علویان در حال حاضر بخش مهمی از جمعیت سوریه را تشکیل میدهند و اقلیت قابل توجهی نیز در ترکیه و شمال لبنان هستند. آنها اغلب با علویان ترکیه که شباهتهای خاصی با علویان دارند اما تفاوتهای کلیدی دارند، اشتباه گرفته میشوند.
عقاید علویان
علویان سوریه از نظر تاریخی باورهای خود را از بیگانگان و علویان غیرمذهبی مخفی نگه داشتهاند، بنابراین شایعاتی در مورد آنها بوجود آمده است. ابهامات و اختلاف نظرهای زیادی در مورد ریشه تاریخی و اعتقادات اصلی آنها وجود دارد. یکی از منابع مذهبی پذیرفته شده این فرقه، کتاب «المجموع» اثری از سلیمان ادهانی است که سال ۱۸۵۹ در حلب منتشر شد. در این کتاب آمده که آنها به تناسخ ارواح از جسمی به جسم دیگر اعتقاد دارند و واژه نصیریه برگرفته از نام «ابن نصیر العبدی البکری النمری» است؛ شخصی که خود را باب امام حسن عسکری علیه السلام معرفی میکرد. البته مشخص نیست که مطالب این کتاب تا چه اندازه برای علویهای معاصر مرجعیت داشته باشد، چراکه از زمان شروع سرپرستی فرانسه بر سوریه (۱۹۲۰ تا ۱۹۴۶) نام «نصیریه» برای این گروه به تدریج کنار گذاشته شده و «علویه» جایگزین آن شده و این گروه از نظر اعتقادی و شاید هم با انگیزههای سیاسی به سوی همخوانی بیشتر با اکثریت شیعه حرکت کرده است.
در سال ۱۹۳۶ م. یک شورای علمای علوی در بیانیهای رسمی اعلام کرد که «علویان تنها هواداران علی بن ابی طالب (ع) پسرعمو و وصی پیامبر (ص) هستند». در این اعلامیه مفصل، به نفوذ استعمار فرانسه در سوریه و دخالت در مسائل سیاسى - مذهبى آن سامان اشاره شده است. علماء علوى تأکید دارند که آنچه علیه آنان انتشار یافته و عقاید غلط و باطلى که به آنان نسبت داده شده، کار استعمار و یهود است. در این اعلامیه -که هشتاد نفر از علمای علوی در سوریه و لبنان امضا کرده اند- برخی از عقاید و آراء ایشان آمده است، از جمله:
- هر فرد علوى، مسلمان است. شهادتین را گفته و به آن ایمان دارد و ارکان پنجگانه اسلام را بر پا مى دارد.
- هر فرد علوى که به اسلام اقرار نکند و یا منکر ضروریات دین باشد، از صف علویان خارج است و به اسلام ربطى ندارد.
- علویان مسلمان و شیعه مذهب هستند... علویون پیروان و یاران امام على علیه السلام هستند... کتاب آسمانى علویونقرآن کریم است ... مذهب ما مذهب امام صادق علیه السلام مى باشد. علویون به نص قرآن و تصریح پیامبر اسلام، قرآن کریم و اهل بیت آن حضرت را مرجع دینى و عقیدتى خود مى دانند.
- علویون در عبادات و معاملات و دیگر احکام داراى مذهب مستقلى نیستند و در همه این موضوعات بر مذهب امامیه اعتماد و عمل مى کنند. مذهب جعفرى ریشه مذهب علوى است و علویون فرع مذهب جعفرى مى باشند.
- ما علویون در بقیه احکام و موضوعات اسلامى طبق فقه جعفرى عمل مى کنیم و فقهاء ما به کتب اربعه شیعه امامیه: (کافى، تهذیب، استبصار و من لایحضره الفقیه) مراجعه مى کنند و عوام ما به رساله هاى علمیه مراجع تقلید رجوع مى نمایند.
در سال ۱۹۷۳ م. سه سال پس از اینکه یک علوی به نام حافظ اسد در سوریه به قدرت رسید، شورای علمای این مذهب، اعلامیهای با مفاد مشابه صادر کرد.
منابع
مطالب مرتبط