الساعة: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(انتقال به رده اخص)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 +
«ساعة» در لغت به جزئى از زمان<ref>مفردات، ص۴۳۴، «ساعة».</ref> یا بخشی از اجزاى شبانه روز گفته مى‌شود؛<ref>لسان‌العرب، ج‌۶، ص‌۴۳۱، «سعى».</ref> و «السّاعَة» در اصطلاح [[قرآن|قرآنی]]، نامِ زمانى است که انسانها [از [[قبر|قبرها]]] برمى خیزند و [[قیامت]] برپا مى شود. در قرآن کریم هر جا که این واژه آمده، مقصود زمانِ برپایى قیامت است.<ref>لسان العرب، ج۶، ص۴۳۱-۴۳۲، «سوع»؛ التبیان، ج‌۹، ص‌۲۹۹؛ مجمع‌البیان، ج‌۹، ص‌۱۵۴.</ref> چنانکه می فرماید: {{متن قرآن|«اِنَّ زَلزَلَةَ السّاعَةِ شَىءٌ عَظیم * یومَ تَرَونَها تَذهَلُ کلُّ مُرضِعَة عَمّا اَرضَعَت وتَضَعُ کلُّ ذاتِ حَمل حَملَها وتَرَى النّاسَ سُکارى وما هُم بِسُکارى ولکنَّ عَذابَ اللّهِ شَدید»}} ([[سوره حج]]/ ۲۲،۱‌ـ‌۲).
  
ساعت، جزئى از زمان است.<ref>مفردات، ص434، «ساعة».</ref> «الساعة»، نامِ زمانى است كه انسانها [از قبرها] برمى خيزند و قيامت برپا مى شود. در قرآن هر جا كه اين واژه آمده، مقصود زمانِ برپايى قيامت است.<ref>لسان العرب، ج6، ص431-432، «سوع».</ref>
+
همچنین در آیه {{متن قرآن|«اِقتَرَبَتِ السّاعَةُ وانشَقَّ القَمَر»}} ([[سوره قمر]]/۵۴، ۱)، بخش نخست [[آیه]] به گفته مفسران، به نزدیک شدن قیامت اشاره دارد.
 +
 
 +
تعبیر «[[اَشراط الساعه|اَشْراطُ السّاعة]]» نیز بر اساس آیه{{متن قرآن|«فَقَد جاءَ اَشراطُها»}} ([[سوره محمد]]/۴۷،۱۸)، نشانه‌هایى است که پیش از قیامت یا در آستانه ظهور قیامت، واقع مى‌شوند.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* فرهنگ قرآن، جلد 15، صفحه 489.
+
 
 +
*فرهنگ قرآن، ج۱۵، ص۴۸۹.
 +
*"اشراط الساعه"، [[دائرة المعارف قرآن کریم (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، على نصیرى، ج۳، ص۳۴۵-۳۵۴.
  
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:قیامت]]
 
[[رده:قیامت]]

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۳

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

«ساعة» در لغت به جزئى از زمان[۱] یا بخشی از اجزاى شبانه روز گفته مى‌شود؛[۲] و «السّاعَة» در اصطلاح قرآنی، نامِ زمانى است که انسانها [از قبرها] برمى خیزند و قیامت برپا مى شود. در قرآن کریم هر جا که این واژه آمده، مقصود زمانِ برپایى قیامت است.[۳] چنانکه می فرماید: «اِنَّ زَلزَلَةَ السّاعَةِ شَىءٌ عَظیم * یومَ تَرَونَها تَذهَلُ کلُّ مُرضِعَة عَمّا اَرضَعَت وتَضَعُ کلُّ ذاتِ حَمل حَملَها وتَرَى النّاسَ سُکارى وما هُم بِسُکارى ولکنَّ عَذابَ اللّهِ شَدید» (سوره حج/ ۲۲،۱‌ـ‌۲).

همچنین در آیه «اِقتَرَبَتِ السّاعَةُ وانشَقَّ القَمَر» (سوره قمر/۵۴، ۱)، بخش نخست آیه به گفته مفسران، به نزدیک شدن قیامت اشاره دارد.

تعبیر «اَشْراطُ السّاعة» نیز بر اساس آیه«فَقَد جاءَ اَشراطُها» (سوره محمد/۴۷،۱۸)، نشانه‌هایى است که پیش از قیامت یا در آستانه ظهور قیامت، واقع مى‌شوند.

پانویس

  1. مفردات، ص۴۳۴، «ساعة».
  2. لسان‌العرب، ج‌۶، ص‌۴۳۱، «سعى».
  3. لسان العرب، ج۶، ص۴۳۱-۴۳۲، «سوع»؛ التبیان، ج‌۹، ص‌۲۹۹؛ مجمع‌البیان، ج‌۹، ص‌۱۵۴.

منابع