عَلَم

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب است که برای اینجا مناسب بوده است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

پرچم، رايت، بيرق، نشان لشكر، آنچه به سر نيزه بندند، درفش. در اصطلاح عزادارى ‌حسينى، نام علم و علامت‌ خاصى است كه هر هيئت و دسته، ويژه خود دارد و آن را از دسته‌هاى ديگر متمايز مى‌سازد.

«نخل، چوب بسيار بلند همچون درخت تبريزى متوسط كه در تعزيه خوانى پيشاپيش دسته‌ها برند و بر سر آن، گاه شكل پنجه‌اى از فلز باشد و گاه‌ پارچه سياه بر آن بپوشانند».

---

گرچه سردار علم در خون نشست × دستهايت روى رايت مانده است.

---

در ميدان كربلا نيز، علمدار لشكر امام حسين‌ علیه السلام، حضرت اباالفضل بود. از شعار عرب هاى ‌عراقى عزادار نيز اين است: «رفع الله راية العباس‌، پرچم عباس، افراشته باد».

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.