ابن بزاز: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(پروژه2: سنجش کیفی) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | |||
| − | ''' | + | '''«ابن بزّاز توکلی»'''، از دراویش توکلی و [[تصوف|صوفى]] قرن ۸ قمری است. وى فرزند اسماعیل بن حاجی محمد اردبیلی (زنده در ۷۵۹ ق)، اهل اردبیل و از مریدان شیخ صدرالدین موسى، پسر و جانشین [[شیخ صفی الدین اردبیلی|شیخ صفى‌الدین اردبیلى]] است. |
| − | + | ابن بزّاز در شرح مقامات شیخ صفى‌الدین، کتابى مشروح به نام «اسس المواهب السَنیّة فى مناقب الصفویة» معروف به «صفوة الصفا» به سال ۷۵۹ قمری تألیف کرد. در آن مطالب بسیار سودمندى در بیان حالات و سخنان و مناقب و کرامات شیخ صفی‌الدین و نیز مطالب اجتماعى و ادبى دیگرى است که اطلاعات سودمندى براى تحقیق در اوضاع زمان بدست مى‌دهد. نثر کتاب بسیار روان و زیبا و به شیوه‌ى متقدمین است. این کتاب چون بسیار مشروح بود، شخصى به نام ابوالفتح حسینى به امر شاه طهماسب صفوى آن را اصلاح و تهذیب کرد. | |
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | *[[اثرآفرینان]]، [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، ج۱، ص۹۶. | |
| − | + | *[https://www.cgie.org.ir/fa/article/222811/%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D8%A8%D8%B2%D8%A7%D8%B2 ابن بزاز، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی]. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | * [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [ | ||
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
|سنجش=شده | |سنجش=شده | ||
| سطر ۲۷: | سطر ۲۲: | ||
|رده=دارد | |رده=دارد | ||
}} | }} | ||
| − | + | [[رده:علمای قرن هشتم]] | |
[[رده:عارفان]] | [[رده:عارفان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۷
«ابن بزّاز توکلی»، از دراویش توکلی و صوفى قرن ۸ قمری است. وى فرزند اسماعیل بن حاجی محمد اردبیلی (زنده در ۷۵۹ ق)، اهل اردبیل و از مریدان شیخ صدرالدین موسى، پسر و جانشین شیخ صفى‌الدین اردبیلى است.
ابن بزّاز در شرح مقامات شیخ صفى‌الدین، کتابى مشروح به نام «اسس المواهب السَنیّة فى مناقب الصفویة» معروف به «صفوة الصفا» به سال ۷۵۹ قمری تألیف کرد. در آن مطالب بسیار سودمندى در بیان حالات و سخنان و مناقب و کرامات شیخ صفی‌الدین و نیز مطالب اجتماعى و ادبى دیگرى است که اطلاعات سودمندى براى تحقیق در اوضاع زمان بدست مى‌دهد. نثر کتاب بسیار روان و زیبا و به شیوه‌ى متقدمین است. این کتاب چون بسیار مشروح بود، شخصى به نام ابوالفتح حسینى به امر شاه طهماسب صفوى آن را اصلاح و تهذیب کرد.
منابع
