اثل: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | در [[سوره سباء]] | + | «اَثْل» از واژگان [[قرآن|قرآنی]] و به معنى درخت گَز است. در آیه ۱۶ [[سوره سباء]] می فرماید: {{متن قرآن|«... وَبَدَّلْنَاهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ...»}}؛ و ما آن دو باغ پر حاصلشتان را به دو باغی تبدیل کردیم که دارای میوه هایی تلخ و درخت شوره گز بودند. |
| − | + | صاحب کتاب «برهان قاطع» ذیل «اثل» می نویسد: نوعى از درخت گَز را گویند و در ذیل «گز» گوید: گز درختى است که بیشتر در کناره‌هاى آب و رودخانه روید و آن را به عربى «طرفاء» گویند. در کتب لغت عرب گفته‌اند اثل درخت طرفاء و یا نوعى از آن است. | |
| − | + | [[خلیل بن احمد فراهیدی]] در معنای «اثل» می گوید: «شجر یشبه الطرفاء، إلا أنه أعظم منها و أجود منها عودا، تصنع منه الأقداح الصفر الجیاد».<ref>کتاب العین، خلیل بن احمد فراهیدی، ذیل واژه «اثل».</ref> اثل درختی شبیه طرفاء است جز آن که از آن بزرگتر است و چوبش بهتر از آن است، از آن به عنوان آتش زنه استفاده می شود. بار نمی دهد. | |
| − | + | در «[[مجمع البحرین (کتاب)|مجمع البحرین]]» آمده است: «انّ منبر النبىّ کانَ من اثلِ الغابة»؛ منبر [[رسول خدا]] صلى اللَّه علیه و آله از درخت گز بیشه بود.<ref> قاموس قرآن، سید على اکبر قرشی، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۱ ش، ج۱، ص۲۳.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۱
«اَثْل» از واژگان قرآنی و به معنى درخت گَز است. در آیه ۱۶ سوره سباء می فرماید: «... وَبَدَّلْنَاهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ...»؛ و ما آن دو باغ پر حاصلشتان را به دو باغی تبدیل کردیم که دارای میوه هایی تلخ و درخت شوره گز بودند.
صاحب کتاب «برهان قاطع» ذیل «اثل» می نویسد: نوعى از درخت گَز را گویند و در ذیل «گز» گوید: گز درختى است که بیشتر در کناره‌هاى آب و رودخانه روید و آن را به عربى «طرفاء» گویند. در کتب لغت عرب گفته‌اند اثل درخت طرفاء و یا نوعى از آن است.
خلیل بن احمد فراهیدی در معنای «اثل» می گوید: «شجر یشبه الطرفاء، إلا أنه أعظم منها و أجود منها عودا، تصنع منه الأقداح الصفر الجیاد».[۱] اثل درختی شبیه طرفاء است جز آن که از آن بزرگتر است و چوبش بهتر از آن است، از آن به عنوان آتش زنه استفاده می شود. بار نمی دهد.
در «مجمع البحرین» آمده است: «انّ منبر النبىّ کانَ من اثلِ الغابة»؛ منبر رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله از درخت گز بیشه بود.[۲]
پانویس
- پرش به بالا ↑ کتاب العین، خلیل بن احمد فراهیدی، ذیل واژه «اثل».
- پرش به بالا ↑ قاموس قرآن، سید على اکبر قرشی، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۷۱ ش، ج۱، ص۲۳.
