باب الله: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | یکی از القاب حضرت مهدی علیه السلام «بابُ الله» است. در زیارت آل یاسین می خوانیم: «السلامُ علیک یا باب الله و | + | یکی از القاب [[حضرت مهدی]] علیه السلام «بابُ الله» است. در [[زیارت آل یاسین]] می خوانیم: «السلامُ علیک یا باب الله و دیّان دینه». |
| − | [[امام صادق]] علیه السلام می | + | [[امام باقر]] علیه السلام در مورد [[اهل بیت]] علیهم السلام فرمود: «نحن حجةُ الله و بابُ الله».<ref>تفسیر برهان، ج۱، ص۱۹.</ref> [[امام صادق]] علیه السلام نیز می فرماید: «جانشینان پیامبر همان ابواب خدایند، درهایی که از طریق آنها می توان به حق رسید. اگر آنها نبودند، خداوند شناخته نمی شد».<ref>همان.</ref> |
| − | + | در [[دعای ندبه]] هم نسبت به [[امام زمان]] علیه السلام می خوانیم: «أین بابُ الله الذی منه یؤتی»؛ کجاست آن باب اللهی که از طریق او می توان به خدا رسید؟ | |
| − | + | «باب الله» یعنی همان گونه که باب و در، وسیله ارتباط است که هر کسی بخواهد به طور صحیح وارد خانه ای شود، باید از در وارد گردد، این خاندان هم باب هستند و هر کس می خواهد به [[خدا]] برسد و بهره ای از کمالات ربانی ببرد، باید از طریق این خاندان قدم بردارد. | |
| + | امروز در عالم هستی، خدا یک باب دارد و آن وجود مقدس [[حضرت ولی عصر]] علیه السلام است که هر کس می خواهد به آنجا که باید برسد، باید از این در وارد شود. از آغاز عالم، همه انبیای الهی و اوصیای گرامی آنها، باب الله بودند. در هر عصری و زمانی خدا دری گشود و بابی برای هدایت و وصول خلق باز نمود، تا این که سرانجام، مقام باب اللهی به آن وجود مقدس رسید. هر چند عصر [[غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه)|غیبت]] است اما باب الله برای اهل الله مفتوح است.<ref>نشریه موعود، شماره ۱۷، ص۸۴.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت) | + | *موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت)، مجتبی تونه‌ای، ص۱۵۱. |
[[رده:القاب و کنیه های حضرت مهدی (عج)]] | [[رده:القاب و کنیه های حضرت مهدی (عج)]] | ||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۸
یکی از القاب حضرت مهدی علیه السلام «بابُ الله» است. در زیارت آل یاسین می خوانیم: «السلامُ علیک یا باب الله و دیّان دینه». امام باقر علیه السلام در مورد اهل بیت علیهم السلام فرمود: «نحن حجةُ الله و بابُ الله».[۱] امام صادق علیه السلام نیز می فرماید: «جانشینان پیامبر همان ابواب خدایند، درهایی که از طریق آنها می توان به حق رسید. اگر آنها نبودند، خداوند شناخته نمی شد».[۲]
در دعای ندبه هم نسبت به امام زمان علیه السلام می خوانیم: «أین بابُ الله الذی منه یؤتی»؛ کجاست آن باب اللهی که از طریق او می توان به خدا رسید؟
«باب الله» یعنی همان گونه که باب و در، وسیله ارتباط است که هر کسی بخواهد به طور صحیح وارد خانه ای شود، باید از در وارد گردد، این خاندان هم باب هستند و هر کس می خواهد به خدا برسد و بهره ای از کمالات ربانی ببرد، باید از طریق این خاندان قدم بردارد.
امروز در عالم هستی، خدا یک باب دارد و آن وجود مقدس حضرت ولی عصر علیه السلام است که هر کس می خواهد به آنجا که باید برسد، باید از این در وارد شود. از آغاز عالم، همه انبیای الهی و اوصیای گرامی آنها، باب الله بودند. در هر عصری و زمانی خدا دری گشود و بابی برای هدایت و وصول خلق باز نمود، تا این که سرانجام، مقام باب اللهی به آن وجود مقدس رسید. هر چند عصر غیبت است اما باب الله برای اهل الله مفتوح است.[۳]
پانویس
منابع
- موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت)، مجتبی تونه‌ای، ص۱۵۱.
