سید حسین شاه عبدالعظیمی: تفاوت بین نسخهها
(←آرشیو عکس و تصویر) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۴۳: | سطر ۴۳: | ||
</gallery> | </gallery> | ||
+ | [[رده:علمای قرن چهاردهم|شاه عبدالعظیمی،سید حسین]][[رده:علماء شیعه]] | ||
[[رده:مفسرین قرآن]] | [[رده:مفسرین قرآن]] | ||
− | [[رده: | + | [[رده:مدفونین در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۶
آیت الله سید حسین شاه عبدالعظیمى معروف به «اثنى عشرى» (۱۳۱۸ - ۱۳۸۴ ق)، مفسر و عالم مجاهد شیعه معاصر و از شاگردان شیخ عبدالکریم حائری بود. از جمله فعالیتهای اجتماعی ایشان تأسیس هئیت اثنی عشری و تلاش در انکار بهائیت می باشد. «تفسیر اثنی عشری» از مهمترین آثار اوست.
نام کامل | سید حسین حسینی شاه عبدالعظیمى |
زادروز | ۱۳۱۸ قمری |
زادگاه | شهر ری |
وفات | ۱۳۸۴ قمری |
مدفن | شهر ری، حرم حضرت عبدالعظیم سلام الله |
اساتید |
شیخ عبدالکریم حائری، سید محمد حجت کوه کمری، سید محمدتقی خوانساری،... |
| |
آثار |
تفسیر اثنی عشری، اربعین حسینی، اصول دین،... |
فعالیتهای علمی
سید حسین فرزند احمد، در سال ۱۳۱۸ قمری در شهر ری ولادت یافت. وی پس از فراگیری مقدمات و ادبیات در تهران، در سال ۱۳۴۹ قمری به قم سفر کرد. پس از آموختن سطوح، در درس خارج آیت اللَّه شیخ عبدالکریم حائری شرکت جست و سپس از درس آیت اللَّه سید محمد حجت کوه کمری و آیت اللَّه سید محمدتقی خوانساری استفاده نمود.
از جمله آثار مکتوب ایشان می توان کتب: اربعین حسینی (چهل حدیث)، اصول دین و «تفسیر اثنی عشری» را نام برد. این تفسیر ۱۴ جلدی با زبانى ساده و قابل فهم براى تودهى مخاطبانى که با زبان عربى آشنایى ندارند، با جهتگیرى تحلیلى و ارشادى و با رویکردى لغوى و روایى تألیف شده است.
فعالیتهای اجتماعی
آیت الله سید حسین اثنی عشری در سال ۱۳۶۲ قمری به شهر ری بازگشت و در آستانه مقدس حضرت عبدالعظیم (علیه السلام) به اقامه نماز جماعت و تبلیغ و تفسیر قرآن پرداخت.
از جمله فعالیت های دیگر ایشان تأسیس و راه اندازی هئیت اثنی عشری در سال ۱۳۲۱ شمسی در شهرری بود. از این هیئت عکس هایی از زمانهای گذشته به همراه سخنرانی آیت الله سید حسین اثنی عشری در سال ۱۳۴۳ شمسی در شهرری موجود می باشد.
سید حسین اثنا عشری، عالمی مبارز، مجاهد و متقی بود. حضور نسبتا طولانی ایشان در شهرری، خاطرات شیرینی را در اذهان اهالی ری بر جای گذاشته است. نقل شده که ایشان هرگاه از کنار مقبره رضاشاه رد می شد، رویش را برمی گرداند و بدین وسیله بیزاری خود از دستگاه ظلم پهلوی را اعلام می کرد. همچنین تلاشهای وی باعث شد بساط بهائیت در شهر ری برچیده شود.
در شب ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، مأمورین ساواک به منزل ایشان یورش بردند و ایشان را دستگیر و مدتی نیز زندانی کردند. مرحوم فلسفی که با ایشان در زندان بوده گفته است: آیت الله اثنا عشری از غذای زندان میل نمی کرد تا اینکه از خانه غذای ساده ای آوردند و در زندان با اینکه فضا نسبتا وسیع بود خود را به زحمت انداخته و از جای کمی استفاده می کرد وقتی دلیل را پرسیدیم گفتند چون این مکان غصبی است، می خواهم از حداقل مکان استفاده کنم.
وفات
مرحوم سید حسین اثناعشری در پنجم ماه شعبان ۱۳۸۴ قمری (۱۳۴۴ ش) در حال سخنرانى بر روى منبر، دار فانى را وداع گفت و پس از نماز آیت الله سید احمد خوانسارى بر ایشان، در شهررى نزدیک درب حرم مطهّر شاه عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد.
منابع
- نرم افزار جامع التفاسیر نور، بخش کتابشناسی.
- نشریه آینه پژوهش، رضا استادی، خرداد و تیر ۱۳۸۹، شماره ۱۲۲.