منابع و پی نوشتهای متوسط
رعایت ادبیات دانشنامه ای متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

آیات بلاغی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (پروژه4: اولویت بندی و رتبه بندی)
جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيات بـلاغی را به آیات بلاغی منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}}
 
{{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}}
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
آيات بلاغی در جهان تشيع عبارتند از:
+
آیات بلاغی در جهان [[تشیع]] عبارتند از:
  
#استاد متبحر، فقيه و دانشمند مرحوم شيخ محمد علی بلاغی متوفای آخر قرن دهم.
+
*استاد متبحر، فقیه و دانشمند، شیخ محمدعلی بلاغی، متوفای آخر قرن دهم هجری.
#فرزند زاده وی مرحوم شيخ حسن (فرزند شيخ عباس بن محمد علی) یکی از بزرگان علمای شيعه در اوايل قرن دوازدهم (صاحب تنقيح المقال در علم رجال) بود.
+
*فرزندزاده وی مرحوم شیخ حسن (فرزند شیخ عباس بن محمد علی) یکی از بزرگان علمای شیعه در اوایل قرن دوازدهم) بود.
#شيخ حسن مذکور فرزندی به نام شيخ عباس بلاغی صاحب بغيه را به جهان تشيع تحويل داد. معظم له از علمای بزرگ اواخر قرن دوازدهم است که بعد از فوتش شيخ محمد علی و شيخ طالب وارث علوم پدر گرديدند.
+
*شیخ حسن مذکور فرزندی به نام شیخ عباس بلاغی صاحب بغیه را به جهان تشیع تحویل داد. معظم له از علمای بزرگ اواخر قرن دوازدهم است که بعد از فوتش شیخ محمدعلی و شیخ طالب وارث علوم پدر گردیدند.
#یکی از بزرگترين علمای شيعه در قرن چهاردهم، شيخ محمد جواد بلاغی عليه الرحمه است (محمد جواد فرزند حجة الاسلام شيخ حسن بن شيخ طالب بود). معظم له در بين آيات بلاغی فقيهی متبحر، عالمی زاهد، حکيمی کامل، استادی ماهر و نويسنده ای توانا و جامعتر بود. شيخ محمد جواد از شاگردان آخوند خراسانی، مجاهد شيرازی و شيخ محمد طه است که خود باعث افتخار اسلام و عالم تشيع گرديد و آثاری ارزنده مانند: بلاغ المبين در اثبات صانع، انوار الهدی در رد ماديين، نصايح الهدی در رد وهابيه، الهدی الی دين المصطفی در رد نصاری که تماما از کتب سودمندند به رشته تحرير برده است. آيت الله بلاغی رسائلی در فروع و کتابهائی به نام: اعاجيب و اکاذيب و مصابيح نيز دارد که اغلب اينها ضمن تجديد چاپ در سراسر جهان، آسيا و اروپا (در دنيای اسلام و مسيحيت) منتشر گرديد. وی یکی از اساتيد بزرگ و نويسندگان معروف قرن اخير بود. او را از پايه گذاران علم کلام نوين در جامعه روحانيت می دانند.
+
*یکی از بزرگترین علمای شیعه در قرن چهاردهم، [[محمدجواد بلاغی|شیخ محمدجواد بلاغی]] علیه الرحمه است (محمدجواد فرزند حجة الاسلام شیخ حسن بن شیخ طالب بود). معظم له در بین آیات بلاغی فقیهی متبحر، عالمی زاهد، حکیمی کامل، استادی ماهر و نویسنده ای توانا و جامعتر بود. شیخ محمدجواد از شاگردان [[آخوند خراسانی]]، [[میرزا محمدتقی شیرازی]] و [[شیخ محمدطه نجف|شیخ محمد طه]] است که خود باعث افتخار اسلام و عالم تشیع گردید و آثاری ارزنده مانند: [[آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن (کتاب)|آلاء الرحمن فى تفسیر القرآن]]، بلاغ المبین در اثبات صانع، انوار الهدی در رد مادیین، نصایح الهدی در رد [[وهابیت|وهابیه]]، الهدی الی دین المصطفی در رد نصاری که تماما از کتب سودمندند به رشته تحریر برده است. آیت الله بلاغی رسائلی در فروع و کتابهائی به نام: اعاجیب و اکاذیب و مصابیح نیز دارد که اغلب اینها ضمن تجدید چاپ در سراسر جهان، آسیا و اروپا (در دنیای [[اسلام]] و [[مسیحیت|مسیحیت]]) منتشر گردید. وی یکی از اساتید بزرگ و نویسندگان معروف قرن اخیر بود. او را از پایه گذاران علم [[کلام]] نوین در جامعه روحانیت می دانند. مرحوم [[حاج شیخ عباس قمی|محدث قمی]] معاصر او می نویسد: شیخ محمدجواد بلاغی دانشمندی متقی و پرهیزکار بود. او مردی ضعیف و لاغر اندام بود که نیروی خود را تدریس و تألیف و امور مختلف مردم و وظایف واجب و مستحب صرف می نمود. در اواخر عمر سرگرم نوشتن تفسیری بر [[قرآن|قرآن مجید]] بود که اجل مهلتش نداد، و در شب دوشنبه ۲۲ [[شعبان]] سال ۱۳۵۲ در [[نجف]] اشرف وفات نمود.
  
