فرقه حسنیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «فرقه حسنیه پيروان حسن مثنى اين گروه پس از امامت امام على علیه السلام و...» ایجاد کرد)
 
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
[[فرقه حسنیه]] پيروان [[حسن مثنى]] اين گروه پس از امامت [[امام على]] علیه السلام و [[امام حسن]] علیه السلام [[حسن مثنى]] را بنابر وصيت [[امام حسن مجتبى]] علیه السلام امام مي دانستند و او را ضامن آل محمد صلی الله علیه و آله مي شناختند، بعد از او پسر وى عبدالله بن حسن را به عنوان امام قبول داشتند كه وى با [[امام صادق]] علیه السلام مناقشاتى هم داشته است و پس از او محمد ملقب به نفس زكيه را به امامت برگزيدند. <ref>(تحفة اثنى عشرية، 15)</ref> اين گروه را [[نفسيه]] نيز مي نامند و اعتقاد به غيبت نفس زكيه دارند.
+
'''«فرقه حَسنیه»''' [[فرقه|فرقه‌ای]] از [[شیعه|شیعیان]] هستند که پس از [[امام على]] علیه السلام و [[امام حسن|امام حسن مجتبى]] علیه السلام، فرزندش [[حسن مثنی|حسن مُثنّى]] را [[امام]] می‌دانستند و او را ضامن آل محمد صلی الله علیه وآله می‌شناختند.
 +
 
 +
اين گروه بعد از حسن مثنّی، پسر وى عبدالله بن حسن -معروف به [[عبدالله محض]]- را به عنوان امام قبول داشتند كه وى با [[امام صادق]] علیه السلام مناقشاتى هم داشته است؛ و پس از او «[[محمد بن عبدالله نفس زکیه|محمد بن عبدالله]]» ملقب به «نفس زكيّه» را به [[امامت]] برگزيدند.<ref>تحفة اثنى عشرية، عبدالعزيز دهلوی، ص۱۵.</ref> اين فرقه را «نَفسيه» نيز می‌نامند، چرا که اعتقاد به غيبت نفس زكيّه دارند.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
*دائرة المعارف تشیع، مدخل "فرق شیعه" از على رفيعى
+
 
 +
*دائرةالمعارف تشیع، مدخل "فرق شیعه"، على رفيعى، ج۱۲.
 +
 
 +
[[رده:فرقه های انحرافی در اسلام]][[رده:انشعابات شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۰

«فرقه حَسنیه» فرقه‌ای از شیعیان هستند که پس از امام على علیه السلام و امام حسن مجتبى علیه السلام، فرزندش حسن مُثنّى را امام می‌دانستند و او را ضامن آل محمد صلی الله علیه وآله می‌شناختند.

اين گروه بعد از حسن مثنّی، پسر وى عبدالله بن حسن -معروف به عبدالله محض- را به عنوان امام قبول داشتند كه وى با امام صادق علیه السلام مناقشاتى هم داشته است؛ و پس از او «محمد بن عبدالله» ملقب به «نفس زكيّه» را به امامت برگزيدند.[۱] اين فرقه را «نَفسيه» نيز می‌نامند، چرا که اعتقاد به غيبت نفس زكيّه دارند.

پانویس

  1. تحفة اثنى عشرية، عبدالعزيز دهلوی، ص۱۵.

منابع

  • دائرةالمعارف تشیع، مدخل "فرق شیعه"، على رفيعى، ج۱۲.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه