میرزا زین العابدین خوانساری: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اضافه کردن رده)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{<I>منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.</I>}
+
'''میرزا زین العابدین خوانساری''' (۱۱۹۰ - ۱۲۷۵ ق)، یکی از اعلام بزرگ قرن سیزدهم هجری و از شاگردان [[شریف العلماء|شریف العلماء مازندرانی]] بود. اکثر صاحب تراجم علما، به اوصاف و کمالات اخلاقی و مراتب علمی او معترفند. آیت الله خوانساری سرسلسله [[سادات]] روضاتی [[اصفهان]] است و امثال [[سید محمد باقر موسوی خوانساری|علامه خوانساری]] (صاحب [[روضات الجنات (کتاب)|روضات]]) و [[سید محمدهاشم چهارسوقی|میرزا محمدهاشم]] از اولاد وی هستند.
 +
{{شناسنامه عالم
 +
||نام کامل = سید زین العابدین موسوی خوانساری
 +
||تصویر=
 +
||زادروز =  ۱۱۹۰ قمری
 +
|زادگاه = خوانسار
 +
|وفات =  ۱۲۷۵ قمری
 +
|مدفن = [[اصفهان]]، [[تخت فولاد]]
 +
|اساتید =  [[شریف العلماء|شریف العلماء مازندرانی]]، [[ملا علی نوری اصفهانی|حکیم نوری]]، [[محمدابراهیم کرباسی|حاجی کرباسی]]،...
 +
|شاگردان =
 +
|آثار = شرح [[زبدة الاصول (کتاب)|زبدة الاصول]]، شرح خلاصة الحساب [[شیخ بهایی|شیخ بهائی]]، شرح معالم الاصول،...
 +
}}
 +
==تحصیل و اساتید==
 +
میرزا زین العابدین فرزند میرزا ابوالقاسم، فرزند عالم ربانی [[سید حسین خوانساری]] در سال ۱۱۹۰ قمری در شهر خوانسار متولد شد.
  
ميرزا زين العابدين خوانساری
+
خوانساری در نوجوانی مقدمات علوم و سطوح [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] را از حضور والد معظم سید محمدمهدی خوانساری صاحب «رساله ابو بصیر» و... به اتمام رسانید، سپس عازم [[نجف|نجف اشرف]] گردید و از محضر [[شریف العلماء|شریف العلماء]] و سایر اعلام نجف محظوظ بود. هر چند مراتب علمی او در مراجعت به [[اصفهان]] از محضر [[ملا علی نوری اصفهانی|حکیم نوری]] و [[محمدابراهیم کرباسی|حاجی کرباسی]] افزوده شد و به درجه [[اجتهاد]] و استادی رسید. و از اساتید نام برده به اضافه مرحوم خاتون آبادی و حجة الاسلام اصفهانی به اخذ [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] و درجه اجتهاد نایل آمد. 
  
ميرزا زين العابدين فرزند ميرزا ابو القاسم، فرزند عالم ربانی سيدخوانساری یکی از اعلام بزرگ قرن سيزدهم در شهر اصفهان بود. در سال 1190 قمری در شهر خوانسار متولد شد، در نوجوانی مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را از حضور والد معظم بنی اعمام سيد محمد مهدی خوانساری صاحب رساله ابو بصير و... به اتمام رسانيد، سپس عازم نجف اشرف گرديد و از محضر شريف العلما و ساير اعلام نجف محظوظ بود. هر چند مراتب علمی او در مراجعت به اصفهان از محضر حکيم نوری و حاجی کرباسی افزوده شد و به درجه اجتهاد واستادی رسيد. و از اساتيد نام برده به اضافه مرحوم خاتون آبادی و حجة الاسلام اصفهانی به اخذ اجازه و درجه اجتهاد نايل آمد. و به زادگاه خويش شهر خوانسارمراجعت نمود اما ديری نپائيد که خوانسار را برای هميشه به قصد اصفهان ترک نمود و به اتفاق خانواده در محل چهار سوی اصفهان اقامت گزيد. معظم له سرسلسله سادات روضاتی اصفهان است و امثال علامه خوانساری صاحب روضات و آيت کبری ميرزا محمد هاشم از اولاد وی هستند.
+
وی سپس به زادگاه خویش، شهر خوانسار مراجعت نمود، اما دیری نپائید که خوانسار را برای همیشه به قصد اصفهان ترک نمود و به اتفاق خانواده در محل چهار سوی اصفهان اقامت گزید.  
  
حاج ميرزا زين العابدين در فقه و اصول و تفسير، حديث و حکمت و منطق و ادبيات عرب مهارت داشت. و چندين سال در اصفهان به تدريس علما و ترويج مذهب همت گماشت. اکثر صاحب تراجم علما معظم له را در کتاب خويش متذکرند و به اوصاف و کمالات اخلاقی و مراتب علمی او معترفند.
+
==تدریس و تألیف==
 +
حاج میرزا زین العابدین در فقه و اصول و [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[حدیث]] و [[حکمت]] و [[منطق]] و [[ادبیات عرب]] مهارت داشت و چندین سال در اصفهان به تدریس علما و ترویج مذهب همت گماشت.  
  