مرحوم محدث قمی معاصر او می نويسد: شيخ محمد جواد بلاغی دانشمندی متقی و پرهيزکار بود. او مردی ضعيف و لاغر اندام بود که نيروی خود را تدريس و تأليف و امور مختلف مردم و وظايف واجب و مستحب صرف می نمود. در اواخر عمر سرگرم نوشتن تفسيری بر قرآن مجيد بود که اجل مهلتش نداد، و در شب دوشنبه 22 شعبان سال 1352 در نجف اشرف وفات نمود.
+
در خاتمه بلاغیون در جهان اسلام و [[تشیع]] از دودمان شیخ محمدعلی متوفای ۱۰۰۰ تا به امروز خیلی زیادند و اغلب از علمای بزرگ و پرچمداران جهان تشیع بوده و هستند.
 
+
==منابع==
در خاتمه بلاغيون در جهان اسلام و تشيع از دودمان شيخ محمد علی متوفای 1000 تا به امروز خيلی زيادند و اغلب از علمای بزرگ و پرچمداران جهان تشيع بوده و هستند.  
+
* سايت شعائر
 
 
== منابع ==
 
سايت شعائر
 
 
{{سنجش کیفی
 
{{سنجش کیفی
 
|سنجش=شده
 
|سنجش=شده
سطر ۲۷: سطر ۲۴:
 
|رده= دارد
 
|رده= دارد
 
}}
 
}}
 
+
[[رده:علمای قرن چهاردهم]][[رده:علماء شیعه]]
[[رده:علمای قرن چهاردهم]]
 
 
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]
 
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۲

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

آیات بلاغی در جهان تشیع عبارتند از:

  • استاد متبحر، فقیه و دانشمند، شیخ محمدعلی بلاغی، متوفای آخر قرن دهم هجری.
  • فرزندزاده وی مرحوم شیخ حسن (فرزند شیخ عباس بن محمد علی) یکی از بزرگان علمای شیعه در اوایل قرن دوازدهم) بود.
  • شیخ حسن مذکور فرزندی به نام شیخ عباس بلاغی صاحب بغیه را به جهان تشیع تحویل داد. معظم له از علمای بزرگ اواخر قرن دوازدهم است که بعد از فوتش شیخ محمدعلی و شیخ طالب وارث علوم پدر گردیدند.
  • یکی از بزرگترین علمای شیعه در قرن چهاردهم، شیخ محمدجواد بلاغی علیه الرحمه است (محمدجواد فرزند حجة الاسلام شیخ حسن بن شیخ طالب بود). معظم له در بین آیات بلاغی فقیهی متبحر، عالمی زاهد، حکیمی کامل، استادی ماهر و نویسنده ای توانا و جامعتر بود. شیخ محمدجواد از شاگردان آخوند خراسانی، میرزا محمدتقی شیرازی و شیخ محمد طه است که خود باعث افتخار اسلام و عالم تشیع گردید و آثاری ارزنده مانند: آلاء الرحمن فى تفسیر القرآن، بلاغ المبین در اثبات صانع، انوار الهدی در رد مادیین، نصایح الهدی در رد وهابیه، الهدی الی دین المصطفی در رد نصاری که تماما از کتب سودمندند به رشته تحریر برده است. آیت الله بلاغی رسائلی در فروع و کتابهائی به نام: اعاجیب و اکاذیب و مصابیح نیز دارد که اغلب اینها ضمن تجدید چاپ در سراسر جهان، آسیا و اروپا (در دنیای اسلام و مسیحیت) منتشر گردید. وی یکی از اساتید بزرگ و نویسندگان معروف قرن اخیر بود. او را از پایه گذاران علم کلام نوین در جامعه روحانیت می دانند. مرحوم محدث قمی معاصر او می نویسد: شیخ محمدجواد بلاغی دانشمندی متقی و پرهیزکار بود. او مردی ضعیف و لاغر اندام بود که نیروی خود را تدریس و تألیف و امور مختلف مردم و وظایف واجب و مستحب صرف می نمود. در اواخر عمر سرگرم نوشتن تفسیری بر قرآن مجید بود که اجل مهلتش نداد، و در شب دوشنبه ۲۲ شعبان سال ۱۳۵۲ در نجف اشرف وفات نمود.

در خاتمه بلاغیون در جهان اسلام و تشیع از دودمان شیخ محمدعلی متوفای ۱۰۰۰ تا به امروز خیلی زیادند و اغلب از علمای بزرگ و پرچمداران جهان تشیع بوده و هستند.

منابع

  • سايت شعائر