مناقب الطاهرین (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « بندانگشتی|مناقب الطاهرین '''مناقب الطاهرين'''، اثر طبرسی،...» ایجاد کرد)
 
جز (مهدی موسوی صفحهٔ مناقب الطاهرين (کتاب) را به مناقب الطاهرین (کتاب) منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[پرونده:Ketab446.jpg|بندانگشتی|مناقب الطاهرین]]
 
[[پرونده:Ketab446.jpg|بندانگشتی|مناقب الطاهرین]]
  
 +
'''«مناقب الطاهرین»'''، اثر [[عمادالدین طبری|عمادالدین حسن بن على طبرى (طبرسى)]]، عالم [[شیعه|شیعى]] قرن هفتم هجرى، درباره [[امامت]] و زندگى [[چهارده معصوم]](ع) به زبان فارسى است.
  
 +
== موضوع و محتوای کتاب ==
 +
محقق درباره موضوع کتاب، مى‌گوید: موضوع کتاب، زندگانى و اثبات امامت و [[ولایت]] چهارده معصوم است و بخش عمده آن به نقل [[معجزه|معجزات]] اختصاص دارد و شاید بتوان گفت که ترجمه همه کتاب [[الثاقب فی المناقب]] نوشته [[ابن حمزه طوسی|ابن حمزه طوسى]] (سده ۶ ق) در این اثر آمده است.<ref>مقدمه محقق، ج۱، ص۹</ref>
  
'''مناقب الطاهرين'''، اثر [[طبرسی، حسن بن علی|عمادالدين حسن بن على طبرى (طبرسى)]]، عالم شيعى قرن هفتم هجرى، درباره امامت و زندگى چهارده معصوم(ع) به زبان فارسى است.
+
در کتاب حاضر، فصل‌بندى و عنوان‌گذارى خاصى وجود ندارد، مگر آنکه مؤلف هر باب را به یک [[معصوم]] اختصاص داده و ذیل آن فصل‌هایى را آورده و عناوینى را به زبان عربى به این فصل‌ها داده است. بسیارى از فصل‌ها هم بدون عنوان است. مؤلف از عبارات عربى در کتاب بسیار استفاده کرده و آنها را به فارسى برنگردانده است. متن فارسى هم مربوط به دوره‌اى است که هنوز کلمات فارسى و عربى کاملا به‌هم‌آمیخته بوده و گاه فهم عبارت را مشکل مى‌سازد. ضمن اینکه گاه عبارات فارسى مؤلف نیز واضح و گویا نیست و به‌سختى مى‌توان منظور او را فهم کرد.
  
محقق درباره موضوع كتاب، مى‌گويد: موضوع كتاب، زندگانى و اثبات امامت و ولايت چهارده معصوم است و بخش عمده آن به نقل معجزات اختصاص دارد و شايد بتوان گفت كه ترجمه همه كتاب [[الثاقب في المناقب]] نوشته [[ابن حمزه، محمد بن علی|ابن حمزه طوسى]] (سده 6ق) در اين اثر آمده است<ref>مقدمه محقق، ج1، ص9</ref>
+
در این کتاب، مطالب زیادى از [[مناقب]] و معجزات [[ائمه اطهار|ائمه]] نقل شده و گاه به افراط کشیده شده و مطالبى که در منابع معتبر دیده نمى‌شود، نقل شده است؛ چنان‌که این مطالب در کتب دیگر مؤلف نیز به چشم مى‌خورد و مقتضاى آن دوران بوده که [[تشیع]] تازه رو به گسترش نهاده و فضاى مناسبى براى بیان معارف خود مى‌دیده است.
  