ميرزای مزبور گذشته از تربيت فضلا آثاری از قبيل شرح زبده و شرح خلاصة الحساب (شيخ بهائی) و رسائلی در نوادر احکام، و شرحی بر معالم الاصول و غيره... به رشته تحرير برده است. معظم له خطی نيکو داشت و به دست مبارک قرآنی زيبا به یادگار گذاشت، و سرانجام در سال 1275 به حضور معبود شتافت. بعد از اين سيد بزرگوار حجج اسلام آيات عظام: ميرزا محمد باقر، ميرزا محمد هاشم، ميرزا محمد کاظم، ميرزا محمد صادق، ميرزا سيد حسن، ميرزا سيد علی، ميرزا محمد جواد و امير محمد (و هزاران عالم و فاضل ديگر از احفاد او) وارث علوم پدر گرديدند.
+
میرزای خوانساری گذشته از تربیت فضلا، آثاری از قبیل شرح [[زبدة الاصول (کتاب)|زبده]] و شرح خلاصة الحساب (از [[شیخ بهایی|شیخ بهائی]]) و رسائلی در نوادر احکام، و شرحی بر معالم الاصول و غیره... به رشته تحریر برده است. معظم له خطی نیکو داشت و به دست مبارک [[قرآن|قرآنی]] زیبا به یادگار گذاشت.
 +
 
 +
==وفات==
 +
میرزا زین العابدین سرانجام در سال ۱۲۷۵ هجری به حضور معبود شتافت و در «[[تخت فولاد]]» [[اصفهان]] به خاک سپرده شد.  
 +
 
 +
بعد از این سید بزرگوار، حجج اسلام آیات عظام: [[سید محمدباقر موسوی خوانساری|میرزا محمدباقر]]، [[سید محمدهاشم چهارسوقی|میرزا محمدهاشم]]، میرزا محمدکاظم، میرزا محمدصادق و علمای دیگر از احفاد او، وارث علوم پدر گردیدند.
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
*سایت شعائر
 +
*ویکی شیعه
  
منبع:سایت شعائر
 
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۸

میرزا زین العابدین خوانساری (۱۱۹۰ - ۱۲۷۵ ق)، یکی از اعلام بزرگ قرن سیزدهم هجری و از شاگردان شریف العلماء مازندرانی بود. اکثر صاحب تراجم علما، به اوصاف و کمالات اخلاقی و مراتب علمی او معترفند. آیت الله خوانساری سرسلسله سادات روضاتی اصفهان است و امثال علامه خوانساری (صاحب روضات) و میرزا محمدهاشم از اولاد وی هستند.

نام کامل سید زین العابدین موسوی خوانساری
زادروز ۱۱۹۰ قمری
زادگاه خوانسار
وفات ۱۲۷۵ قمری
مدفن اصفهان، تخت فولاد

Line.png

اساتید

شریف العلماء مازندرانی، حکیم نوری، حاجی کرباسی،...


آثار

شرح زبدة الاصول، شرح خلاصة الحساب شیخ بهائی، شرح معالم الاصول،...

تحصیل و اساتید

میرزا زین العابدین فرزند میرزا ابوالقاسم، فرزند عالم ربانی سید حسین خوانساری در سال ۱۱۹۰ قمری در شهر خوانسار متولد شد.

خوانساری در نوجوانی مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را از حضور والد معظم سید محمدمهدی خوانساری صاحب «رساله ابو بصیر» و... به اتمام رسانید، سپس عازم نجف اشرف گردید و از محضر شریف العلماء و سایر اعلام نجف محظوظ بود. هر چند مراتب علمی او در مراجعت به اصفهان از محضر حکیم نوری و حاجی کرباسی افزوده شد و به درجه اجتهاد و استادی رسید. و از اساتید نام برده به اضافه مرحوم خاتون آبادی و حجة الاسلام اصفهانی به اخذ اجازه و درجه اجتهاد نایل آمد.

وی سپس به زادگاه خویش، شهر خوانسار مراجعت نمود، اما دیری نپائید که خوانسار را برای همیشه به قصد اصفهان ترک نمود و به اتفاق خانواده در محل چهار سوی اصفهان اقامت گزید.

تدریس و تألیف

حاج میرزا زین العابدین در فقه و اصول و تفسیر، حدیث و حکمت و منطق و ادبیات عرب مهارت داشت و چندین سال در اصفهان به تدریس علما و ترویج مذهب همت گماشت.

میرزای خوانساری گذشته از تربیت فضلا، آثاری از قبیل شرح زبده و شرح خلاصة الحساب (از شیخ بهائی) و رسائلی در نوادر احکام، و شرحی بر معالم الاصول و غیره... به رشته تحریر برده است. معظم له خطی نیکو داشت و به دست مبارک قرآنی زیبا به یادگار گذاشت.

وفات

میرزا زین العابدین سرانجام در سال ۱۲۷۵ هجری به حضور معبود شتافت و در «تخت فولاد» اصفهان به خاک سپرده شد.

بعد از این سید بزرگوار، حجج اسلام آیات عظام: میرزا محمدباقر، میرزا محمدهاشم، میرزا محمدکاظم، میرزا محمدصادق و علمای دیگر از احفاد او، وارث علوم پدر گردیدند.

منابع

  • سایت شعائر
  • ویکی شیعه