عبدالحسین صنعتی زاده کرمانی: تفاوت بین نسخهها
(←وفات) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | «عبدالحسین صنعتیزاده کرمانی» (۱۲۷۴-۱۳۵۲ ش)، نویسندهای پر کار و شناخته شده در زمینه داستانهای تاریخی است و از او با عنوان پدر رُمان تاریخی [[ایران]] نام میبرند. | ||
{{شناسنامه عالم | {{شناسنامه عالم | ||
| − | ||نام کامل = عبدالحسین | + | ||نام کامل = عبدالحسین صنعتیزاده کرمانی |
| − | ||تصویر=[[پرونده:Abdolhosien-sanati.jpg | | + | ||تصویر=[[پرونده:Abdolhosien-sanati.jpg |۲۰۰px|center]] |
| − | ||زادروز = | + | ||زادروز = ۱۲۷۴ شمسی |
|زادگاه = کرمان | |زادگاه = کرمان | ||
| − | |وفات = | + | |وفات = ۱۳۵۲ شمسی |
|مدفن = پاریس | |مدفن = پاریس | ||
|اساتید = | |اساتید = | ||
|شاگردان = | |شاگردان = | ||
| − | |آثار = دامگستران، سلحشور، | + | |آثار = مجمع دیوانگان، دامگستران، سلحشور، عالم ابدی، سیاهپوشان،... |
}} | }} | ||
| + | ==زندگینامه== | ||
| + | عبدالحسین صنعتیزاده در سال ۱۲۷۴ ش. در کرمان به دنیا آمد. پدرش علیاکبر صنعتی از فعالان ضد استبداد و مصلحان اجتماعی کرمان در اواخر قاجار بود. او برای فرار از پیگرد نظام از کرمان به استانبول رفت. در آنجا با [[سید جمال الدین اسدآبادی]] طرح دوستی ریخت و مأموریت یافت که پس از بازگشت به [[ایران]] مخفیانه به پخش نشریات انقلابی پردازد. به دلیل ناشنوا بودن حاج علیاکبر، عبدالحسین صنعتیزاده از خردسالی واسطه مکالمات پدرش بوده است و از این طریق با حلقههای مخفی مبارزین ضد استبداد و همچنین اقلیتهای مبارز مذهبی آشنا گردید. | ||
| − | + | صنعتیزاده تحصیلات رسمی را دنبال نکرد و در بازار مشغول به کار گردید. با این حال از نوجوانی به خواندن رسائل میرزا آقاخان، طالبوف، ملکم خان و کتاب حاجی بابای اصفهانی مشغول شد. همچنین زیر نظر دوست پدرش مدتی را در [[تهران]] به رونویسی رسائل گذراند. در همین دوره با هنر نمایشنامهنویسی و نیز خرید و فروش کتاب آشنا شد. در بازگشت به کرمان «کتابخانهی کرمان» را افتتاح کرد که به پاتوقی برای اهالی اندیشه تبدیل گشت. | |
| − | + | عبدالحسین صنعتیزاده سرانجام در سال ۱۳۵۲ شمسی در پاریس درگذشت. | |
| − | عبدالحسین | ||
| − | == | + | ==آثار و تألیفات== |
| − | + | صنعتىزاده را پدر رمانهاى تاریخى [[ایران]] نامیده اند. وی از جوانى علاقه به داستان نویسى داشت. او نویسندهای پر کار در اقسام گوناگون از جمله کتابهای علمی ـ داستانی به شمار میرفت. زبان او ساده، روشن و خالی از حشو و زوائد و آرایههای نثر نویسی پیشین است. در حدود پانزده سالگی -۱۲۹۰ ش- نخستین رمان تاریخى خود به نام «دامگستران یا انتقامخواهان مزدک» را نوشت. | |
| − | + | از دیگر آثار او عبارتند از: | |
| − | از | ||
| − | *سلحشور (۱۳۰۳) | + | *سلحشور (۱۳۰۳ ش) |
| − | *مجمع دیوانگان (۱۳۰۳) | + | *مجمع دیوانگان (۱۳۰۳ ش)؛ مهمترین کتاب اوست که نخستین اثر «آرمانشهر» ادبیات فارسی به شمار میرود. |
| − | * | + | *داستان مانی نقاش (۱۳۰۵ ش) |
| − | *رستم در قرن بیست و دوم (۱۳۱۳) | + | *رستم در قرن بیست و دوم (۱۳۱۳ ش) |
| − | * | + | *عالَم ابدی (۱۳۱۷ ش) |
| − | * | + | *سیاهپوشان یا داستان [[ابومسلم خراسانى|ابومسلم]] (۱۳۲۳ ش) |
| − | *فرشته صلح یا فتانه اصفهانی (۱۳۳۱) | + | *فرشته صلح یا فتانه اصفهانی (۱۳۳۱ ش) |
| − | * | + | *نادر، فاتح دهلی (۱۳۳۶ ش) |
| − | *روزگاری که گذشت (۱۳۴۶) | + | *روزگاری که گذشت (۱۳۴۶ ش). |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| − | [[رده: | + | *[[اثرآفرینان]]، [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، ج۴، ص۵۸. |
| + | *"صنعتیزاده كرمانی، عبدالحسين"، دانشنامه ایران. | ||
| + | [[رده:کتابشناسان]][[رده:ادیبان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۴۰
«عبدالحسین صنعتیزاده کرمانی» (۱۲۷۴-۱۳۵۲ ش)، نویسندهای پر کار و شناخته شده در زمینه داستانهای تاریخی است و از او با عنوان پدر رُمان تاریخی ایران نام میبرند.