در كتاب حاضر، فصل‌بندى و عنوان‌گذارى خاصى وجود ندارد، مگر آنكه مؤلف هر باب را به يك معصوم اختصاص داده و ذيل آن فصل‌هايى را آورده و عناوينى را به زبان عربى به اين فصل‌ها داده است. بسيارى از فصل‌ها هم بدون عنوان است. مؤلف از عبارات عربى در كتاب بسيار استفاده كرده و آنها را به فارسى برنگردانده است. متن فارسى هم مربوط به دوره‌اى است كه هنوز كلمات فارسى و عربى كاملا به‌هم‌آميخته بوده و گاه فهم عبارت را مشكل مى‌سازد. ضمن اينكه گاه عبارات فارسى مؤلف نيز واضح و گويا نيست و به‌سختى مى‌توان منظور او را فهم كرد.
+
کتاب در دو جلد منتشر شده است. جلد نخست، تا پایان زندگى [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع) است و جلد دوم به امام دوم تا دوازدهم مى‌پردازد. در ابتداى جلد دوم، کلیاتى درباره مناقب ائمه آمده است.
  
در اين كتاب، مطالب زيادى از مناقب و معجزات ائمه نقل شده و گاه به افراط كشيده شده و مطالبى كه در منابع معتبر ديده نمى‌شود، نقل شده است؛ چنان‌كه اين مطالب در كتب ديگر مؤلف نيز به چشم مى‌خورد و مقتضاى آن دوران بوده كه تشيع تازه رو به گسترش نهاده و فضاى مناسبى براى بيان معارف خود مى‌ديده است.
+
یکى از کرامات [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه]](س) چنین نقل شده است: [[اسامة بن ‌زيد|اسامة بن زید]] گوید: [[پیامبر اسلام|رسول]](ص) مرا به طلب [[امام علی علیه السلام|على]](ع) بفرستاد. على را یافتم در [[سجده]] خداى تعالى به تضرع و ابتهال و فاطمه را یافتم بر دست راست تکیه کرده و روى را پوشیده به جلبابى از پشم شتر و آسیا مى‌گردید و دو دست که وصف آن نتوان کرد، یکى آسیا مى‌گردانید و دیگرى غله در دهان آسیا مى‌انداخت.
  
كتاب در دو جلد منتشر شده است. جلد نخست، تا پايان زندگى [[امام على(ع)]] است و جلد دوم به امام دوم تا دوازدهم مى‌پردازد. در ابتداى جلد دوم، كلياتى درباره مناقب ائمه آمده است.
+
اسامه گوید: من خرّم به خدمت رسول(ص) آمدم و حال بگفتم. رسول(ص) گفت: خداى تعالى بدان سجده على(ع) هفتاد مغفرت به وى داد؛ یکى از گناه وى مقدم و مؤخر و باقى مدخر است براى شیعه وى و خداى تعالى شدت و مکابدت فاطمه(ع) بدید در شب و روز، دو حورى از بهشت بفرستاد تا مدد وى دهند و ایشان به طرفة العین به زمین آیند. پس گفت: یا اسامه تو را براى آن فرستادم تا تو آن حال مشاهده کنى و به امت من رسانى.<ref>متن کتاب، ج۱، ص۲۹۶</ref>
  
يكى از كرامات حضرت فاطمه(س) چنين نقل شده است:
+
== پانويس ==
 
 
اسامة بن زيد گويد: رسول(ص) مرا به طلب على(ع) بفرستاد. على را يافتم در سجده خداى تعالى به تضرع و ابتهال و فاطمه را يافتم بر دست راست تكيه كرده و روى را پوشيده به جلبابى از پشم شتر و آسيا مى‌گرديد و دو دست كه وصف آن نتوان كرد، يكى آسيا مى‌گردانيد و ديگرى غله در دهان آسيا مى‌انداخت.
 
 
 
اسامه گويد: من خرّم به خدمت رسول(ص) آمدم و حال بگفتم. رسول(ص) گفت: خداى تعالى بدان سجده على(ع) هفتاد مغفرت به وى داد؛ يكى از گناه وى مقدم و مؤخر و باقى مدخر است براى شيعه وى و خداى تعالى شدت و مكابدت فاطمه(ع) بديد در شب و روز، دو حورى از بهشت بفرستاد تا مدد وى دهند و ايشان به طرفة العين به زمين آيند. پس گفت: يا اسامه تو را براى آن فرستادم تا تو آن حال مشاهده كنى و به امت من رسانى<ref>متن كتاب، ج1، ص296</ref>
 
 
 
 
 
==پانويس ==
 
 
<references />
 
<references />
 
+
==منبع==
== منابع مقاله ==
 
 
 
مقدمه و متن كتاب.
 
 
 
 
 
==منبع ==
 
 
ویکی نور
 
ویکی نور

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۸

مناقب الطاهرین

«مناقب الطاهرین»، اثر عمادالدین حسن بن على طبرى (طبرسى)، عالم شیعى قرن هفتم هجرى، درباره امامت و زندگى چهارده معصوم(ع) به زبان فارسى است.

موضوع و محتوای کتاب

محقق درباره موضوع کتاب، مى‌گوید: موضوع کتاب، زندگانى و اثبات امامت و ولایت چهارده معصوم است و بخش عمده آن به نقل معجزات اختصاص دارد و شاید بتوان گفت که ترجمه همه کتاب الثاقب فی المناقب نوشته ابن حمزه طوسى (سده ۶ ق) در این اثر آمده است.[۱]

در کتاب حاضر، فصل‌بندى و عنوان‌گذارى خاصى وجود ندارد، مگر آنکه مؤلف هر باب را به یک معصوم اختصاص داده و ذیل آن فصل‌هایى را آورده و عناوینى را به زبان عربى به این فصل‌ها داده است. بسیارى از فصل‌ها هم بدون عنوان است. مؤلف از عبارات عربى در کتاب بسیار استفاده کرده و آنها را به فارسى برنگردانده است. متن فارسى هم مربوط به دوره‌اى است که هنوز کلمات فارسى و عربى کاملا به‌هم‌آمیخته بوده و گاه فهم عبارت را مشکل مى‌سازد. ضمن اینکه گاه عبارات فارسى مؤلف نیز واضح و گویا نیست و به‌سختى مى‌توان منظور او را فهم کرد.

در این کتاب، مطالب زیادى از مناقب و معجزات ائمه نقل شده و گاه به افراط کشیده شده و مطالبى که در منابع معتبر دیده نمى‌شود، نقل شده است؛ چنان‌که این مطالب در کتب دیگر مؤلف نیز به چشم مى‌خورد و مقتضاى آن دوران بوده که تشیع تازه رو به گسترش نهاده و فضاى مناسبى براى بیان معارف خود مى‌دیده است.

کتاب در دو جلد منتشر شده است. جلد نخست، تا پایان زندگى امام على(ع) است و جلد دوم به امام دوم تا دوازدهم مى‌پردازد. در ابتداى جلد دوم، کلیاتى درباره مناقب ائمه آمده است.

یکى از کرامات حضرت فاطمه(س) چنین نقل شده است: اسامة بن زید گوید: رسول(ص) مرا به طلب على(ع) بفرستاد. على را یافتم در سجده خداى تعالى به تضرع و ابتهال و فاطمه را یافتم بر دست راست تکیه کرده و روى را پوشیده به جلبابى از پشم شتر و آسیا مى‌گردید و دو دست که وصف آن نتوان کرد، یکى آسیا مى‌گردانید و دیگرى غله در دهان آسیا مى‌انداخت.

اسامه گوید: من خرّم به خدمت رسول(ص) آمدم و حال بگفتم. رسول(ص) گفت: خداى تعالى بدان سجده على(ع) هفتاد مغفرت به وى داد؛ یکى از گناه وى مقدم و مؤخر و باقى مدخر است براى شیعه وى و خداى تعالى شدت و مکابدت فاطمه(ع) بدید در شب و روز، دو حورى از بهشت بفرستاد تا مدد وى دهند و ایشان به طرفة العین به زمین آیند. پس گفت: یا اسامه تو را براى آن فرستادم تا تو آن حال مشاهده کنى و به امت من رسانى.[۲]

پانويس

  1. مقدمه محقق، ج۱، ص۹
  2. متن کتاب، ج۱، ص۲۹۶

منبع

ویکی نور