لات: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ معارف و معاریف}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} نام بتى ...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}} | ||
| − | |||
| − | نام | + | «لات» نام بُتى است که [[قبیله ثقیف]] در دوره [[جاهلیت]] آن را می پرستیدهاند و در [[قرآن کریم]] به آن اشاره شده است: {{متن قرآن|«أفرأیتُم اللّاتَ والعُزّى...»}}. ([[سوره نجم]]، ۲) |
| − | + | [[شیخ طبرسی]] در «[[مجمع البیان (کتاب)|مجمع البیان]]» در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] این [[آیه]] می گوید: بنا به قولى مردم جاهلیت بتهاى لات و [[عزّی|عُزّى]] را دختران خدا می پنداشتند و از این رو نام یکى را «لات» (مؤنث الله) و دیگرى را «عزّی» (مؤنث اعزّ) نهادند. | |
| − | |||
| − | + | ابن کلبى در کتاب «الأصنام» آورده که «لات» سنگى مکعب بود در [[طائف]] که بنى عتاب بن مالک نگهبان آن بوده و بتخانه اى بر آن بنا کرده بودند؛ [[قریش]] و تمام عرب آن را تعظیم می نمودند و بدان مناسبت فرزندان خویش را «زید لات» و «تیم لات» نام می نهادند. | |
| − | + | این صنم همچنان برپا بود تا این که طایفه ثقیف [[اسلام]] آوردند؛ پس [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلی الله علیه وآله [[مغیرة بن شعبه]] را فرمود تا آن را منهدم نمود و به آتش کشید. | |
| + | ==منابع== | ||
| + | *[[فرهنگ معارف و معاریف]]، سيد مصطفى حسينى دشتى. | ||
| + | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
[[رده:دوران جاهلیت]] | [[رده:دوران جاهلیت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۱۵
«لات» نام بُتى است که قبیله ثقیف در دوره جاهلیت آن را می پرستیدهاند و در قرآن کریم به آن اشاره شده است: «أفرأیتُم اللّاتَ والعُزّى...». (سوره نجم، ۲)
شیخ طبرسی در «مجمع البیان» در تفسیر این آیه می گوید: بنا به قولى مردم جاهلیت بتهاى لات و عُزّى را دختران خدا می پنداشتند و از این رو نام یکى را «لات» (مؤنث الله) و دیگرى را «عزّی» (مؤنث اعزّ) نهادند.
ابن کلبى در کتاب «الأصنام» آورده که «لات» سنگى مکعب بود در طائف که بنى عتاب بن مالک نگهبان آن بوده و بتخانه اى بر آن بنا کرده بودند؛ قریش و تمام عرب آن را تعظیم می نمودند و بدان مناسبت فرزندان خویش را «زید لات» و «تیم لات» نام می نهادند.
این صنم همچنان برپا بود تا این که طایفه ثقیف اسلام آوردند؛ پس رسول خدا صلی الله علیه وآله مغیرة بن شعبه را فرمود تا آن را منهدم نمود و به آتش کشید.
منابع
- فرهنگ معارف و معاریف، سيد مصطفى حسينى دشتى.