 | |
| نام کامل | عبدالحسین صنعتیزاده کرمانی |
| زادروز | ۱۲۷۴ شمسی |
| زادگاه | کرمان |
| وفات | ۱۳۵۲ شمسی |
| مدفن | پاریس |
|
| |
|
| |
| آثار |
مجمع دیوانگان، دامگستران، سلحشور، عالم ابدی، سیاهپوشان،... |
زندگینامه
عبدالحسین صنعتیزاده در سال ۱۲۷۴ ش. در کرمان به دنیا آمد. پدرش علیاکبر صنعتی از فعالان ضد استبداد و مصلحان اجتماعی کرمان در اواخر قاجار بود. او برای فرار از پیگرد نظام از کرمان به استانبول رفت. در آنجا با سید جمال الدین اسدآبادی طرح دوستی ریخت و مأموریت یافت که پس از بازگشت به ایران مخفیانه به پخش نشریات انقلابی پردازد. به دلیل ناشنوا بودن حاج علیاکبر، عبدالحسین صنعتیزاده از خردسالی واسطه مکالمات پدرش بوده است و از این طریق با حلقههای مخفی مبارزین ضد استبداد و همچنین اقلیتهای مبارز مذهبی آشنا گردید.
صنعتیزاده تحصیلات رسمی را دنبال نکرد و در بازار مشغول به کار گردید. با این حال از نوجوانی به خواندن رسائل میرزا آقاخان، طالبوف، ملکم خان و کتاب حاجی بابای اصفهانی مشغول شد. همچنین زیر نظر دوست پدرش مدتی را در تهران به رونویسی رسائل گذراند. در همین دوره با هنر نمایشنامهنویسی و نیز خرید و فروش کتاب آشنا شد. در بازگشت به کرمان «کتابخانهی کرمان» را افتتاح کرد که به پاتوقی برای اهالی اندیشه تبدیل گشت.
عبدالحسین صنعتیزاده سرانجام در سال ۱۳۵۲ شمسی در پاریس درگذشت.
آثار و تألیفات
صنعتىزاده را پدر رمانهاى تاریخى ایران نامیده اند. وی از جوانى علاقه به داستان نویسى داشت. او نویسندهای پر کار در اقسام گوناگون از جمله کتابهای علمی ـ داستانی به شمار میرفت. زبان او ساده، روشن و خالی از حشو و زوائد و آرایههای نثر نویسی پیشین است. در حدود پانزده سالگی -۱۲۹۰ ش- نخستین رمان تاریخى خود به نام «دامگستران یا انتقامخواهان مزدک» را نوشت.
از دیگر آثار او عبارتند از:
- سلحشور (۱۳۰۳ ش)
- مجمع دیوانگان (۱۳۰۳ ش)؛ مهمترین کتاب اوست که نخستین اثر «آرمانشهر» ادبیات فارسی به شمار میرود.
- داستان مانی نقاش (۱۳۰۵ ش)
- رستم در قرن بیست و دوم (۱۳۱۳ ش)
- عالَم ابدی (۱۳۱۷ ش)
- سیاهپوشان یا داستان ابومسلم (۱۳۲۳ ش)
- فرشته صلح یا فتانه اصفهانی (۱۳۳۱ ش)
- نادر، فاتح دهلی (۱۳۳۶ ش)
- روزگاری که گذشت (۱۳۴۶ ش).
منابع
- اثرآفرینان، انجمن مفاخر فرهنگی، ج۴، ص۵۸.
- "صنعتیزاده كرمانی، عبدالحسين"، دانشنامه ایران.
